۲۰۸۴۳۰
۱۰۲۸
۱۰۲۸
پ

نحوه صحبت با کودکان، سه روش مختلف

روشی که ما برای صحبت کردن با فرزندانمان انتخاب می کنیم تاثیر بسیار زیادی روی” گوش دادن” او به صحبت های ما می گذارد.

روشی که ما برای صحبت کردن با فرزندانمان انتخاب می کنیم تاثیر بسیار زیادی روی" گوش دادن" او به صحبت های ما می گذارد. همچنین درست صحبت کردن تاثیر زیادی روی" یادگیری" فرزندمان دارد. ما مدام برای بچه هایمان مدل سازی می کنیم که چگونه عمل و رفتار کنند. روشی که ما برای صحبت کردن با کودک به کار می بریم به کودک نشان می دهد که چگونه باید با دیگران صحبت کند. پس بسیار مهم است که چگونه با کودک خود صحبت کنیم؟
به طور کلی پدر و مادرها با سه روش مختلف با بچه های خود ارتباط برقرار می کنند. روش اول "روش تهاجمی"است. در این روش پدر و مادر ها زیاد سر فرزندانشان فریاد می کشند و از کلمات مخرب و نحقیر کننده استفاده می کنند. کودکانشان هم با روش های مختلف پاسخ می دهند. مثلا: دائم احساس ترس میکنند، فریاد می کشند و یا دستورات پدر و مادر را نادیده میگیرند.
روش دومی که معمولا دیده می شود روش" کنش پذیر" است. این نوع پدر و مادرها به شکل نرمی با کودک برخورد میکنند. همچنین محتاطانه تر از کلمات استفاده می کنند. تن صدای این والدین به طوری است که کودک همیشه راه فراری برای رفتار های غلط خود می بیند. برخورد این پدر مادر ها تا حدی بی حس و حال است که کودک خیلی جاها به قول معروف "شورش" را در می آورد.
در نهایت راه سوم که والدین می توانند از آن برای ارتباط برقرار کردن با بچه های خود استفاده کنند "روش قاطعانه" است. این روش موثر ترین راه برای برقراری ارتباط با بچه ها در تمامی سطوح است. یک راه قاطعانه برای برقراری ارتباط راهی ثابت,سازگار، روشن، مثبت، گرم و با اعتماد به نفس است. "روش قاطعانه " یک مهارت واقعی است که به کودک نشان می دهد که مادر و پدر می دانند چه خبر است ,پس او باید به حرفشان گوش دهد.

برقراری ارتباط قبل از رفتن سر اصل مطلب
قبل از دادن جهت به فرزند خود ، باید سطح تماس چشمی با فرزندتان را بالا ببرید. به او بیآموزد که چگونه تمرکز کند. مثلا: "ملیکا، من و نگاه کن" , "نیکان، به من گوش بده". هنگام گوش دادن به کودک از زبان بدن خود کمک بگیرید. شما قرار است با این روش با کودک ارتباط برقرار کنید پس مطمئن شوید تماس چشمی تان آنقدر شدید نباشد که کودک احساس کند که قرار است کنترل شود.

از نام فرزند خود استفاده کنید
بردن نام هر شخص باعث می شود آن شخص به شما توجه کند. بچه ها هم از این قاعده مستثنی نیستند. به علاوه بردن نامشان کمک می کند تا قبل از شنیدن صحبت هایتان به شما توجه کنند. به عنوان مثال "کارن، نیم ساعت دیگه وقت خوابه". کودکان خردسال اغلب در یک زمان تنها می تواند تنها روی یک چیز تمرکز کنند. پس اول نام کودک خود را صدا کنید, سپس وقتی مطمئن شدید توجه اش را جلب کرده اید حرفتان را بزنید. به عنوان مثال "هلیا",(صبر کنید تا نگاهش را از روی عروسکش بردارد و به شما نگاه کند) ناهار تا ده دقیقه دیگر حاضره ".

مختصر صحبت کنید
از قاعده" یک جمله ای" ها استفاده کنید. یعنی دستور اصلی را در اول جمله قرار دهید. هر چقدر بیشتر حاشیه بروید, بیشتر احتمال دارد فرزند تان خودش را به نشنیدن بزند. زیاد صحبت کردن هم یک اشتباه بسیار رایج دیگر بین والدین است. زیرا کودک احساس میکند شما خودتان هم نمی دانید چه می خواهید بگویید.

ساده صحبت کنید
از جملات کوتاه با کلمات یک هجایی استفاده کنید. ببینید خود بچه ها چگونه با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند, آن روش را یاد بگیرید. هنگامی که فرزند تان بی حس و بی علاقه به شما نگاه میکند دقیقا زمانی است که اصلا نمیفهمد شما چه می گویید.

از کودک خود بپرسید تا درخواستتان را تکرار کند
اگر نتوانست، بیش از حد طولانی یا پیچیده برایش صحبت کرده اید.

پیشنهادی بدهید که کودک نتواند رد کند
این راه به ویژه برای کوکان دو یا سه ساله بسیار خوب جواب می دهد و به ویژه از تقلا کردنشان جلوگیری می کند. مثلا:"لباس بپوش
تا بتونی بری بیرون و بازی کنی". این پیشنهاد هم به نفع کودک است و هم کمک می کند شما به خواسته تان برسید.

مثبت باشد
به جای اینکه بگویید "نباید بدویی " بگویید "در داخل خانه همه راه میریم، بیرون خانه می تونیم بدوییم "

سوالاتی با جواب های طولانی بپرسید
اگر می خواهید بچه ها یتان بیشتر فکر کنند و ذهنشان باز شود، باید از آنها سوالات باز بپرسید. یعنی پرسش هایی که تنها با یک کلمه "بله" یا "نه" پاسخ داده نشوند. سوالاتی بپرسید که آن ها را تشویق کند تا بیشتر ایده ها و احساساتشان را با شما به اشتراک بگذارند. به عنوان مثال، به جای پرسیدن " از مهمونی دوستت لذت بردی؟" می توانید بپرسید "بهترین بخش مهمونی دوستت کدوم قسمتش بود؟"

مودبانه با کودکتان صحبت کنید
حتی یک بچه دو ساله هم می تواند یاد بگیرد که بگوید "لطفا". از فرزندتان انتظار داشته باشید که مودب باشند. کودکان نباید احساس کنند رفتار مودبانه اختیاری است. با فرزندان خود طوری صحبت کنید که می خواهید آن ها با شما صحبت کنند.

پ

محتوای حمایت شده

محتوای حمایت شده

تبلیغات متنی

مشاوره ویدیویی

    • اخبار داغ
    • جدیدترین
    • پربیننده ترین
    • گوناگون
    • مطالب مرتبط

    برای ارسال نظر کلیک کنید

    لطفا از نوشتن با حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید.

    از ارسال دیدگاه های نامرتبط با متن خبر، تکرار نظر دیگران، توهین به سایر کاربران و ارسال متن های طولانی خودداری نمایید.

    لطفا نظرات بدون بی احترامی، افترا و توهین به مسئولان، اقلیت ها، قومیت ها و ... باشد و به طور کلی مغایرتی با اصول اخلاقی و قوانین کشور نداشته باشد.

    در غیر این صورت، «نی نی بان» مطلب مورد نظر را رد یا بنا به تشخیص خود با ممیزی منتشر خواهد کرد.