مشکلات رابطه زناشویی، اختلالات برانگیختگی چیست؟

برانگیختگی جنسی در زنان و مردان، یکی از مراحل چرخه پاسخ جنسی انسان است که در آن فرد پس از میل اولیه نسبت به رابطه جنسی وارد فاز آماده شدن برای عمل جنسی می‌شود. این مرحله با تحریک شروع شده و با تغییرات فیزیولوژیکی که رابطه جنسی را تسهیل و امکان پذیر می‌سازد همراه خواهد بود. تفاوت هایی در برانگیختگی جنسی زنان و مردان وجود دارد؛ این مرحله در مردان، منجر به نعوظ آلت تناسلی و در زنان سبب تغییراتی در سایز کلیتوریس، خیس شدن واژن، برجسته شدن نوک سینه و... می‌شود. با ادامه پیدا کردن تحریک جنسی و عمل جنسی، مرحله برانگیختگی به اوج خودش می‌رسد و میزان لذت افزایش می‌یابد؛ سپس در لحظه اوج، ارگاسم رخ می‌دهد. در ادامه این مقاله به بررسی برانگیختگی جنسی در زنان و مردان، اختلالاتی که در مرحله برانگیختگی ممکن است بروز یابد و درمان آن می‌پردازیم.

تحریک جنسی؛ پیش زمینه برانگیختگی جنسی در زنان و مردان
برانگیختگی جنسی در زنان و مردان با تحریک جنسی آغاز می‌شود. عوامل تحریک کننده به شکل کلی فیزیکی و ذهنی هستند. فرد می‌تواند توسط یک فرد دیگر یا جنبه‌هایی از آن فرد تحریک شود و یا حتی با یک سوژه غیرانسان تحریک شود. تحریک خوشایند نقاط حساس بدن در معاشقه باعث برانگیختگی جنسی در زنان و مردان می‌شود. تخیلات و فانتزی‌های جنسی هم همانند محرک‌های فیزیکی فرد را تحریک و وارد مرحله برانگیختگی می‌کند. این موضوع که چگونه همسر خود را تحریک کنیم در برانگیختگی جنسی او بسیار حائز اهمیت است.

برانگیختگی جنسی در زنان و مردان چه تفاوت‌هایی دارد؟
در مورد زنان شاهد درهم آمیختگی مرحله میل جنسی و مرحله برانگیختگی هستیم، در واقع تمایز قائل شدن بین آن‌ها دشوار است. زنان نیاز به زمان بیشتری برای برانگیختگی دارند، بنابراین وقت بیشتری را صرف معاشقه و نوازش‌های جنسی بکنید تا آماده رابطه جنسی شوند. مراحل و نشانه‌های برانگیختگی زنان ارتباط زیادی با فضای عاطفی آن‌ها دارد. چنان که خیلی از آنان مایل به برقراری رابطه با کسی دارند که به او علاقه مندند. به اوج لذت رساندن زنان یکی از موضوعاتی است که مردان از آن لذت می‌برند، پس سعی کنید به شناخت بدن همسر خود برسید.
ولی در مردان برانگیختگی لزوما نیاز به میل عاطفی ندارد. البته این مورد قطعی و صد در صد نیست. عوامل روانشناختی مانند انگیزه‌های جنسی، نقش جنسی ادراک شده و نگرش‌های جنسی نقش پیچیده و نسبتا نامشخصی در برانگیختگی مردان دارند، اما در مورد زنان این موارد نقش مهمی بازی می‌کنند. برانگیختگی روانشناختی خود منجر به واکنش‌های جنسی می‌شود و این تجربه خوشایند در نهایت زن را تقویت کرده تا در رابطه‌ها جنسی بعدی وارد شود. در مورد زنان همچنین گفته می‌شود که افکار جنسی سبب افزایش خیلی سریع در هورمون‌های بدنشان می‌گردد، برای مثال تستسترون ناگهان افزایش می‌یابد. بنابراین برانگیختگی جنسی زنان به میزان زیادی امری ذهنی است. پژوهش‌ها در مورد مردان نشان می‌دهند که آنان بیشتر به محرک‌های دیداری عکس العمل نشان می‌دهند.

اختلالات برانگیختگی جنسی
در زنان شاهد اختلال برانگیختگی جنسی هستیم. همان طور که گفتیم تفکیک این دو مورد از هم دشوار است پس همزمان با هم در نظرشان می‌گیریم. زنان دارای اختلال برانگیختگی جنسی میل کاهش یافته یا برانگیختگی کم خود را به اشکال زیر نشان می‌دهند:
1- فرد علاقه خود را به فعالیت جنسی از دست داده یا نسبت به قبل کاهش یافته است.
۲- فانتزی‌های جنسی و افکار جنسی فرد یا کم شده یا از بین رفته است.
3- فرد برای ورود به رابطه جنسی پیش قدم نمی‌شود و زمانی که شریکش پیش قدم شود واکنش مثبت نشان نمی‌دهد.
۴- در بیشتر تعاملات جنسی هیجان زده نمی‌شود و یا لذت نمی‌برد.
5- در مواجهه با تحریکات جنسی، فرد برانگیخته نمی‌شود.
۶- فراوانی یا شدت احساسات بدنی در اندام‌های جنسی هنگام فعالیت جنسی کم است.
اختلال برانگیختگی در مردان را با نام اختلال نعوظ می‌شناسیم. فرد دچار اختلال نعوظ برای رسیدن به نعوظ دشواری زیادی دارد یا نمی‌تواند نعوظ را تا آخر فعالیت جنسی ادامه دهد یا اینکه نعوظش استحکام لازم را نداشته باشد.

درمان اختلالات برانگیختگی جنسی
برای تشخیص اختلالات برانگیختگی و درمان آن‌ها می‌توانید مشاوره جنسی دریافت کنید. درمان دارویی برای اختلال نعوظ آقایان استفاده از سیلدنافیل یا ویاگرا می‌باشد. اما به علت پیچیده بودن امر رابطه جنسی و برانگیختگی و ارتباط تنگاتنگ آن با عوامل روانی، نیاز به درمان‌های روانشناختی ضروری می‌نماید. درمان‌های مورد استفاده عبارتند از روان درمانی، روانکاوی، درمان‌های شناختی رفتاری و دیگر درمان‌های نوین که امروزه استفاده می‌شوند.