زنان تا چه سنی میتوانند باردار شوند؟

تا چه سنی یک خانم می‌تواند به طور طبیعی و بدون استفاده از روش‌های درمان ناباروری، باردار شود؟
اگر شما به یک مشاور املاک مراجعه کنید و بپرسید که سه عامل مهم برای فروختن خانه را عنوان کند، بدون شک خواهد گفت: موقعیت، موقعیت و موقعیت. اگر از یک پزشک زنان بپرسید که سه تا از مهمترین فاکتورهای بارداری را عنوان کند، به احتمال زیاد خواهد گفت: سن، سن و سن.
مطالعات نشان داده است که بیشتر خانم‌ها در دهه بیست سالگی خود دارای بیشترین توانایی باروری هستند و پس از ۳۵ سالگی میزان باروری یک خانم به سرعت کاهش پیدا می‌کند. همچنین احتمال بچه‌دار شدن در زوجینی که مرد دارای سن کمتر ۴۰ سال است، بسیار بیشتر است.
یک خانم در هنگام تولد دارای بیشترین تعداد تخمک‌ها در طول زندگی خود است. همچنین یک مرد قادر است میلیون‌ها اسپرم جدید را در هر روز بسازد، اما مردان بالای ۴۰ سال دارای تعداد اسپرم سالم کمتری هستند.
احتمال بارداری یک خانم در سن ۴۰ سالگی، بدون استفاده از روش‌های درمان ناباروری، تنها ۵ درصد است.
هم سن مرد و هم سن زن در احتمال بچه‌دار شدن تاثیرگذار هستند.

چگونه سن بر میزان باروری اثر می‌گذارد؟
امروزه حدود یک سوم زوجین زمانی تصمیم به بچه‌دار شدن می‌گیرند که سن خانم بالای ۳۵ سال است که این خود باعث ایجاد مشکلاتی در باردار شدن خانم می‌شود. این یک واقعیت بیولوژیکی است که هرچه سن یک خانم و یک آقا افزایش می‌یابد، توانایی آن‌ها برای بچه‌دار شدن کاهش می‌یابد. اگرچه زمان دقیق آن بین افراد مختلف متفاوت است. از اثرات افزایش سن می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
توانایی تخمدان‌ها جهت آزادسازی تخمک کاهش می‌یابد و با افزایش سن تعداد آن‌ها کمتر می‌شود.
کیفیت تخمک‌ها در تخمدان کاهش می‌یابد.
وضعیت سلامتی خانم با افزایش سن در سطح پایین‌تری قرار می‌گیرد که باعث ایجاد مشکلاتی در بارداری او می‌شود.
احتمال سقط جنین افزایش می‌یابد.
مردهای جوان‌تر دارای اسپرم با کیفیت بهتری هستند.
مقدار مایع منی و تحرک اسپرم‌ها (توانایی آن‌ها برای رسیدن به تخمک) کاهش می‌یابد.
برای خانم‌ها بهترین زمان بارداری به صورت طبیعی قبل از سن ۳۰ سالگی است. پس از آن، هرچه سن بالاتر رود، شانس باردار شدن هم کمتر می‌شود.
در ادامه به میزان باروری یک خانم در هر دهه سنی اشاره می‌کنیم.
دهه بیست‌ سالگی
در دهه بیست خانم‌ها دارای بهترین فرصت برای باردار شدن هستند. زیرا در این زمان یک خانم دارای بیشترین تعداد تخمک‌ها با کیفیت مناسب است و خطرات بارداری کمتر می‌باشد.
دهه سی سالگی
میزان باروری از سن ۳۲ سالگی شروع به کاهش می‌کند به طوری که پس از سن ۳۵ سالگی سرعت کاهش باروری افزایش می‌یابد. خانم‌ها دارای بیشترین تعداد تخمک در بدو تولد هستند (حدود یک میلیون تخمک) و تعداد آن با افزایش سن کاهش می‌یابد. در سن ۳۷ سالگی، گفته شده است که تعداد تخمک‌ها به حدود ۲۵ هزار می‌رسد. همچنین پس از ۳۵ سالگی، احتمال سقط جنین و اختلالات ژنتیکی افزایش می‌یابد. در این بازه زمانی یک خانم با مشکلات بیشتری در زمان حاملگی و حین زایمان مواجه است و پزشک زنان و زایمان آزمایش‌های بیشتری را جهت بررسی سلامت مادر و کودک تجویز می‌کند.
دهه چهل سالگی
در دهه ۴۰ یک خانم شاهد شدیدترن کاهش در توانایی باروری خود خواهد بود. با افزایش سن کمیت و کیفیت تخمک‌ها کاهش می‌یابد. تخمک‌های قدیمی‌تر دارای مشکلات کروموزی بیشتری هستند. یک خانم در دهه ۴۰ زندگی خود می‌تواند نوزادی سالم به دنیا آورد اما خطرات آن هم نیز افزایش می‌یابد. از جمله این خطرات:
- زایمان زودرس
- وزن کم نوزاد در هنگام تولد
- نقص عضو نوزاد
- سقط جنین
همچنین دیابت و فشار خون بالا در سن بالای ۳۵ سال بیشتر مشاهده می‌شود که باعث ایجاد دیابت بارداری و پره اکلامپسی در خانم حامله می‌شود.