۳۱۶۳۱
۱ نظر
۱۳۹۱۳۱
۱ نظر
۱۳۹۱۳۱
پ

سوراخ کردن گوش نوزاد، ۸ نکته مهم را بدانید

قبل از اقدام به سوراخ کردن گوش کودکتان با پزشک خود مشورت کنید تا از نظر سلامت عمومی بدن مشکلی وجود نداشته باشد.

نرمه گوش (قسمت گوشتی پایین گوش) از جمله امن ترین نواحی بدن برای اتصال آویز و گوشواره هاست. در بسیاری از خانواده ها مرسوم است که گوش دختربچه ها را در سنین بسیار کم و با روشهای خانگی نخ و سوزن سوراخ میکنند؛ اما این روش ممکن است به دلیل استریل نبودن شخص را دچار عفونت کند.
بهتر است برای سوراخ کردن گوش کودکان به مراکز درمانی مجاز که از استریل بودن وسایل و تجهیزات آن مطمئن هستیم مراجعه کنیم، زیرا احتمال انتقال عفونتهایی مثل هپاتیت و کزاز با وسایل آلوده وجود دارد.بهتر است در این مورد از پزشک کودک خود راهنمایی بخواهید.
سوراخ کردن گوش در شرایط استریل در مجموع عملی کم خطر است؛ اما در مورد بعضی از بیماران مثل کسانی که استعداد عفونت دارند (بیماران دیابتی یا افرادی که کورتون مصرف میکنند) یا افرادی که احتمال خونریزی در آنها بالاست (مثل افرادی که داروی ضدانعقاد مصرف میکنند)، بهتر است قبل از سوراخ کردن گوش با پزشک مشورت شود.

سوراخ کردن گوش نوزاد، 8 نکته مهم را بدانید

عوارض سوراخ کردن گوش
با وجودی که گوش یکی از رایج‌ترین نواحی بدن برای نصب آویزهاست؛ اما سوراخ کردن گوش نیز ممکن است عوارضی را به همراه داشته باشد، از جمله این عوارض می توانیم به عفونت ها، حساسیت به فلزهای مختلف گوشواره ها، تشکیل یک بافت برجسته در ناحیه نرمه گوش و نیز پارگی گوش در اثر ضربه اشاره کنیم.
ایجاد چند سوراخ روی گوش شایع است؛ اما سوراخ کردن لاله گو ش (قسمت غضروفی بالای گوش) خطرناک است زیرا این منطقه غضروفی است و رگ خونی ندارد، در نتیجه التهابی که اطراف سوراخ ایجاد شده دیرتر بهبود پیدا میکند و احتمال ایجاد عفونت و تاول معمولا در ماههای اول بعد از سوراخ کردن به خصوص در ماه های گرم سال زیاد است. علامت ایجاد این عفونت در قسمت لاله گوش، تورم دردناک، گرمی و قرمزی است که معمولا نرمه گوش را درگیر نمیکند. دکتر حسین مروج متخصص اطفال گفت سوراخ کردن گوش کودکان عملی تهاجمی نبوده، بنابراین مشکل زیادی ایجاد نمی کند. در قانون اطفال هیچ گونه عملی که سبب دستکاری آنهاشود مجاز نیست.
البته بهتر است در اوایل شیرخوارگی گوش نوزاد سوراخ نشود. وی افزود اگر گوش کودک 2 ساله ای پس از سوراخ شدن عفونت کند، به راحتی می توان با آنتی بیوتیک مشکل ایجاد شده را برطرف کرد، ولی اگر گوش نوزاد 3 ماهه ای بعد از سوراخ شدن مبتلا به عفونت شود، عفونت به تمام بدن سرایت کرده و به راحتی نمی توان آن را برطرف کرد و ضروری است کودک در بیمارستان بستری شود، به این دلیل خوب است هیچ عمل غیر ضروری را در چند ماه اول تولد انجام ندهیم. دکتر مروج در پایان اظهار داشت عفونت گوش کودکان پس از سوراخ کردن واکنشی است که به علت وجود جسم خارجی در گوش ایجاد شده، بنابراین با درآوردن جسم خارجی و چرب کردن ناحیه مورد نظر مسئله رفع می شود، اما اگر آن نقطه دردناک، قرمز و متورم شد و ترشحات چرکی در آن ایجاد شد باید پس از خارج کردن جسم خارجی روی سوراخ را باز نگه داشته و تحت نظر پزشک با استفاده از پمادهای موضعی مشکل را حل کرد.
فقط نرمه گوش را سوراخ کنید
نرمه گوش‌که همان قسمت پایینی گوش است، جایی است که برای سوراخ کردن نشانه می‌رود تا لحظاتی بعد یک جفت گوشواره طلا در آن برق بزند. این ناحیه یکی از بهترین نواحی بدن برای آویزان کردن آویز و گوشواره است.
در این میان بسیاری از مادران که صاحب یک دختر کوچولو می‌شوند؛ وقتی کودک کمی بزرگتر می‌شود، به فکر می‌افتند که گوش کودک را سوراخ کنند. در کشور ما، مرسوم است که این کار در سنین کودکی انجام شود. پیش از این وسایل مدرن امروزی وجود نداشت و با استفاده از نخ و سوزن، گوش دختر بچه خانواده را سوراخ می‌کردند.
نکات مهم درباره گوشواره ها
قبل از اقدام به سوراخ کردن گوش کودکتان با پزشک خود مشورت کنید تا از نظر سلامت عمومی بدن مشکلی وجود نداشته باشد. در ضمن از پزشک خود در مورد مراکز مجاز و مطمئن برای این کار راهنمایی بخواهید. بعد از سوراخ کردن گوش ، احتمال عفونتهای سطحی نرمه گوش وجود دارد که این عفونتها معمولا به خوبی به درمان موضعی پاسخ میدهند. بنابراین محل سوراخ شده را با یک حوله گرم و مرطوب کمپرس کرده و در صورت نیاز از یک پماد آنتیبیوتیک استفاده کنید.
از گوشواره های سنگین به مدت طولانی استفاده نکنید، زیرا این گوشواره ها ممکن است سوراخ گوش کودک را گشاد وحتی پاره کرده و نرمه گوشه را به ۲ قسمت تقسیم کنند. اگر پشت (گل میخ) گوشواره شما بلند است یا گوشواره شما قسمت نو کتیزی دارد که در هنگام خواب شما را اذیت می کند، باید گوشواره خود را هنگام خواب خارج کنید زیرا این نواحی نو کتیز ممکن است زخم های فشاری یا آزردگیهای پوست قسمت پشتی لاله گوش را ایجاد کنند.
اگر کودک کم سن و سال شما گوشواره دارد مراقب باشید که قفل گوشواره اش محکم باشد و کودک نتواند خودش آن را باز و بسته کند زیرا در این صورت ممکن است کودک گوشواره اش را از گوش خارج کرده، آنرا به دهان ببرد و ببلعد که خطر خفگی وجود دارد. هنگام انجام ورزشهای پربرخورد بهتر است گوشواره ها از گوش خارج شوند، زیرا احتمال پارگی گوش در اثر کشیده شدن و ضربه خوردن وجود دارد.
سوراخ کردن گوش نوزاد، 8 نکته مهم را بدانید
یکی از عوارض شایع استفاده از گوشواره ها حساسیت پوستی به فلزهایی است که گوشوار ه از آن ساخته شده است. این حساسیت ها به صورت خارش، قرمزی و التهاب دیده میشود. معمولا افراد به گوشواره هایی از جنس نیکل حساسیت دارند؛ اما حساسیت به طلا یا نقره نیز گزارش شده است.
برای برطرف شدن حساسیت بهتر است گوشواره خود را عوض کنید و اگر مشکل برطرف نشد شاید لازم باشد مدتی گوشواره را از گوش خود خارج کنید.
پاره شدن نرمه گوش سوراخ شده در اثر ضربه یکی از عوارض شایع است. ممکن است در اثر تصادف رانندگی، افتادن، نزاع، ورزشهای پربرخورد یا کشیده شدن یک گوشواره به صورت تصادفی، نرمه گوش پاره شود. اگر چنین اتفاقی افتاد ظرف حداکثر 24 ساعت به پزشک مراجعه کنید، پزشک این ناحیه را بخیه میزند و محل پاره شده معمولا در مدت 3 ماه ترمیم می شود. بعد از این زمان میتوان نرمه گوش را مجددا سوراخ کرد.

مهم‌ترین مطالب در این‌باره:
از پزشک فرزندتان بخواهید کرم یا پمادی که حاوی لیدوکائین است تجویز کند. این ماده میتواند لاله گوش را بیحس کند. حداقل ۳۰ الی ۶۰ دقیقه قبل از سوراخ کردن گوش، یک لایه ضخیم از این پماد را بر لایه گوش کودک بمالید.
برخی معتقدند که قرار دادن یخ بر گوش به مدت 15 الی 30 دقیقه قبل از سوراخ کردن نیز میتواند در بیحس کردن آن و کاهش درد موثر باشد.
اگر می خواهید اینکار را انجام دهید، بهتر است ابتدا گوش را با یک پارچه بپوشانید زیرا تماس مستقیم یخ با گوش ممکن است پوست را اذیت کند. البته این اقدامات به طور کامل درد را از بین نمیبرند.
به هر حال سوراخ کردن گوش دردناک است و فرزند شما نیز این درد را حس خواهد کرد. با فرزندتان در این رابطه صحبت کنید، درست مانند زمانیکه در رابطه با آمپول زدن با او صحبت میکنید.
به او یادآوری کنید که این فرایند خیلی سریع است و او را تشویق کنید نفسهای عمیق بکشد تا بدین وسیله استرسش کاهش یابد.

برای انتخاب گوشواره کدام فلز از همه بهتر است
گوشوارههای فلزی که توسط مراکز درمانی برای سوراخ کردن گوش ارائه میشوند و در عین حال زنگ هم نمیزنند، یکی از بهترین گزینه ها هستند.
یکی از مهمترین دلایل مناسب بودن این نوع گوشواره ها این است که فلز نیکل یا سایر فلزات مشابه در آن وجود ندارد. نیکل و کبالت جزء فلزهای حساسیتزا هستند.
برخی کودکان، حتی به طلای سفید نیز حساسیت دارند، زیرا گاه در طلای سفید نیز نیکل وجود دارد. از جمله فلزهای مناسب دیگر، پلاتین، تیتانیوم و طلای ۱۴عیار هستند.
برای انتخاب گوشواره، در رابطه با فلزهای موجود در آن از فروشنده سوال کنید و سپس ترکیبات را با پزشک در میان بگذارید.

سوراخ کردن گوش نوزاد، 8 نکته مهم را بدانید
اقدامات پس از سوراخ کردن گوش
برای جلوگیری از عفونت گوش، همیشه گوشها و گوشواره های فرزندتان را تمیز نگهداری کنید. ابتدا دستهایتان را کاملا بشویید سپس مقداری پنبه را به الکل آغشته کنید و پشت و جلوی گوشواره را کاملا تمیز کنید.
اینکار را روزی دوبار تکرار کنید. روزانه، چند بار گوشواره را در گوش فرزندتان بچرخانید و کمی آن را جابجا کنید تا سوراخ کاملا باز بماند. گوشواره نباید بیش از اندازه تنگ باشد.
همچنین اجازه دهید اولین گوشواره حداقل ۶ هفته در گوش فرزندتان بماند، سپس اگر خواستید میتوانید آن را عوض کنید. در غیر اینصورت، سوراخها خیلی زود بسته خواهند شد.
اگر خواستید گوشواره ها را در بیاورید، حتما گوشواره های دیگری جایگزین آن کنید. اینکار را تا 6 ماه انجام دهید تا سوراخها بسته نشوند.

علائم عفونت
قرمزی، التهاب، خشکی یا هر گونه درد، خارش یا حساسیت میتواند علامت عفونت باشد. در این حالت شما باید فرزندتان را نزد پزشک ببرید. پزشک تشخیص خواهد داد که آیا این موارد علائم عفونت هستند یا علائم آلرژی.
اگر آلرژی باشد، انتخاب یک گوشواره با فلزی دیگر میتواند مشکل را برطرف کند. اما اگر عفونت باشد، پزشک باید برای فرزندتان آنتی بیوتیک تجویز کند. اگر مشکل فرزندتان حاد باشد، ممکن است لازم باشد شما گوشواره را از گوش کودک خارج کنید.
در این حالت، باید حداقل ۶ ماه پیش از اینکه دوباره گوش او را سوراخ کنید صبر کنید. اگر بسته شدن سوراخ گوش به دلیل عفونت باشد، به احتمال خیلی زیاد در آن ناحیه، گوشت اضافی ایجاد خواهد شد.

نکات تکمیلی
برای سوراخ کردن گوش فرزندتان، توجه داشته باشید که قسمت غضروفی به هیچ عنوان نباید سوراخ شود. زیرا احتمال عفونت و ایجاد گوشت اضافه در این قسمت خیلی بیشتر است.
اگر فرزندتان تازه گوشش را سوراخ کرده است، باید هنگام شانه کردن موهایش و یا تعویض لباسهایش توجه داشته باشد که گوشش آسیب نبیند. بهتر است در این مدت خود شما این کارها را برای او انجام دهید.
بهتر است سوراخ گوش از هرگونه عطر، شامپو یا محصولات مشابه تا چند روز دور باشد. برخی متخصصان توصیه میکنند کودکی که هنوز دو هفته از سوراخ کردن گوشش نگذشته است، از ورزش کردن پرهیز کند.
زیرا معمولا فضاهای ورزشی دارای باکتریهای بیشتری هستند و احتمال عفونت سوراخهای گوش بیشتر است.

برای سوراخ کردن گوش کودک، به کجا باید مراجعه کرد؟
از پزشک فرزندتان در این رابطه سوال کنید. معمولا پزشکان شما را راهنمایی میکنند. مکانی که شما به آن مراجعه میکنید باید کاملا بهداشتی باشد و افراد حاضر در آنجا دارای تخصص اینکار باشند و از مواد استریل استفاده کنند.
معمولا درمانگاهها این خدمات را ارائه میدهند. اگر قصد مراجعه به شخص دیگری را دارید، حتما به شخصی مراجعه کنید که دارای تخصص و تجربه کافی است و به بهداشت اهمیت میدهد.
پیش از سوراخ کردن گوش ، فرد باید دستهای خود را به خوبی بشوید، از ژل ضد عفونی کننده استفاده کند، دستکشهای نو بپوشد، لاله گوش فرزندتان را با الکل تمیز کند و از سوزن یا گوشواره نو و استریل برای سوراخ کردن گوش استفاده کند.
پ

محتوای حمایت شده

تبلیغات متنی

مشاوره ویدیویی

    • اخبار داغ
    • جدیدترین
    • پربیننده ترین
    • گوناگون
    • مطالب مرتبط

    نظر کاربران

    • کامبیز مقدم
      درباره سوراخ کردن گوش نوزاد، 8 نکته مهم را بدانید

      سلام
      ممنون از مطالب خوب شما.
      بله از لحاظ پزشکی هم سن کودک و نوزاد برای سوراخ کردن گوش باید بالاتر از دو سال باشه و یا در صورت عجله والدین در این مورد حداقل تا ۶ ماهگی باید صبر کرد.

    برای ارسال نظر کلیک کنید

    لطفا از نوشتن با حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید.

    از ارسال دیدگاه های نامرتبط با متن خبر، تکرار نظر دیگران، توهین به سایر کاربران و ارسال متن های طولانی خودداری نمایید.

    لطفا نظرات بدون بی احترامی، افترا و توهین به مسئولان، اقلیت ها، قومیت ها و ... باشد و به طور کلی مغایرتی با اصول اخلاقی و قوانین کشور نداشته باشد.

    در غیر این صورت، «نی نی بان» مطلب مورد نظر را رد یا بنا به تشخیص خود با ممیزی منتشر خواهد کرد.