عفونت کلیه در بارداری، خطرات و درمان

ایرنا: کارشناس امور مامایی گفت: پیلونفریت یا عفونت کلیه، شایعترین عارضه طبی جدی دردوران بارداری می باشد که در سه ماهه دوم حاملگی شایعتر است و حاملگی بار اول و درسن کم، عوامل خطر مرتبط با آن هستند.

مریم سکاکی افزود: عفونت های دستگاه ادراری، شایعترین عفونتهای باکتریایی در دوران حاملگی هستند که به سه دسته باکتریوری بدون علامت، سیستیت، پیلونفریت تقسیم می شوند.

وی با بیان اینکه پیلونفریت یا عفونت کلیه در بیش از نیمی از موارد یکطرفه است و در سمت راست رخ می دهد گفت: این عفونت معمولا بسیار ناگهانی و با تب و لرزهای تکان دهنده شروع می شود و با درد مداوم در یک یا هر دو پهلو همراه است.

این کارشناس امور مامایی بی اشتهایی، تهوع و استفراغ را از علایم محتمل عفونت پیلونفریت دانست و افزود:. معمولا ادرار حاوی مقادیر زیادی باکتری و گلبول سفید است لذا حدود یک سوم زنان مبتلا، به علت از بین رفتن گلبولهای قرمز خون در اثر سم ناشی از باکتریها دچار کم خونی می شوند.

سکاکی ابراز کرد: منظور از باکتریوری بدون علامت، تکثیر مداوم و فعال باکتریها در داخل مجرای ادراری زنان می باشد که فاقد علامت است.

وی با بیان اینکه میزان شیوع باکتوریوری بدون علامت در زنان غیرحامله پنج تا شش درصد است گفت: این میزان به تعداد زایمان، نژاد و وضعیت اقتصادی، اجتماعی بیماران بستگی دارد و میزان بروز در دوران حاملگی از ۲ تا ۷ درصد متغیر است.

این کارشناس امور مامایی خاطرنشان کرد: باکتریوری معمولا در اولین ویزیت دوران بارداری وجود دارد و اگر با اولین کشت مثبت ادرار، بیمار تحت درمان قرار گیرد کمتر از یک درصد زنان دچار عفونت ادراری خواهند شد.

سکاکی با تاکید بر غربالگری مستمر از نظر باکتریوری در اولین ویزیت بارداری یادآور شد: اگر باکتریوری بدون علامت درمان نشود، حدود ۲۵ درصد زنان آلوده بعدا در جریان حاملگی دچار عفونت علامتدار خواهند شد.

وی با با بیان اینکه سیستیت یعنی عفونت دستگاه ادراری تحتانی در جریان حاملگی، ممکن است در غیاب باکتریوری مخفی قبلی به وجود آید اظهار کرد: ویژگیهای سیستیت شامل سوزش ادرار، تکرر ادرار و احساس فوریت دفع ادرار است.

این کارشناس امور مامایی با بیان اینکه سیستیت معمولا بدون عارضه است اما ممکن است عفونت صعودی سبب درگیری مجاری ادراری فوقانی شود متذکر شد: در این عفونت معمولا باکتری و چرک در ادرار وجود دارد، وجود خون در ادرار به صورت میکروسکوپی شایع است و گاهی به صورت آشکار دیده می شود.

سکاکی خاطرنشان کرد: اکثر موارد باکتریوری بدون علامت و سیستیت با مصرف یک یا چند داروی ضد میکروبی به صورت سرپایی درمان می شوند.

وی مصرف مایعات کافی را در بهبود عفونت های مجاری ادراری حائز اهمیت دانست و ادامه داد: برای درمان پیلونفریت معمولا بستری شدن در بیمارستان ضروری است و تجویز مایعات وریدی سرم برای اطمینان از کافی بودن ادرار، پایه اصلی درمان است.

سکاکی با بیان اینکه در عفونت پیلونفریت درمانهای ضد میکروبی وریدی به سرعت آغاز می شوند گفت: این عفونت شایع است بنابراین به دنبال تکمیل درمان، مصرف داروی خوراکی تا آخر بارداری توصیه می شود./س