روابط اجتماعی در کودکان، چگونه تقویت کنیم؟
کودک خود را تشویق کنید تا بیشتر لبخند بزند، سلام کند و باب دوستی را در محیط‌های بازی با سایر کودکان با گفتن جملاتی مثل «اسمت چیه؟» باز کند.
هر چه بیشتر و خاص‌تر در مورد اشیا و وسایل پیرامون کودکتان به او بگویید، او دنیای اطرافش را بهتر می‌فهمد و می‌شناسد.
جمع کردن
در مورد جمع کردن وسایل و تمیز و مرتب کردن آنها ترانه‌ها و شعرهای کودکانه بسیاری گفته شده است که شما می‌توانید یکی از آنها را به کودک بیاموزید و در عین حال آنها را به کار بگیرید. جمع کردن یک اسباب‌بازی و بعد آوردن یک اسباب بازی دیگر باید برای کودک یک قانون باشد. وقتی که برخی وسایل سر جای خود قرار نمی‌گیرند، دردسرهای زیادی برای سایر بچه‌ها ایجاد می‌شود و مربیان مهد کودک‌ها انتظار دارند والدین این قوانین را در خانه با فرزندان‌شان تمرین کنند.
اجتماعی بودن
کودک خود را تشویق کنید تا بیشتر لبخند بزند، سلام کند و باب دوستی را در محیط‌های بازی با سایر کودکان با گفتن جملاتی مثل «اسمت چیه؟» باز کند. خودتان در خانه با او اینها را تمرین کنید. این‌کارها نه تنها او را سرگرم می‌کند و جنبه تفریحی دارد، بلکه او را با موقعیت‌های جدید آشنا می‌کند و هنر دوست‌یابی را می‌آموزد.
به کودک خود کمک کنید تا در زمان غذا خوردن رفتار مؤدبانه و شادی داشته باشد. این کار را نیز با او در خانه تمرین کنید. مثلاً به او یاد بدهید که بگوید: «متشکرم من دیگر سیر شده‌ام» یا «متشکرم می‌توانم کمی بیشتر بخورم؟» در این‌گونه مواقع رفتارهای او روی سایر کودکان نیز اثر می‌گذارد. به کودک خود یاد بدهید که چگونه خودش لباس‌هایش را بپوشد. به این ترتیب در مهد کودک، مربی کودکتان مجبور نمی‌شود زمانی را به پوشاندن لباس‌ها و درآوردن آنها برای کودکان اختصاص دهد و در ضمن کودکتان با نشان دادن کارهایی که می‌تواند انجام دهد، احساس افتخار و لذت بیشتر می‌کند. به خاطر داشته باشید که بستن دکمه‌ها و بالا کشیدن زیپ‌ها هنوز کمی برای آنها دشوار است.
به کودکان خود اسباببازیهای متنوع بدهید
پژوهش‌ها نشان می‌دهند که وقتی تعدادی اسباب‌بازی در مقابل کودکتان می‌گذارید و از او می‌خواهید با آنها بازی کند، او را به فعالیت فیزیکی سالم تشویق می‌کنید. وقتی که سه عدد اسباب‌بازی در اطراف کودکتان می‌گذارید، 95درصد فعالیت او افزایش می‌یابد. وقتی که حق انتخاب او محدود به یک اسباب بازی می‌شود، میزان فعالیت‌هایش نیز کاهش می‌یابد.
در ضمن باید به کودکان اسباب بازی‌هایی بدهید که آنها را به فعالیت و تحرک وادارد؛ مثل طناب‌بازی و توپ‌های کوچک بسکتبال. طبق تحقیقات، وقتی‌که به دختربچه‌ها نیز اسباببازیهای متحرک می‌دهید، آنها نیز به اندازه پسر بچه‌ها فعالیت فیزیکی‌شان افزایش می‌یابد.
اسباب‌بازی‌ها «نه فقط انواع ورزشی و آموزشی»، مزایای دیگری نیز برای کودکان دارند. آنها باعث افزایش مهارت‌های زبانی کودکان می‌شوند و به آنها کمک می‌کنند تا احساسات خود را راحت‌تر بیان کنند و کمتر دچار دلهره و نگرانی شوند. همه ما وقتی‌که فعال و مشتاق هستیم، بهتر یاد می‌گیریم و بازی کردن بهترین ابزار برای فعال کردن و مشتاق کردن کودکان است. اما دقت داشته باشید که بین «بیش از حد شلوغ کردن» و «تنوع» فرق زیادی است.
اسم‌ها را به او بگویید!
هر چه بیشتر و خاص‌تر در مورد اشیا و وسایل پیرامون کودکتان به او بگویید، او دنیای اطرافش را بهتر می‌فهمد و می‌شناسد. شاید انجام اینکار کمی سخت بوده و نیاز به حوصله زیاد داشته باشد، اما کودک خردسال شما از این راه دنیای پیرامونش را می‌شناسد. پژوهشگران می‌گویند، نامی که برای اشیا و وسایل انتخاب می‌کنید، نشان می‌دهد که چگونه آنها را توصیف می‌کنید و کودکان از این راه همه چیز را می‌فهمد.
برای همه چیز از نام کامل استفاده کنید تا او بهتر تشخیص دهد و تفاوت‌ها را بیشتر درک کند. مثلاً به او نگویید: «پشت پنجره یک درخت است» بلکه بگویید: «پشت پنجره یک درخت بلوط است.» یا اگر برای اسباب بازی‌هایش اسمی مشخص کرده‌اید، به او نگویید: «اسباب‌بازی‌هایت را بیاور» به او بگویید: «برو دارا و سارا را بیاور» کودکان خردسال زبان را زودتر از زمانی که شروع به حرف زدن می‌کنند، می‌آموزند و زبان دنیای اطراف آنها (دنیایی که می‌بینند) را شکل می‌دهد.
در مهد کودک بچه‌ها از دستشویی استفاده می‌کنند و خودشان به‌طور مستقل این کار را انجام می‌دهند؛ ولی بعضی از آنها هنوز آمادگی انجام اینکار را ندارد، آیا باید آنان را مجبور کرد؟
آموزش دستشویی کردن به کودکان معمولاً در سن دو سال به بالا انجام می‌شود. در این سنین کودکان احساس می‌کنند که در انجام کارهای خودشان استاد هستند، به همین دلیل در این سنین در برابر والدین خود شروع به جبهه‌گیری می‌کنند؛ بنابراین مجبور کردن آنها برای استفاده از دستشویی با مدل صندلی باعث می‌شود که میل کمتری برای یادگیری این مهارت داشته باشند.
شما نمی‌توانید به زور کودکتان را مجبور به حرف زدن، غذا خوردن، خوابیدن و دستشویی کردن کنید. این کارها، همگی عملکردهای فیزیولوژیکی هستند که کودکان نیاز دارند آنها را خودشان انجام دهند. نقش شما ایجاد محیطی است که آنها را به انجام این کارها تشویق کند. کتاب‌هایی را که درباره آموزش این مهارت‌ها هستند، تهیه کنید و بخوانید. اگر برای‌تان ممکن است، به هنگام دستشویی رفتن او را همراه خود داخل دستشویی ببرید تا از نزدیک با این عمل آشنا شود. او هر وقت که به اندازه کافی آماده شد، می‌تواند بدون دخالت بزرگ‌ترها به تنهایی کارش را انجام دهد و دستشویی کند. در ضمن وقتی‌که کودکتان وارد پیش‌دبستانی شود و ببیند که کودکان دیگر چگونه از دستشویی استفاده می‌کنند، او نیز تشویق می‌شود به همان شیوه آنها عمل کند و خود را با دیگران مطابق سازد.
جمع کردن
در مورد جمع کردن وسایل و تمیز و مرتب کردن آنها ترانه‌ها و شعرهای کودکانه بسیاری گفته شده است که شما می‌توانید یکی از آنها را به کودک بیاموزید و در عین حال آنها را به کار بگیرید. جمع کردن یک اسباب‌بازی و بعد آوردن یک اسباب بازی دیگر باید برای کودک یک قانون باشد. وقتی که برخی وسایل سر جای خود قرار نمی‌گیرند، دردسرهای زیادی برای سایر بچه‌ها ایجاد می‌شود و مربیان مهد کودک‌ها انتظار دارند والدین این قوانین را در خانه با فرزندان‌شان تمرین کنند.
اجتماعی بودن
کودک خود را تشویق کنید تا بیشتر لبخند بزند، سلام کند و باب دوستی را در محیط‌های بازی با سایر کودکان با گفتن جملاتی مثل «اسمت چیه؟» باز کند. خودتان در خانه با او اینها را تمرین کنید. این‌کارها نه تنها او را سرگرم می‌کند و جنبه تفریحی دارد، بلکه او را با موقعیت‌های جدید آشنا می‌کند و هنر دوست‌یابی را می‌آموزد.
به کودک خود کمک کنید تا در زمان غذا خوردن رفتار مؤدبانه و شادی داشته باشد. این کار را نیز با او در خانه تمرین کنید. مثلاً به او یاد بدهید که بگوید: «متشکرم من دیگر سیر شده‌ام» یا «متشکرم می‌توانم کمی بیشتر بخورم؟» در این‌گونه مواقع رفتارهای او روی سایر کودکان نیز اثر می‌گذارد. به کودک خود یاد بدهید که چگونه خودش لباس‌هایش را بپوشد. به این ترتیب در مهد کودک، مربی کودکتان مجبور نمی‌شود زمانی را به پوشاندن لباس‌ها و درآوردن آنها برای کودکان اختصاص دهد و در ضمن کودکتان با نشان دادن کارهایی که می‌تواند انجام دهد، احساس افتخار و لذت بیشتر می‌کند. به خاطر داشته باشید که بستن دکمه‌ها و بالا کشیدن زیپ‌ها هنوز کمی برای آنها دشوار است.
به کودکان خود اسباببازیهای متنوع بدهید
پژوهش‌ها نشان می‌دهند که وقتی تعدادی اسباب‌بازی در مقابل کودکتان می‌گذارید و از او می‌خواهید با آنها بازی کند، او را به فعالیت فیزیکی سالم تشویق می‌کنید. وقتی که سه عدد اسباب‌بازی در اطراف کودکتان می‌گذارید، 95درصد فعالیت او افزایش می‌یابد. وقتی که حق انتخاب او محدود به یک اسباب بازی می‌شود، میزان فعالیت‌هایش نیز کاهش می‌یابد.
در ضمن باید به کودکان اسباب بازی‌هایی بدهید که آنها را به فعالیت و تحرک وادارد؛ مثل طناب‌بازی و توپ‌های کوچک بسکتبال. طبق تحقیقات، وقتی‌که به دختربچه‌ها نیز اسباببازیهای متحرک می‌دهید، آنها نیز به اندازه پسر بچه‌ها فعالیت فیزیکی‌شان افزایش می‌یابد.
اسباب‌بازی‌ها «نه فقط انواع ورزشی و آموزشی»، مزایای دیگری نیز برای کودکان دارند. آنها باعث افزایش مهارت‌های زبانی کودکان می‌شوند و به آنها کمک می‌کنند تا احساسات خود را راحت‌تر بیان کنند و کمتر دچار دلهره و نگرانی شوند. همه ما وقتی‌که فعال و مشتاق هستیم، بهتر یاد می‌گیریم و بازی کردن بهترین ابزار برای فعال کردن و مشتاق کردن کودکان است. اما دقت داشته باشید که بین «بیش از حد شلوغ کردن» و «تنوع» فرق زیادی است.
اسم‌ها را به او بگویید!
هر چه بیشتر و خاص‌تر در مورد اشیا و وسایل پیرامون کودکتان به او بگویید، او دنیای اطرافش را بهتر می‌فهمد و می‌شناسد. شاید انجام اینکار کمی سخت بوده و نیاز به حوصله زیاد داشته باشد، اما کودک خردسال شما از این راه دنیای پیرامونش را می‌شناسد. پژوهشگران می‌گویند، نامی که برای اشیا و وسایل انتخاب می‌کنید، نشان می‌دهد که چگونه آنها را توصیف می‌کنید و کودکان از این راه همه چیز را می‌فهمد.
برای همه چیز از نام کامل استفاده کنید تا او بهتر تشخیص دهد و تفاوت‌ها را بیشتر درک کند. مثلاً به او نگویید: «پشت پنجره یک درخت است» بلکه بگویید: «پشت پنجره یک درخت بلوط است.» یا اگر برای اسباب بازی‌هایش اسمی مشخص کرده‌اید، به او نگویید: «اسباب‌بازی‌هایت را بیاور» به او بگویید: «برو دارا و سارا را بیاور» کودکان خردسال زبان را زودتر از زمانی که شروع به حرف زدن می‌کنند، می‌آموزند و زبان دنیای اطراف آنها (دنیایی که می‌بینند) را شکل می‌دهد.
در مهد کودک بچه‌ها از دستشویی استفاده می‌کنند و خودشان به‌طور مستقل این کار را انجام می‌دهند؛ ولی بعضی از آنها هنوز آمادگی انجام اینکار را ندارد، آیا باید آنان را مجبور کرد؟
آموزش دستشویی کردن به کودکان معمولاً در سن دو سال به بالا انجام می‌شود. در این سنین کودکان احساس می‌کنند که در انجام کارهای خودشان استاد هستند، به همین دلیل در این سنین در برابر والدین خود شروع به جبهه‌گیری می‌کنند؛ بنابراین مجبور کردن آنها برای استفاده از دستشویی با مدل صندلی باعث می‌شود که میل کمتری برای یادگیری این مهارت داشته باشند.
شما نمی‌توانید به زور کودکتان را مجبور به حرف زدن، غذا خوردن، خوابیدن و دستشویی کردن کنید. این کارها، همگی عملکردهای فیزیولوژیکی هستند که کودکان نیاز دارند آنها را خودشان انجام دهند. نقش شما ایجاد محیطی است که آنها را به انجام این کارها تشویق کند. کتاب‌هایی را که درباره آموزش این مهارت‌ها هستند، تهیه کنید و بخوانید. اگر برای‌تان ممکن است، به هنگام دستشویی رفتن او را همراه خود داخل دستشویی ببرید تا از نزدیک با این عمل آشنا شود. او هر وقت که به اندازه کافی آماده شد، می‌تواند بدون دخالت بزرگ‌ترها به تنهایی کارش را انجام دهد و دستشویی کند. در ضمن وقتی‌که کودکتان وارد پیش‌دبستانی شود و ببیند که کودکان دیگر چگونه از دستشویی استفاده می‌کنند، او نیز تشویق می‌شود به همان شیوه آنها عمل کند و خود را با دیگران مطابق سازد.
منبع:
کودک سالم
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼