اوشات، اوشات و باز هم اوشات!

اوشات یکی از بهترین روش‌ها برای درمان خشکی واژن، اختلالات میل و تحریک‌پذیری جنسی، بی‌اختیاری‌های ادراری، جوانسازی واژن و ... است. اوشات در واقع یک روش بیولوژیک و غیرتهاجمی محسوب می‌شود که از پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) گرفته‌ شده از خون خود فرد استفاده می‌کند تا بازسازی بافت، افزایش گردش خون، تحریک کلاژن‌سازی و بهبود عملکرد ناحیه تناسلی را در پی داشته باشد.

آیا اوشات همان PRP است؟

مکانیسم اولیه تهیه سلول‌های جوانساز در تزریق اوشات همانند PRP است، ولی تفاوت‌هایی در دور و زمان سانتریفیوژ و استراحت سلول‌ها وجود دارد. در واقع، به دلیل آگاهی از همین تفاوت‌هاست که در نتایج درمانی حاصل از اوشات، فرق وجود دارد. به عبارت بهتر، این‌که عده‌ای نتایج بسیار عالی از اوشات می‌گیرند، ولی عده دیگر از نتایج حاصله رضایتمندی کامل ندارند، دلایل گوناگونی دارد که عمده‌ترین آن مربوط به نحوه آماده‌سازی خون و نحوه تزریق است.

آیا اوشات برای تنگ کردن واژن مناسب است؟

قبل از پاسخ دادن به این سوال باید در ابتدا بدانیم که:

چرا واژن گشاد می‌شود؟

با ازدواج، افزایش سن، رسیدن به مرحله یائسگی و تغییراتی مثل بارداری، زایمان، تغییرات وزن و... که در طول زندگی برای افراد پیش می‌آید، بافت همبند لیگامان‌ها و عضلات کف لگن، شروع به تغییر می‌کند و ممکن است دچار افتادگی، شلی، گشادی و تغییر رنگ شود. در حقیقت، همان‌طور که در صورت، افتادگی عضلات صورت و پلک و... را می‌بینیم، این اتفاق در ناحیه تناسلی هم رخ می‌دهد.

علائم گشادی و افتادگی مثانه و رحم

افتادگی در ناحیه تناسلی با اختلالات عملکردی واژینال نیز همراه است که شایع‌ترین علائم آن عبارتند از:

• گشادی واژن
• صدای واژن
• مشکلات ادراری (معمولاً ریزش ادرار با خنده و سرفه و ...)
• چروکیدگی در ناحیه تناسلی
• اختلالات در عملکرد جنسی (یعنی تحریک‌پذیری و ارگاسم کم می‌شود.)
• گشادی واژن که می‌تواند سبب عفونت‌های مکرر واژینال شود.

این مشکلات هم از نظر زندگی فردی و زناشویی و هم از نظر اجتماعی بسیار ناراحت‌کننده هستند وفرد حتما باید تحت درمان قرار بگیرد.

چه کسانی به عمل تنگ کردن واژن نیاز دارند؟

• افرادی که دچار عارضه افتادگی مثانه شده‌اند.
• افرادی که مشکل صدادار بودن واژن را دارند.
• افرادی که دچار عفونت‌های مکرر همراه با گشادی واژن هستند.
• افرادی که خودشان یا همسرشان در رابطه زناشویی دچار ناراحتی هستند و از این حالت گشادی احساس نارضایتی می‌کنند.

نکته مهم: اگرچه گشادی واژن راه ورود میکروب‌ها به واژن را آسان‌تر کرده و می‌تواند سبب عفونت‌های مکرر واژینال شود، ولی در هر عفونت مکرر واژینال یا عفونت واژینال مقاوم به درمان، ابتدا باید بررسی پاپ اسمیر، تست اچ پی وی و در صورت نیاز، کولپوسکوپی بیوپسی انجام‌ شود .

حال با توجه به آنچه  در مورد مکانیسم گشادی واژن گفته شد و آنچه در مورد اوشات صحبت کردیم، می‌توان به این سوال پاسخ داد که:

آیا اوشات برای تنگ کردن واژن کاربرد دارد؟

می‌دانیم که اوشات استفاده از سلول‌های بنیادی و پلاکت‌های خود فرد است که به طریق مناسبی از خون خود فرد تهیه شده و جهت تزریق به کار می‌رود. هدف از این روش که نوعی سلول درمانی یا پیوند درون خود فرد است، تقویت و جوانسازی بافت‌ها، برگرداندن میل و تحریک‌پذیری جنسی، درمان خشکی واژن، بی‌اختیاری ادراری، واژینیسموس و ... محسوب می‌شود.

تزریق اوشات برخلاف تزریق چربی و ژل و فیلر، حجم‌دهی زیاد و سریعی در ناحیه واژن ایجاد نمی‌کند، ولی به مرور زمان با تقویت بافت نگه‌دارنده به سفت شدن لیگامان‌ها و عضلات کف لگن کمک کرده و باعث تنگ شدن واژن نیز می‌شود.

تزریق اوشات چگونه انجام می‌شود؟

اوشات یک روش کاملاً سرپایی و کم‌تهاجمی است که ابتدا در آن، از فرد خون گرفته می‌شود. سپس این خون در دستگاه سانتریفیوژ مخصوص، با دور و زمان مشخص چرخانده شده تا پلاکت‌ها و سلول‌های بنیادی غنی ‌شده جدا شوند. ‌پس از آماده‌سازی، این ماده به صورت استریل و با رعایت نکات دقیق به نواحی مورد نظر تزریق می‌شود. معمولاً نیز از بی‌حسی موضعی برای راحتی بیشتر فرد استفاده می‌شود و کل فرایند حدود ۳۰ تا ۶۰ دقیقه زمان می‌برد.

چند جلسه اوشات نیاز است؟

برای رسیدن به نتایج مطلوب، معمولاً ۲ تا ۳ جلسه درمان با فاصله‌ حدود ۴ تا ۶ هفته بین جلسات پیشنهاد می‌شود. هم‌چنین، در بعضی موارد، بسته به شرایط بدن فرد و پاسخ‌دهی بافت، ممکن است نیاز به تکرار سالیانه نیز باشد.

چه کسانی نباید اوشات انجام دهند؟

در بعضی موارد خاص، تزریق اوشات توصیه نمی‌شود یا این‌که باید با احتیاط و تحت نظر پزشک انجام بگیرد. این گروه شامل افراد زیر است:

• افراد باردار یا شیرده
• افرادی که عفونت فعال ناحیه تناسلی یا لگنی دارند.
• بیماران با سابقه‌ سرطان رحم یا دهانه رحم
• مبتلایان به بیماری‌های خونی و اختلالات پلاکتی
• کسانی که دچار کم‌خونی شدید هستند یا داروهای ضدانعقاد خون قوی مصرف می‌کنند.

مراقبت‌های قبل و بعد از تزریق اوشات

برای این‌که تزریق اوشات نتیجه‌ مطلوب‌تری داشته باشد و بدن به بهترین شکل ممکن به درمان پاسخ دهد، رعایت برخی نکات ساده اما مهم، قبل و بعد از تزریق ضروری است. مراقبت‌های قبل از تزریق اوشات عبارتند از:

• نوشیدن آب کافی: چند روز پیش از تزریق، مصرف مایعات را افزایش دهید. این کار باعث می‌شود خون شما برای فرآیند جداسازی پلاکت‌ها آماده‌تر و غلیظ‌تر باشد.
• پرهیز از داروهای رقیق‌کننده خون: بهتر است از حدود ۴۸ ساعت قبل از تزریق، از مصرف داروهایی مثل آسپرین، بروفن یا هر دارویی که رقیق‌کننده خون است، خودداری کنید. (مگر با تجویز پزشک) این کار خطر کبودی و خونریزی را کاهش می‌دهد.
• خواب کافی در شب قبل: استراحت کافی به بدن کمک می‌کند تا در شرایط بهتری قرار بگیرد و فرآیند بازسازی بافت‌ها پس از تزریق، موثرتر انجام شود.

مراقبت‌های بعد از تزریق اوشات نیز عبارتند از:

• پرهیز از رابطه جنسی: تا ۷۲ ساعت پس از تزریق بهتر است از برقراری رابطه جنسی پرهیز کنید تا ناحیه‌ تحت درمان دچار تحریک یا آسیب نشود.
• اجتناب از دوش واژینال، استخر، سونا و جکوزی: به مدت ۳ روز بعد از تزریق، از رفتن به استخر، سونا یا استفاده از دوش واژینال خودداری کنید تا احتمال بروز عفونت یا تحریک کاهش یابد.
• پرهیز از مصرف الکل و سیگار: این موارد می‌توانند روند ترمیم و بازسازی بافت‌ها را مختل کنند. بنابراین، در روزهای ابتدایی بعد از درمان، از مصرف آن‌ها خودداری کنید.
• تغذیه‌ مناسب و نوشیدن آب کافی: مصرف میوه‌ها، سبزیجات تازه و منابع پروتئینی سبک می‌تواند روند بازسازی سلولی را تسریع کند و باعث بهبود نتایج شود.

کلام آخر

انواعی از روش‌های درمانی جراحی و غیرجراحی برای تنگ کردن واژن وجود دارد. هم‌چنین برای تقویت میل جنسی و ارگاسم، درمان خشکی واژن، واژینیسموس، مشکلات بی‌اختیاری ادراری، زیبایی و روشن‌سازی واژن، روش‌های متعدد فراوانی موجود است. بنابراین، بسیار بسیار تاکید می‌کنیم که انتخاب روش درمانی مناسب جهت تنگ کردن واژن، چه اوشات چه روش‌های دیگر را به پزشک حاذق باتجربه بسپارید تا بهترین نتیجه درمانی برای شما حاصل شود.

دکتر نرگس تاج دینی

بیست و پنج سال سابقه جراحی در رشته تخصصی بیماری‌های زنان، زایمان، ترمیمی و زیبایی زنان

فلوشیپ جراحی‌های کم‌تهاجمی و هیستروسکوپی