دلایل سقط جنین مکرر، این تست ها را بگیرید

علل احتمالی زیادی برای سقط جنین وجود دارد. شایع ترین آن ها مشکلات ژنتیکی در توسعه جنین است که بدن آن را پس می زند زیرا آن را فرد دیگری می بیند. در این شرایط ممکن است کاری از دست پزشک بر نیاید زیرا این روش طبیعی بدن فرد محسوب می شود. بیشتر خانم ها این نوع از سقط را تجربه می کنند و ممکن است باز هم بتوانند بارداری سالمی داشته باشند. سقط جنین مجدد به شرایطی گفته می شود که فرد دو ؛ سه یا چند سقط جنین را داشته باشد. در ادامه سعی می کنیم علل رایج سقط جنین را با هم مرور کنیم و ببینیم چه کارهایی می توانیم در این شرایط انجام دهیم.

علل رایج سقط جنین مکرر در برگیرنده موارد زیر است:

علل تشریحی:

سقط جنین مجددی که در این طبقه بندی قرار می گیرد،متاسفانه ناحیه ای است که درمان های طبیعی تقریبا هیچ اثری بر روی آن ندارد. اگر شما مشکلی در ساختار بدن خود همچون ساختار رحم داشته باشید که باعث بروز سقط جنین می شود به آن علل تشریحی یا علل کالبدی می گویند. نمونه ای از این علل رحم بد شکل، دهانه رحم نامناسب، فیبروئیدهای رحمی بزرگ یا سندرم اشرمن شدید است.

علل ژنتیکی:

برخی از اوقات سقط جنین به خاطر نقص در ژنتیک های تخمک یا اسپرم است. زنان و مردان ممکن است مشکلی در تخمک یا اسپرم خود داشته باشند و همین امر مشکلاتی را در بارداری ایجاد کند. بیشتر پزشکان غربی بر این باورند که کار زیادی در این حوزه نمی توان انجام داد اما من با این نظر موافق نیستم. با اینکه ما نمی توانیم همه علل ژنتیکی را هدف قرار دهیم، اما می توانیم شاهد تغییر در اسپرم و تخمک های افرادی باشیم که سبک زندگی سالم تری برای خود اتخاذ کرده اند. این موضوع در برگیرنده استفاده از مکمل ها و درمان های خاصی است که از DNA اسپرم یا تخمک محافظت می کند و می تواند مواد تشکیل دهنده را برای سیستم تولید مثل سالم تر فراهم آورد. بعدا سعی می کنیم همه این موارد را با هم مورد بررسی قرار دهیم.

لخته شدن خون:

خونی که بسیار ضخیم است یا تمایل به لخته شدن دارد هم می تواند باعث بروز سقط جنین در افراد شود.

لخته های خونی کوچک ممکن است در رحم شروع به توسعه و گسترش نماید، جفت ممکن است برداشته شود و جنین نتواند اکسیژن و مواد مغذی لازم برای ادامه حیات را از بدن مادر دریافت نماید. این موضوع می تواند باعث بروز سقط جنین خود به خودی شود. در مواردی که بارداری شما هفته ۲۴ ام را قبل از لخته شدن خون رد می کند، زایمان زودرس یا سایر موارد ممکن است باز هم رخ دهد. از آنجایی که به هنگام تشکیل شدن لخته خون بدن ممکن است هیچ نشانه هشداردهنده ای ایجاد نکند، این خطر اغلب تا زمانی که برای درمان بسیار دیر شده است نادیده گرفته می شود. تست هایی وجود دارد که به شما کمک می کند وجود چنین مشکلی را در بدن خود پیدا کنید اما این تست ها باید قبل از بارداری انجام شوند و بخشی از برنامه پیش از بارداری تان باشند. علاوه بر این، درمان های طبیعی وجود دارد که می تواند به چنین مشکلی کمک کند. در ادامه سعی می کنیم هر کدام از این درمان ها را با هم مورد بررسی قرار دهیم.

سطح بالای هوموسیستئین:

اگر حداقل یکبار سقط جنین را تجربه کرده باشید یا دکتر گفته باشد که در خطر سقط جنین هستید ممکن است بخواهید سطح هوموسیستئین را مورد بررسی قرار دهید. هوموسیستئین یکی از اسیدهای آمینه حاوی گوگرد است که در بدن یافت می شود. با اینکه این اسید آمینه در سطح طبیعی اش هیچ ضرری ندارد اما زمانی که سطح آن بالا می رود می تواند به شرایطی منجر شود که باعث بروز مشکلاتی می گردد.

به طور کلی، لخته های خونی در بدن شما به راحتی تشکیل می گردد. این موضوع نه تنها باعث می شود بدن در معرض بیماری هایی همچون حملات قلبی و سکته قرار گیرد بلکه می تواند جنین را هم در معرض خطر قرار دهد. افراد در سرتاسر جهان گزارش کرده اند که سطح بالای هوموسیستئین یعنی بالاتر از ۱۰-۱۰٫۷ μmol/L می تواند خطر ابتلا به سقط جنین را تا ۳۸ درصد افزایش دهد.

مشکلات سیستم ایمنی:

در برخی از شرایط که علتش هنوز برای پزشکان مشخص نیست بدن می تواند به جنین یا اسپرم حمله کند. این موضوع اغلب به خاطر سلول های کشنده طبیعی یا ناسازگاری HLA رخ می دهد. به این شرایط سقط جنین مبتنی بر سیستم ایمنی می گویند. در گذشته تنها گزینه موجود برای درمان چنین شرایطی درمان ها و داروهایی بود که برای بیماران دریافت کننده عضو اهدایی تجویز می شود اما به لطف پیشرفت های ایجاد شده حالا درمان های طبیعی وجود دارد که به افراد در این حوزه کمک می کند.

عدم تعادل هورمونی:

ارتباط بسیار زیادی بین عدم تعادل هورمونی و سقط جنین مجدد وجود دارد. سیستم هورمونی ارکست ظریف و دقیقی از هورمون هاست که در زمانبندی خاصی اجرا می شود. اگر یکی از این هورمون ها دچار عدم تعادل شود می تواند بر روی چرخه سایر هورمون ها نیز اثر بگذارد و در اوایل بارداری خود را نشان دهد.

برخی از این عدم تعادل ها عبارت است از :

سطح پایین پروژسترون:

پروژسترون به دلایل مختلف برای بارداری از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است اما یکی از دلایل مهم این است که چنین هورمونی می تواند دیواره رحم را به خوبی حفظ کند تا جنین به آن وصل شود و از طریق جفت مواد مغذی خود را دریافت نماید. اگر سطح پروژسترون پایین باشد، این دیواره می ریزد و باعث آغاز دوره قاعدگی می شود.

استروژن بالا:

اگر سطح استروژن در بدن بالا باشد مشکلات زیادی ایجاد می گردد و می تواند دلیل سطح پایین پروژسترون باشد.

افزایش سطح پرولاکتین:

پرولاکتین هورمونی در بدن است که در طول شیردهی مقدار آن افزایش پیدا می کند. این هورمون علاوه بر اینکه باعث ایجاد جریان شیر در مادران می شود می تواند تخمک گذاری را هم سرکوب کند.

مقاومت به انسولین(PCOS):

مقاومت به انسولین عدم تعادل هورمونی است که به تنهایی می تواند عدم تعادل زیادی در هورمون های بدن ایجاد کند. این موضوع با افزایش سطح قند خون، باعث افزایش سطح استروژن و تستوسترون می شود و سطح پروژسترون را کاهش می دهد.

همین امر باروری یا ادامه آن را با مشکل مواجه می کند. اگر مقاومت به انسولین مورد درمان قرار نگیرد، توسعه دیابت و بیماری های قلبی ممکن است در فرد دیده شود. مقاومت به انسولین در خانم ها به PCOS مرتبط است. در مطالعات انجام شده محققان به این نتیجه رسیده اند که ۴۴ درصد زنانی که PCOS و مقاومت به انسولین دارند و باردار شده اند در سه ماهه اول بارداری خود سقط جنین را تجربه می کنند. سایر محققان در هند و انگلستان دریافته اند زنانی که مقاومت به انسولین دارند سه الی پنج برابر بیشتر از سایر افراد ممکن است سقط جنین داشته باشند.

اختلالات تیروئیدی:

بیماری های دیابتی اگر تشخیص داده نشود و مورد درمان قرار نگیرد می تواند به ناباروری، سقط جنین مجدد و از دست دادن بارداری در سه ماهه دوم و سوم منجر گردد. شما می توانید برای تشخیص کم کاری تیروئید که باعث سقط جنین می شود تست بدهید و آن را درمان کنید.

نقص در فاز لوتئال:

فاز لوتئال دوره ای بعد از تخمک گذاری است که در آن رویان به سمت لوله فالوپ می رود و خود را در دیواره رحم جای می دهد. اگر این فاز برای رویان بسیار کوتاه باشد و او نتواند خود را به درستی به دیواره رحم متصل نماید ممکن است سقط جنین رخ دهد. بیشتر خانم ها متوجه رخ دادن چنین شرایطی نخواهند شد مگر اینکه نمودار باروری شان ترسیم گردد و طول این فاز مورد بررسی قرار گیرد.

رایج ترین علت نقط در فاز لوتئال سطح پایین پروژسترون در بدن است.

تست برای علت بروز سقط جنین:

تست های زیادی وجود دارد که به تعیین علت دقیق سقط های مجدد کمک می کند. تعیین علت دقیق سقط جنین به پزشک کمک می کند درمان های مناسب را برای بیمار در نظر بگیرد. ممکن است این تست ها هیچ علتی را پیدا نکند یا بسیار امیدوارکننده باشد و به تشخیص منجر گردد. فقط به خاطر داشته باشید که ممکن است علت سقط جنین را بیابید و بتوانید به دنبال درمان آن بروید. پس در دوران بارداری مراقب خودتان باشید. اگر هیچ دلیلی یافت نشد، باید بدانید که ۷۰ درصد زوج هایی که سقط جنین مجدد را بدون هیچ علت شناخته ای تجربه می نمایند باز هم می توانند بارداری موفقی داشته باشند. مطمئن شوید با پزشک در مورد این تست ها مشورت می کنید. برخی از این تست ها را در ادامه با هم مرور می کنیم. اگرچه این فهرست جامع نیست اما می تواند راهنمای خوبی برایتان باشد.

Hysterosalpingogram(HSG):

این یک تست اشعه ایکس از رحم است. در این تست رنگی به رحم تزریق می گردد و اشعه ایکس شکل رحم، انسدادهای موجود در لوله ها، ضایعات و سایر ناهنجاری هایی که ممکن است به ناباروری و سقط جنین منجر شود را نشان می دهد. این یک تست دردناک است اما می تواند در تعیین علت سقط جنین بسیار مفید باشد. HSG معمولا اولین تستی است که پزشک در این شرایط توصیه می کند.

تست خودایمنی:

سندرم آنتی فسفولیپید(APS) یک نوع عدم تعادل خودایمنی است که باعث می شود سیستم ایمنی بدن به مواد طبیعی خاصی در خون که می تواند خطر لخته شدن را افزایش دهد واکنش نشان دهد. تخمین زده شده است که ۱۰ الی ۲۵ درصد خانم هایی که سقط جنین مجدد دارند با این بیماری دست و پنجه نرم می کنند. به همین خاطر وجود چنین تستی بسیار ضروری است. در مورد این تست با پزشک خود صحبت کنید. نتیجه مثبت برای این تست نشان می دهد که ممکن است سایر مشکلات مرتبط با سیستم ایمنی هم وجود داشته باشد. پزشک معمولا چنین شرایطی را با دوز پایین اسپرین بچه و تزریق هپارین در طول بارداری درمان می کند.

زمان پروترومبین :

است تست سرعت لخته شدن خون شما را مورد بررسی قرار می دهد.

پنل تیروئید:

کم کاری تیروئید با سقط جنین در طول سه ماهه های بارداری مرتبط است. همه پزشکان تست پنل تیروئید را انجام نخواهند داد . پس مطمئن شوید که در مورد مشکلات تیروئیدی خود با پزشک مشورت می کنید. پزشکان گزارش کرده اند که با غربالگری مشکلات تیروئیدی قبل و بعد از بارداری، سقط جنین هم کاهش پیدا کرده است. زنانی که کم کاری تیروئید دارند ۴ برابر بیشتر از سایر افراد ممکن است در سه ماهه دوم بارداری خود با سقط جنین مواجه شوند.

درک اعداد مرتبط با تیروئید:

سطح TSH در محدوده ۰٫۳ الی ۳ به عنوان محدوده طبیعی برای بیشتر متخصصان در نظر گرفته می شود و برای مدیریت و تشخیص کم کاری تیروئید مورد استفاده قرار می گیرد. برخی از متخصصان زنان و زایمان بر این باورند که زنان بارداری که سطح TSH آن ها بالای ۲٫۰ است ممکن است در باردار شدن مشکل داشته باشند. این گزینه جزو شرایطی است که به کمک داروهای مرتبط با کم کاری تیروئید می توان آن را درمان کرد. در طول دوران بارداری باید به طور مرتب مورد غربالگری و مانیتورینگ قرار بگیرید و مطمئن شوید سطح هورمون های تیروئیدی تان در مقدار درستی تنظیم شده است. داروهایی که برای درمان کم کاری تیروئید مورد استفاده قرار می گیرد در طول بارداری امن و بی خطر هستند.

پروژسترون:

برای اینکه بتوانید بارداری سالمی داشته باشید باید سطح پروژسترون تان در مقدار مناسبی قرار گیرد. سطح پایین پروژسترون با سقط جنین مرتبط است. معمولا در چرخه ۲۱ الی ۲۸ روزه مورد بررسی قرار می گیرید تا سطح این هورمون مشخص شود. شما می توانید در مورد این تست با پزشک خود مشورت کنید.

Karyotyping:

این گزینه یکی از تست های موجود برای بررسی مشکلات ژنتیکی است. این تست در هر دو نفر به خوبی انجام می شود.

تست بافت های جنینی:

اگر اخیرا سقط جنین داشته اید و D&C را انتخاب کرده اید می توانید بافت هایی که جمع آوری شده است را مورد بررسی قرار دهید. پزشک این تست را از روی نمونه های خون، مایع آمنیوتیکی، بافت های جفت انجام می شود.