خطرات زایمان زودرس، آیا میدانید؟

هر زن باردار می تونه خطر زایمان زودرس یا زودتر از موعد داشته باشه، حتی اگر او همه نکات رو در دوران بارداری انجام داده و زیر نظر پزشک متخصص باشه.
با این حال، عوامل خاصی می تونن بعضی از زنان رو بیشتر از دیگران در معرض خطر در زایمان زودرس قرار بدن. این عوامل خطر عبارتند از:
-بودن بیش از یک کودک در رحم
-تاریخ زایمان زودتر از موعد
-خونریزی واژینال در اواسط بارداری
-عفونت
-مقدار بیش از حد مایع آمنیوتیک اطراف نوزاد
-مشکلات گردنه رحم
-مشکلات رحم
-شرایط خاص ژنتیکی
-مصرف مواد مخدر و الکل
-دسترسی محدود به مراقبت های قبل از زایمان
مهمه که به یاد داشته باشید که اکثر زنان با این عوامل خطر حاملگی خود رو تا زمان کامل می گذرونن. با این حال، مهمه که شما با این شرایط و عوامل موثر بر خطر زایمان زودرس آشنا و آگاه باشید.

خطر زایمان زودرس و حاملگی چندگانه
حاملگی چندگانه یک زن باردار رو در معرض خطر بیشتری قرار میده به این دلیل که رحم باید دو برابر یا بیشتر از نوزاد نگه داری کنه. رحم، درست مثل هر عضله دیگه ای در بدن، هنگامی که فشار بیشتری بهش بیاد، ضعیف میشه. در بارداری های چندگانه، رحم ممکنه به محض اینکه انقباضات شروع بشه، قبل از اینکه نوزادان به طور کامل رشد کنن، کشیده بشه.
بنا به دلایل زیر خطر زایمان زودرس در رحم افزایش پیدا میکنه:
-تعداد نوزادان در رحم
-متوسط ​​سن حاملگی در هنگام تولد
سن بارداری به تعداد هفته هایی که زن باردار باشه، اشاره داره. این معمولا از روز اول از آخرین دوره شناخته شده قاعدگی محاسبه می شه.
بارداری چندگانه مادر و نوزادان رو در معرض خطر بیشتری برای عوارض دیگه هم قرار میده. برای مادر خطر ابتلا به پره اکلامپسی و دیابت حاملگی رو بالا می بره، در حالی که نوزادان خطر ابتلا به کم خونی شدید دارن. اونها همچنین احتمالا وزن کم هنگام تولد و نقایص تولد هم دارن. تمام این عوارض در خودشوم مشکلی دارن که می تونن زایمان زودرس رو برای مدیریت و درمان دشوارتر کنن.

تاثیر سابقه تولد زودرس
زنی که در زایمان های قبلی تجربه سابقه تولد زودرس نوزادی رو داشته، بیش از بقیه احتمال داره که دوباره تولد زودرس فرزندش رو تجربه کنه. احتمال این امر بستگی به تعداد زایمان زودرس پیشین و نحوه اونها داره.

خطر زایمان زودرس و تاثیر سابقه سقط جنین
برخی محققان معتقدن سابقه سقط جنین می تونه احتمال ابتلا به زایمان زودتر از موعد رو افزایش بده. به نظر می رسه که زنانی که بیش از یک سقط جنین داشتن، بیشتر در معرض ابتلا به زایمان زودرس هستن. مشخص نیست که چرا یک سقط جنین می تونه باعث زایمان زودرس در بارداری بعدی شه. یک احتمال این هست که در طی مراحل سقط جنین ممکنه رحم آسیب ببینه. یک زن همچنین ممکنه گردنه رحم ناقصی داشته باشه، به این معنی که گردنه رحم به طور غیر طبیعی در اوایل بارداری باز می شه و منجر به سقط پیش از زایمان میشه. این می تونه هر بار بارداری بعدی رو هم تحت تاثیر قرار بده، مگر اینکه توسط پزشک به طور معمول توسط جراحی بازسازی بشه.

خونریزی واژینال در سه ماهه دوم یا سوم
زنان مبتلا به خونریزی واژینال بین هفته های ۱۲ تا ۲۴ هفته حاملگی بیشتر در معرض خطر زایمان زودرس قرار دارن، البته شدت خطر بستگی به علت خونریزی داره.
پیش آگهی پلاکتی و انقباض جفتی دو دلیل اصلی خونریزی واژینال در دوران بارداری است. پیش آگهی پلاکتی زمانی اتفاق میفته که جفت به طور جزئی یا به طور کامل باز شدن دهانه رحم رو پوشش بده. انقباض پلاسمایی هم هنگامی رخ میده که جفت جدا بشه که هر دوی اسن شرایط به وضوح با زایمان زودرس در ارتباط هست.
زنانی که خونریزی واژینال رو در هر زمانی در دوران بارداری تجربه می کنن، باید بلافاصله برای ارزیابی به پزشک مراجعه کنن. در حالی که خونریزی واژینال همیشه یک مشکل رو نشون نمیده، برای مشخص کردن علت خونریزی حتما باید پزشک نظر نهایی رو بده.

عفونت یکی از عوامل خطر زایمان زودرس
وجود عفونت باکتری یا ویروسی در دوران بارداری می تونه خطر ابتلا به زایمان زودرس رو افزایش بده. عفونت ممکنه در هر بخشی از دستگاه تولید مثل یا دستگاه ادراری زن، از جمله واژنرحم، مجاری مثانه، مثانه یا کلیه ها ایجاد بشه.
عفونت همچنین می تونه در جریان خون رخ بده. در بعضی از زنان باردار، پاسخ بدن به عفونت ممکنه باعث زایمان زودتر از موعد بشه.
برای ایجاد این حالت، عفونت باید به رحم برسه، جایی که یک واکنش شیمیایی باعث تحریک رحم میشه. برخی از عفونت های مرتبط با زایمان زودرس شامل گونوره، کلامیدیا، تریکومونایز و واژینوز باکتری هستن.

خطر زایمان زودرس چه کسانی رو تهدید می کنه؟
Polyhydramnios اشاره به مقدار بیش از حد مایع آمنیوتیک یعنی مایعی که اطراف نوزاد در رحم هست، داره. افزایش مقدار مایع آمنیوتیک باعث می شه که رحم بیشتر از حد معمول بچرخه. هنگامی که رحم بیش از یک نقطه خاص کشف می شه، ممکنه منجر به زایمان زودرس بشه.
علائمی که ممکنه نشون دهنده این باشه که فردی مبتلا به polyhydramnios شده، عبارتند از: شکم بزرگ غیرطبیعی برای سن بارداری، تنفس دشوار، کاهش تولید ادرار و افزایش تورم در دست و پا.
برای تأیید و تشخیص، پزشک ممکنه سونوگرافی رو برای تعیین مقدار مایع آمنیوتیک در رحم تجویز کنه. اگر polyhydramnios تشخیص داده شه، ممکنه پزشک با انجام آمنیوسنتز، برخی از مایع اضافی رو از بین ببره. این سونوگرافی برای کمک به هدایت یک سوزن طولانی از طریق شکم و به داخل کیسه آمنیوتیک برای استخراج مایع اضافی استفاده می شه.
سونوگرافی همچنین می تونه برای کمک به تعیین علت polyhydramnios استفاده شه. سوزن مشابهی که برای حذف مایع اضافی وارد شده هم می تونه برای نمونه برداری بافت یا نمونه برداری استفاده شه. نتایج این روش می تونه نشون بده که چه چیزی با مادر، جفت و یا کودک ناهمخونی پیدا کرده. شایع ترین علل مادر برای polyhydramnios دیابت و ناسازگاری های گلبول قرمز (به عنوان مثال، عوامل Rh در خون مادر و نوزاد هست).

مشکلات مربوط به دهانه رحم
گردن رحم، که قسمت پایین تر رحم رو تشکیل میده، معمولا در دوران بارداری بسته نگه داشته می شه تا کودک ایمن در داخل رحم باشه. هنگامی که زایمان شروع می شه، انقباضات باعث می شه که دهانه رحم رو نرم و کوتاه کنه تا بتونه برای زایمان باز شه. با این حال گاهی اوقات، دهانه رحم قبل از اینکه زایمان شروع بشه، آغاز به کار میکنه؛ هنگامی که این اتفاق میفته، این وضعیت به عنوان نارسایی گردنه رحم شناخته میشه.