والدین کودکان اوتیسمی، چه کسانی هستند؟
مادران نوجوان و زنان بیش از ۴۰ سال بیشترین احتمال را برای داشتن کودک اوتیسمی دارند. همچنین پدر و مادرانی که بیشترین فاصله سنی را با یکدیگر دارند ممکن است کودکانی مبتلا به اوتیسم به دنیا بیاورند.
نی نی بان، گروه ترجمه: این مطلب از راهنمای اوتیسم در کودکان میگوید تا کنون علل زیادی به عنوان سبب شناسی اختلال اوتیسم شناخت شده‌اند. شاید بتوان گفت همانقدر که ژنتیک در بروز این اختلال نقش دارد، محیط هم دخیل است و به همین دلیل است که تحقیقات زیادی در مورد علت شناسی این اختلال انجام شده است. توافق پژوهشگران درباره اوتیسم این است که این اختلال تا حدی زیادی یک اختلال شناختی و اجتماعی است که علل زیست شناختی متعددی دارد و در زمانی بین لقاح و تولد ایجاد می‌شود. اکثریت عمده‌ای از موارد اوتیسم علت طبی قابل تشخیص ندارند و فقط در ۵ تا ۱۰ درصد موارد علت معینی را می‌توان تشخیص داد. با وجود این به نظر می‌رسد کودکان اوتیستیک با ساختار بیولوژیک متفاوت به دنیا می‌آیند. اما عوامل محیطی پیشروی و پیش آگهی بعدی این اختلال را متاثر می‌سازند.
سن مادر مهم است
اما به تازگی در یک مطالعه بزرگ مشخص شده است مادران نوجوان و زنان بیش از 40 سال بیشترین احتمال را برای داشتن کودک اوتیسمی دارند. همچنین پدر و مادرانی که بیشترین فاصله سنی را با یکدیگر دارند ممکن است کودکانی مبتلا به اوتیسم به دنیا بیاورند.
پدران مسن هم مقصرند
در این مطالعه که در ۵ کشور جهان و روی بیش از ۵.۷ میلیون کودک انجام شده تایید شده است که والدین مسن‌تر در معرض خطر بالاتری برای داشتن کودکان مبتلا به اوتیسم هستند. پدرانی که بالای ۵۰ سال دارند بیشترین افزایش در خطر ابتلا به فرزند اوتیسی را دارند. تحقیقات قبلی هم نشان داده بود پدران مسن‌تر به دلیل جهش ژنتیکی در اسپرم‌شان می‌توانند طیفی از اختلالات اوتیسمی را ایجاد کنند. در این تحقیق که در ۵ کشور جهان انجام شده و در اصل بزرگترین تحقیق درباره اوتیسم است نگاه به سن والدین و اوتیسم مورد توجه زیاد قرار گرفت.
افزایش سن مهم‌تر از فاصله سنی است
البته گفته شده با این که سن پدر و مادر یک عامل خطر برای اوتیسم است باید به این مسئله هم دقت داشت که بیشتر کودکانی که از والدین با سن بالا یا پایین به دنیا می‌آیند، طبیعی هستند. در این تحقیق مشخص شد سن بالا بیشتر از فاصله سنی می‌تواند در بروز اوتیسم موثر باشد. ضمن آنکه معلوم شد نرخ ابتلا به اوتیسم در بین کودکانی که از پدران بالای 50 سال به دنیا می‌آیند 66 درصد بیشتر از کودکانی است که از پدران جوان و در دهه سوم زندگی به دنیا می‌آیند. این احتمال در پدران بالای 40 سال 28 درصد بیشتر از پدران 20 سال به بالا بود. احتمال ابتلا به اوتیسم در فرزندان پدران 35 تا 44 ساله که همسرانشان 10 سال جوان‌تر از آنهاست، بیشتر دیده شده است. همچنین در مادران بالای 40 سال خطر ابتلا به اوتیسم در فرزندان 15 درصد بیشتر از مادران 20 سال به بالاست. کودکان متولد شده از مادران نوجوان نیز به احتمال 18 درصد بیشتر از مادران 20 سال به بالا فرزند مبتلا به اوتیسم دارند. درست است که این تحقیق نشان داده سن والدین در بروز اوتیسم مهم است اما آنچه اهمیت دارد این است که بروز اوتیسم تک علتی نیست و علل زیادی در ابتلا به آن مورد تحقیق قرار گرفته است.
سن مادر مهم است
اما به تازگی در یک مطالعه بزرگ مشخص شده است مادران نوجوان و زنان بیش از 40 سال بیشترین احتمال را برای داشتن کودک اوتیسمی دارند. همچنین پدر و مادرانی که بیشترین فاصله سنی را با یکدیگر دارند ممکن است کودکانی مبتلا به اوتیسم به دنیا بیاورند.
پدران مسن هم مقصرند
در این مطالعه که در ۵ کشور جهان و روی بیش از ۵.۷ میلیون کودک انجام شده تایید شده است که والدین مسن‌تر در معرض خطر بالاتری برای داشتن کودکان مبتلا به اوتیسم هستند. پدرانی که بالای ۵۰ سال دارند بیشترین افزایش در خطر ابتلا به فرزند اوتیسی را دارند. تحقیقات قبلی هم نشان داده بود پدران مسن‌تر به دلیل جهش ژنتیکی در اسپرم‌شان می‌توانند طیفی از اختلالات اوتیسمی را ایجاد کنند. در این تحقیق که در ۵ کشور جهان انجام شده و در اصل بزرگترین تحقیق درباره اوتیسم است نگاه به سن والدین و اوتیسم مورد توجه زیاد قرار گرفت.
افزایش سن مهم‌تر از فاصله سنی است
البته گفته شده با این که سن پدر و مادر یک عامل خطر برای اوتیسم است باید به این مسئله هم دقت داشت که بیشتر کودکانی که از والدین با سن بالا یا پایین به دنیا می‌آیند، طبیعی هستند. در این تحقیق مشخص شد سن بالا بیشتر از فاصله سنی می‌تواند در بروز اوتیسم موثر باشد. ضمن آنکه معلوم شد نرخ ابتلا به اوتیسم در بین کودکانی که از پدران بالای 50 سال به دنیا می‌آیند 66 درصد بیشتر از کودکانی است که از پدران جوان و در دهه سوم زندگی به دنیا می‌آیند. این احتمال در پدران بالای 40 سال 28 درصد بیشتر از پدران 20 سال به بالا بود. احتمال ابتلا به اوتیسم در فرزندان پدران 35 تا 44 ساله که همسرانشان 10 سال جوان‌تر از آنهاست، بیشتر دیده شده است. همچنین در مادران بالای 40 سال خطر ابتلا به اوتیسم در فرزندان 15 درصد بیشتر از مادران 20 سال به بالاست. کودکان متولد شده از مادران نوجوان نیز به احتمال 18 درصد بیشتر از مادران 20 سال به بالا فرزند مبتلا به اوتیسم دارند. درست است که این تحقیق نشان داده سن والدین در بروز اوتیسم مهم است اما آنچه اهمیت دارد این است که بروز اوتیسم تک علتی نیست و علل زیادی در ابتلا به آن مورد تحقیق قرار گرفته است.
