درمان تب و لرز در بارداری

طبیعی نیست که در دوران بارداری تب یا لرز را تجربه کنید. اگر چنین علایمی را داشته باشید ممکن است به یک بیماری مبتلا شده باشید که به طور کامل با بارداری نامرتبط است. اما برخی وضعیت‌های جدی‌تر نیز وجود دارند که به طور مستقیم با بارداری‌ مرتبط هستند و می‌توانند این علایم را ایجاد کنند. ما در این‌جا در مورد بیماری‌ها و وضعیت‌هایی که ممکن است این علایم را ایجاد کنند، صحبت می‌کنیم و به شما می‌گوییم چه زمانی با پزشک تماس بگیرید.

علایم متداول تب یا لرز
اگر تب کرده‌اید یا احساس لرز می‌کنید، ممکن است به یکی از این مشکلات رایج دچار شده باشید. نگران نباشید، چون این نشانه‌ها موقت و قابل درمان هستند.

عفونت دستگاه ادراری (UTI)
تا ۱۰ درصد از زنان باردار در مرحله‌ای از بارداری‌شان به عفونت دستگاه ادراری مبتلا می‌شوند. سیستم ادراری شما شامل مجرای ادرار، مثانه، حالب و کلیه‌ها هستند. عفونت زمانی رخ می‌دهد که باکتری وارد این دستگاه می‌گردد و تکثیر می‌شود. بیشتر عفونت‌های دستگاه ادراری مربوط به عفونت مثانه هستند و اگر در همان زمان بروز با آنتی بیوتیک و مایعات زیاد درمان شوند، جدی نیستند. اما عفونت مثانه اگر درمان نشود و باقی بماند می‌تواند به کلیه‌ها برسد و انواع مختلفی از مشکلات را مانند زایمان زودرس، تولد نوزاد با وزن کم و ... را ایجاد کند. برخی عفونت‌های ادراری بدون علامت هستند، اما برخی دیگر با نشانه‌هایی مانند میل قوی به ادرار کردن، احساس سوزش هنگام ادرار کردن، ادرار کدر یا خون در ادرار، به علاوه تب، لرز و درد لگن همراه است.

عفونت تنفسی فوقانی (با نام مستعار سرماخوردگی)
همه ما تا به‌حال از این عفونت ویروسی دستگاه تنفسی فوقانی، که شامل سینوس، بینی، حلق و حنجره است، رنج برده‌ایم. علایم‌تان ممکن است درست شبیه علایم آنفولانزا باشد، و همچنین ممکن است برخی علایم دیگر مانند آب ریزش بینی، گلودرد، سرفه و مشکلات تنفسی را نیز تجربه کنید. توجه داشته باشید که علیرغم تشابه علایم، عفونت دستگاه تنفسی فوقانی مانند آنفلوآنزا جدی نیست و علایم آن نیزبه طور معمول خود به خود برطرف می‌شوند. علایم به طور معمولی ۳ تا ۱۴ روز طول می‌کشند و شما می‌توانید آن‌ها را در خانه درمان کنید. با این حال اگر دیدید هنوز هم پس از چندین روز بیمار هستید، ممکن است یک عفونت جدی‌تر مانند (سینوزیت، برونشیت، گلودرد میکروبی یا پنومونی) داشته باشید؛ بنابراین مهم است که با پزشک تماس بگیرید.

ویروس دستگاه گوارش
اسهال و استفراغ که از پیامدهای ویروس دستگاه گوارش است در صورت درمان نکردن می‌تواند عوارضی جدی برای خانم‌های باردار داشته باشد، زیرا کم آبی بدن می‌تواند به انقباض و در نتیجه زایمان زودرس منجر شود. عوارض جانبی دیگر، شامل کاهش فشار خون، سرگیجه، ضعف، غش، و در موارد جدی‌تر عدم تعادل الکترولیتی هستند. در بیشتر موارد این مشکل خود به خود برطرف می‌شود، اما مایعات مانند محلول‌های الکترولیت و همچنین رژیم غذاییBRA (موز، برنج، سیب و نان تست) می‌توانند برای مقابله با کم آبی بدن و بند آمدن اسهال مفید باشند. سازمان کنترل بیماری‌ها توصیه می‌کند که اگر به مدت ۲۴ ساعت قادر به نگه داشتن مایعات در بدن‌تان نبودید، استفراغ خون داشتید، دچار علایم کم آبی شدید (ادرار کم یا ادرار نکردن، خشکی دهان، تشنگی بیش از حد، سرگیجه)، در مدفوع‌تان خون مشاهده کردید یا تب بالای ۳۸,۳۳ درجه سانتی‌گراد داشتید، باید با پزشک تماس بگیرید.

آنفلوانزا
شما ممکن است در مرحله‌ای از زندگی‌تان، تب، لرز، درد، سرفه، تهوع و استفراغ که علایم ابتلا به آنفلوآنزا است را تجربه کرده‌اید، بنابراین می‌دانید که خیلی جالب نیست. زنان باردار در معرض خطر بالاتری از ابتلا به آنفلوآنزا و سخت مریض شدن از آن قرار دارند، زیرا سیستم ایمنی آن‌ها سرکوب شده است. چگونه متوجه شوید بیماری‌تان آنفلوانزا است یا یک سرماخوردگی جزئی است؟ آنفلوآنزا به سرعت می‌آید و نشانه‌هایش از سرماخوردگی شدید‌تر است.

اگر مشکوک هستید که به آنفلوآنزا مبتلا هستید، فوری به پزشک مراجعه کنید. او به شما توصیه می‌کند استراحت کنید و مقدار زیادی مایعات مصرف کنید. به علاوه او ممکن است یک داروی ضد ویروس تجویز کند تا مدت زمان علایم‌تان را کاهش دهد و از بروز عوارض جدی نیز پیشگیری کند. مرکز کنترل بیماری‌ها توصیه می‌کند که همه خانم‌های باردار واکسن آنفلوآنزا را دریافت کنند.

علت‌های جدی تب یا لرز
در موارد نادر، تب، لرز و درد می‌توانند به برخی مشکلات پزشکی مرتبط باشند که تنها بارداران را تحت تأثیر قرار می‌دهند و مانند بیماری‌های رایج در بالا نیستند. در این‌جا علایم این بیماری‌ها را بیان کردیم و به شما می‌گوییم که چه زمانی باید با پزشک تماس بگیرید.

کوریوآمنیوتیت
افزون بر تب بالا و لرز، این عفونت باکتریایی غشاء اطراف جنین (کوریون و جنین) و مایع آمنیوتیک، می‌تواند به تعریق، ضربان سریع قلب، رحم حساس به لمس، و ترشحات غیر معمول منجر شود. اگر مادر باردار این عفونت را داشته باشد، به او آنتی بیوتیک داده می‌شود و پزشک نیز کودک را خارج خواهد کرد. وجود عفونت در نوزاد زایمان شده نیز بررسی و به او هم آنتی بیوتیک داده می‌شود.

اگر کوریوآمنیوتیت شدید باشد یا بدون درمان‌‌ رها شود، مادر ممکن است از عفونت لگن و شکم، اندومتریت، و لخته شدن خون رنج ببرد، و نوزاد نیز می‌تواند دچار عوارضی از جمله سپسیس، مننژیت، و مشکلات تنفسی شود. عوامل خطر برای کوریوآمنیوتیت شامل آمنیوسنتز پیشین (به طور معمول در دو هفته قبل)، و پارگی زودرس یا طولانی مدت غشاء هستند.

سقط جنین عفونتی (سپتیک)
سقط عفونی زمانی رخ می‌دهد که رحم یا محتویات آن در نتیجه جراحی یا اقدامات پزشکی سقط یا کوتاژ، عفونی و آلوده شود. این مشکل بیشتر در سه ماهه اول رخ می‌دهد و علایم آن شامل تب بالا، لرز، درد شدید شکمی و پیچش شکم، خونریزی و ترشح از واژن، و کمردرد هستند. اگر مادری دچار این مشکل شد باید تحت درمان آنتی بیوتیکی قرار بگیرد و پزشک باید اطمینان حاصل کند رحم او به‌طور کامل تخلیه شده است. اگر این مشکل درمان نشود، شوک سپتیک (عفونی) بالقوه کشنده‌ای ممکن است رخ دهد؛ علایم آن: شامل افت فشار خون، درجه حرارت پایین بدن، خروج ادرار کم و ناراحتی‌های تنفسی هستند. عوامل خطر سقط عفونی، شامل روش جراحی ضعیف در زمان D & C (اتساع و کورتاژ)، یا عفونت موجود گردن رحم یا رحم هستند که از پیش وجود داشته‌اند.

بیماری پنجم (پاروویروسB۱۹)
بیماری پنجم یک بیماری شایع در دوران کودکی است، بنابراین بدن بسیاری از بزرگسالان در حال حاضر نسبت به آن ایمنی پیدا کرده است. شایع‌ترین علامت در بزرگسالان درد مفاصل و کوفتگی است که می‌تواند برای روز‌ها یا هفته‌ها به طول بیانجامد. نشانه‌های بثورات پوست صورت، تب خفیف، و درد گلو در کودکان شایع هستند. اگر چه ابتلا در زنان باردار نادر است -کمتر از ۵ درصد از تمام زنان باردار به این ویروس آلوده می‌شوند- این ویروس می‌تواند باعث می‌شود یک زن خود به خود سقط کند یا نوزادی با کم خونی شدید به دنیا بیاورد. اگر فکر می‌کنید با فردی آلوده در تماس بوده‌اید باید با پزشک خود تماس بگیرید.

لیستریا
لیستریا عفونت ناشی از مصرف غذا یا آب آلوده است. زنان باردار، نوزادان، افراد مسن، و بزرگسالان با نقص سیستم ایمنی، در معرض بیشترین خطر برای ابتلا به این بیماری هستند. علایم اولیه لیستریا ممکن است شامل تب، درد عضلات، تهوع و اسهال باشند. علایم ممکن است چند روز یا حتی دو ماه پس از خوردن غذای آلوده رخ دهند. اگر عفونت به سیستم عصبی گسترش بیابد، می‌تواند به سردرد، سفتی گردن، گیجی، از دست دادن تعادل، یا تشنج منجر شود.

همه نوزادانی که مادرشان آلوده است دچار مشکل نمی‌شوند، اما در برخی از موارد لیستریای درمان نشده می‌تواند به سقط جنین، زایمان زودرس، عفونت جدی در نوزاد خود، یا حتی زایمان بچه مرده منجر شود. مادر آلوده می‌تواند آنتی بیوتیک دریافت کند تا فرزند خود را از این خطرات در امان نگه دارد.

برای جلوگیری از ابتلا به لیستریا از این موارد اجتناب کنید:
هات داگ، گوشت‌های بیرون و گوشت‌های اغذیه فروشی‌ها (مگر این که دوباره داغ شوند تا زمانی که بخار از آن‌ها بیرون بیاید)
پنیرهای نرم مانند پنیر فتا یا پنیر بری؛ مگر این که روی برچسب‌شان قید شده باشد که از شیر پاستوریزه درست شده‌اند.
غذاهای دریایی دودی، مگر این که به عنوان جزیی از یک غذای پخته شده باشند (همراه غذا پخته شوند).