تحقیقات اخیر نشان دادهاند که داشتن تعاملات اجتماعی و حضور فعال در جمعها نه تنها به عنوان یک انتخاب سبک زندگی اهمیت دارد، بلکه میتواند به کاهش سرعت پیری بیولوژیکی و افزایش طول عمر در افراد مسن کمک کند.
مطالعات بیان میکنند که افرادی که به طور منظم در فعالیتهای اجتماعی حضور دارند، نسبت به کسانی که منزویتر هستند، خطر مرگ کمتری دارند. در این پژوهش، اطلاعات مربوط به بیش از دو هزار فرد بالای ۶۰ سال در یک بازهی چهار ساله بررسی شد. طبق نتایج این مطالعه، کسانی که سطح تعامل اجتماعی بالایی داشتند، ۴۲ درصد کمتر از افراد با تعامل پایین در این مدت چهار سال در معرض خطر مرگ قرار گرفتند.
فعالیتهایی نظیر انجام کارهای داوطلبانه، وقتگذرانی با نوهها و عضویت در گروههای ورزشی یا اجتماعی تاثیر بیشتری بر کاهش این خطر داشتهاند.
ارتباط تعامل اجتماعی و افزایش طول عمر
در این مطالعه مشخص شد که چگونه تعاملات اجتماعی میتوانند باعث طولانیتر شدن عمر شوند. نتایج تحلیلها نشان دادهاند که تاثیرات مثبت این تعاملات ممکن است از دو جنبهی اصلی قابل توضیح باشند. اول، سطح بالای تعامل اجتماعی به کاهش سرعت پیری بیولوژیکی مرتبط است. این ارتباط به تنهایی ۱۵ درصد از تاثیر مثبت فعالیتهای اجتماعی بر کاهش خطر مرگ را توضیح میدهد. دوم، افراد فعالتر از نظر اجتماعی، فعالیت بدنی بیشتری از خود نشان میدهند که این عامل نیز ۱۶ درصد از تاثیر این تعاملات را بیان میکند.
محققان بر این باورند که: «فعال بودن از لحاظ اجتماعی ارتباط نزدیکی با پیری سالمتر و عمر طولانیتر دارد. این یافتهها نشان میدهند که مشارکت در زندگی اجتماعی میتواند نقش مهمی در حفظ سلامت افراد سالمند ایفا کند.» به طور کلی، این بررسی به ما یادآوری میکند که سرمایهگذاری در روابط و فعالیتهای اجتماعی میتواند راهی قدرتمند برای دستیابی به زندگی سالمتر و طولانیتر باشد.