تربیت جنین در شکم مادر، حرف زدن ضروریه؟
پژوهشها نشان داده است تمام دیالوگها روی جنین تأثیر مستقیم دارد.
لالاییهای مادرانه، نوای ریتمیک شعرهای کودکانه و قصههای کوتاه شادیبخش و… همه ادبیاتی غنی هستند که هر مادری برای ارتباط بیشتر با کودکش بهکار میگیرد. مادران دیروز بدون علم و آگاهی از دنیای رفتاری و شناختی کودکان هنگام بارداری برای جنینشان شعر و قصه میگفتند و یا با لالایی و نوای قرآن کودکشان را آرام میکردند. شاید آنها هم باور داشتند روزی علم روانشناسی با تحقیقات و پژوهشهای متعدد نشان خواهد داد صدای مادر، شعر و قصه در درک و رشد شخصیت جنین تأثیر خواهد گذاشت.
در روایت زندگی پزشک ایرانی آمده است مادرش در دوران بارداری نه بار قرآن را ختم کرده است اگرچه ممکن است مادر ابوعلی سینا مبتنی بر یافتههای علمی امروز این کار را انجام نداده است اما از بعد علمی توجیه قابلقبولی دارد زیرا بررسیهای علمی نشان داده است کودکی که از دوره جنینی دائماً مهیای یادگیری باشد مسلماً گیرندههای حسیاش برای دریافت و درک اطلاعات بهتر عمل میکند.
پژوهشها نشان داده است تمام دیالوگها روی جنین تأثیر مستقیم دارد. در یک پژوهش مادر ملزم شد تا داستانی را در دوران بارداری خود به مدت چند هفته با صدای بلند بخواند. سپس وقتی کودک بهدنیا آمد و در شرایط آزمایشگاهی خاصی قرار گرفت، ترجیح میداد تا صدایی از ضبط صوت پخش شود که مادرش در حال خواندن قصه است.
دانشمندان حتی داستان دیگری را برای کودک پخش کردند اما کودک باز هم ترجیح میداد همان داستانی که در دوران جنینی شنیده است را دوباره بشنود. در واقع این تفکیکها و ترجیحها بیانگر شکلگیری ادراک کودک حتی در دوران جنینی است.
ارتباطات شنیداری به دورانی بازمیگردد که جنین صدای مادر را میشنیده است. اما همه ارتباطها با او تنها از طریق شنیدهها صورت نگرفته و بخشی از ارتباط مادر با جنین هورمونی نیز هست. وقتی مادری در حال خواندن شعر، قصه و لالایی برای جنین در دوران بارداری است، چون در حالت آرامش و بدون استرس قرار دارد بنابراین ارتباطهای هورمونی با کودکش برقرار کرده و هورمون آرامش را نیز به او انتقال میدهد.» به همین خاطر خواندن شعر و قصه برای کودکان از دوران جنینی میبایست آغاز شده و به تناسب شرایط و سن کودک تا سالهای بعد ادامه پیدا کند.
صحبت با جنین و خواندن کتاب در دوران بارداری، قدرت تکلم نوزاد را افزایش میدهد , جنین از پنج ماهگی صدای مادر را میشناسد.صحبت با جنین در دوران بارداری، کتاب خواندن با صدای بلند و گوش دادن به رادیو موجب افزایش قدرت تکلم نوزادان میشود.
جنین از پنج ماهگی به بعد قادر به شنیدن صدای اطراف است و صدای مادر خود را نیز تشخیص میدهد. نوزادان به طور معمول در محدوده سنی نه تا هجده ماهگی آغاز به صحبت میکنند و نوزدانی که مادران آنان در دوران بارداری با آنها حرف میزنند پیش از ده ماهگی نخستین کلمه معنادار را بیان میکنند.
صحبت با مادرانی که در در انتظار فرزند اند
جنینی که شما دربطن خود دارید و یا نوزادی که در آغوش گرفته اید انسانی منحصر به فرد و یکتاست. متفاوت از تمام انسانهایی که بوده اند و تمام انسانهایی که خواهند بود. نظیر فرزند شما وجود نداشته، ندارد و نخواهد داشت.
هرقدر هم که فرزند شما از نظر ظاهر یا اخلاق شبیه شما یا یکی از اعضای خانواده تان باشد باز هم منحصر به فرد است.
در دوران جنینی کودک دلبند شما چیزهایی فرا می گیرد که بیشتر از هر دهه از عمر آینده اوست. زمانی که در رحم شماست صداها به گوشش می رسد و هیجانات را احساس می کند. خواب می بیند و حرکات و تماس ها را تجربه می کند.
پانزده هفته پس از حاملگی کودک شما می تواند بشنود. بمحض آنکه صدای شما بلند می شود آن را تشخیص می دهد و کلمه به کلمه حالات آن را تشخیص می دهد. کودک شما در سی هفتگی دارای حافظه کوتاه مدت است.
پس اگر می خواهید کودک باهوشی داشته باشید کافیست با او صحبت کنید. با او صحبت کنید و به او بگویید که دوستش دارید برایش قصه بگویید، کتاب بخوانید، ترانه های کودکانه زمزمه کنید و مطمئن باشید که فرزندتان با دقت هرچه تمام تر گوش خواهد کرد. تا می توانید با او صحبت کنید از همه چیز برایش بگویید. اگر در حال کار کردن هستید برایش توضیح دهید که در حال انجام چه کاری هستید. او را از تلاوت قران محروم نکنید. برایش قران بخوانید.
با صحبت کردن با کودک به دنیا نیامده به او می گویید که او دوست داشتنی خواهد بود و یک شروع بسیار عالی است. چنین کودکی خوش بین خواهد بود و به طور غریزی فکر می کند که دنیای فوق العاده خوب و امنی در پیش دارد.
استرس، افسردگی و اضطراب باعث خواهند شد که شما کودکی ناآرام و مضطرب و افسرده داشته باشید اگر احساس افسردگی می کنید و یا اضطراب شما را رها نمی کند حتماً با پزشک خود مشورت کنید هر قدر شما از نظر روحی آرام تر، شادتر و امیدوارتر باشید به همان اندازه فرزند سالم تری خواهید داشت واحساس امنیت را به کودک خود هدیه خواهید داد.
در روایت زندگی پزشک ایرانی آمده است مادرش در دوران بارداری نه بار قرآن را ختم کرده است اگرچه ممکن است مادر ابوعلی سینا مبتنی بر یافتههای علمی امروز این کار را انجام نداده است اما از بعد علمی توجیه قابلقبولی دارد زیرا بررسیهای علمی نشان داده است کودکی که از دوره جنینی دائماً مهیای یادگیری باشد مسلماً گیرندههای حسیاش برای دریافت و درک اطلاعات بهتر عمل میکند.
پژوهشها نشان داده است تمام دیالوگها روی جنین تأثیر مستقیم دارد. در یک پژوهش مادر ملزم شد تا داستانی را در دوران بارداری خود به مدت چند هفته با صدای بلند بخواند. سپس وقتی کودک بهدنیا آمد و در شرایط آزمایشگاهی خاصی قرار گرفت، ترجیح میداد تا صدایی از ضبط صوت پخش شود که مادرش در حال خواندن قصه است.
دانشمندان حتی داستان دیگری را برای کودک پخش کردند اما کودک باز هم ترجیح میداد همان داستانی که در دوران جنینی شنیده است را دوباره بشنود. در واقع این تفکیکها و ترجیحها بیانگر شکلگیری ادراک کودک حتی در دوران جنینی است.
ارتباطات شنیداری به دورانی بازمیگردد که جنین صدای مادر را میشنیده است. اما همه ارتباطها با او تنها از طریق شنیدهها صورت نگرفته و بخشی از ارتباط مادر با جنین هورمونی نیز هست. وقتی مادری در حال خواندن شعر، قصه و لالایی برای جنین در دوران بارداری است، چون در حالت آرامش و بدون استرس قرار دارد بنابراین ارتباطهای هورمونی با کودکش برقرار کرده و هورمون آرامش را نیز به او انتقال میدهد.» به همین خاطر خواندن شعر و قصه برای کودکان از دوران جنینی میبایست آغاز شده و به تناسب شرایط و سن کودک تا سالهای بعد ادامه پیدا کند.
صحبت با جنین و خواندن کتاب در دوران بارداری، قدرت تکلم نوزاد را افزایش میدهد , جنین از پنج ماهگی صدای مادر را میشناسد.صحبت با جنین در دوران بارداری، کتاب خواندن با صدای بلند و گوش دادن به رادیو موجب افزایش قدرت تکلم نوزادان میشود.
جنین از پنج ماهگی به بعد قادر به شنیدن صدای اطراف است و صدای مادر خود را نیز تشخیص میدهد. نوزادان به طور معمول در محدوده سنی نه تا هجده ماهگی آغاز به صحبت میکنند و نوزدانی که مادران آنان در دوران بارداری با آنها حرف میزنند پیش از ده ماهگی نخستین کلمه معنادار را بیان میکنند.
صحبت با مادرانی که در در انتظار فرزند اند
جنینی که شما دربطن خود دارید و یا نوزادی که در آغوش گرفته اید انسانی منحصر به فرد و یکتاست. متفاوت از تمام انسانهایی که بوده اند و تمام انسانهایی که خواهند بود. نظیر فرزند شما وجود نداشته، ندارد و نخواهد داشت.
هرقدر هم که فرزند شما از نظر ظاهر یا اخلاق شبیه شما یا یکی از اعضای خانواده تان باشد باز هم منحصر به فرد است.
در دوران جنینی کودک دلبند شما چیزهایی فرا می گیرد که بیشتر از هر دهه از عمر آینده اوست. زمانی که در رحم شماست صداها به گوشش می رسد و هیجانات را احساس می کند. خواب می بیند و حرکات و تماس ها را تجربه می کند.
پانزده هفته پس از حاملگی کودک شما می تواند بشنود. بمحض آنکه صدای شما بلند می شود آن را تشخیص می دهد و کلمه به کلمه حالات آن را تشخیص می دهد. کودک شما در سی هفتگی دارای حافظه کوتاه مدت است.
پس اگر می خواهید کودک باهوشی داشته باشید کافیست با او صحبت کنید. با او صحبت کنید و به او بگویید که دوستش دارید برایش قصه بگویید، کتاب بخوانید، ترانه های کودکانه زمزمه کنید و مطمئن باشید که فرزندتان با دقت هرچه تمام تر گوش خواهد کرد. تا می توانید با او صحبت کنید از همه چیز برایش بگویید. اگر در حال کار کردن هستید برایش توضیح دهید که در حال انجام چه کاری هستید. او را از تلاوت قران محروم نکنید. برایش قران بخوانید.
با صحبت کردن با کودک به دنیا نیامده به او می گویید که او دوست داشتنی خواهد بود و یک شروع بسیار عالی است. چنین کودکی خوش بین خواهد بود و به طور غریزی فکر می کند که دنیای فوق العاده خوب و امنی در پیش دارد.
استرس، افسردگی و اضطراب باعث خواهند شد که شما کودکی ناآرام و مضطرب و افسرده داشته باشید اگر احساس افسردگی می کنید و یا اضطراب شما را رها نمی کند حتماً با پزشک خود مشورت کنید هر قدر شما از نظر روحی آرام تر، شادتر و امیدوارتر باشید به همان اندازه فرزند سالم تری خواهید داشت واحساس امنیت را به کودک خود هدیه خواهید داد.
منبع:
آتیسام
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼