آسم در دوران بارداری، علت ابتلا

زنان باردار مبتلا به آسم یک بارداری معمولی همراه با کمی ریسک نه بیش از معمول، برای خود و یا جنینشان دارند.
در طول بارداری، آسم نه تنها بر شما اثر می‌گذارد بلکه می‌تواند میزان اکسیژنی را که جنین از شما دریافت می‌کند کاهش دهد. البته اشتباه متوجه نشوید که ابتلا به آسم در بارداری، این دوران را برای شما سخت‌تر می‌کند و یا برای شما و جنینتان خطرناک است.

مطالعات نشان می‌دهد که علائم آسم در سه ماهه دوم و سوم یعنی بعد از 13 هفتگی وخیم‌تر می‌شود و در ماه ششم به اوج خود می‌رسد. مطالعات دیگر حاکی از آن‌اند که علائم آسم بدترین حالت خود را بین هفته‌های 24 تا 36 نشان می‌دهند. بعد از آن علائم کاهش یافته و حدود 90 درصد از زنان هیچ علائمی ندارند.

اگر مبتلا به آسم هستید، به محض این که متوجه شدید باردارید، با پزشکتان در تماس باشید.
به دقت عملکرد ریه‌ها را طی بارداری کنترل کنید تا مطمئن شوید به جنین در حال رشد اکسیژن کافی می‌رسد. از آن جا که شدت آسم در دو سوم زنان در طول بارداری تغییر می‌کند، به صورت ماهانه برای چکاپ به پزشک خود مراجعه کنید تا نشانه‌ها و عملکرد ریه‌ها را با اسپیرومتری بررسی کند.

بعد از هفته ۲۸ به صورت روزانه حرکت جنین را کنترل کنید.
اگر دچار آسم شدید و یا متوسط کنترل نشده هستید، بعد از هفته 32، اولتراسوند انجام دهید؛ تا قادر به کنترل رشد جنین باشید. به علاوه اولتراسوند به پزشک کمک می‌کند که وضعیت جنین را بعد از یک حمله آسمی چک کند.

از محرک‌های آسم (چیزهایی مثل دود سیگار یا گرد و خاک) دوری کنید تا در حد امکان مصرف دارو را کاهش دهید.

از نگهداری حیوانات خانگی اجتناب کنید.
با پزشکتان یا دکتر داروساز در مورد آنتی هیستامین‌های ایمن در دوران بارداری مشورت کنید.
مراقبت‌های بیشتری در برابر آنفلوآنزا داشته باشید. بدین منظور واکسن آنفلوآنزا را قبل از شروع فصل بیماری دریافت نمایید.