عفونت ادراری در بارداری، علائم

علائم عفونت ادراری در بارداری شامل تکرر ادرار در بارداری و احساس سوزش در هنگام ادرار می باشد.
در واقع عفونت ادراری در کلیه ها شروع می شود (جایی که ادرار ساخته می شود) و از طریق لوله ها وارد مثانه می شود (جایی که ادرار تا زمان دفع جمع می شود)، سپس از طریق لوله کوچکی از مثانه خارج می شود.

عفونت ادراری معمولا از طریق باکتری از پوست یا واژن وارد مجرای ادراری می شود.

انواع مختلف عفونت ادراری:

عفونت مثانه
در این حالت باکتری در مثانه جمع می شود و باعث التهاب و شروع علائم عفونت در مثانه می شود. این عفونت در خانم های بین بیست تا پنجاه سال که نزدیکی جنسی دارند بیشتر دیده می شود.
عفونت کلیه
باکتری از مثانه حرکت کرده و کلیه را عفونی می کند. عفونت کلیه مشکلی جدی در دوران بارداری است. این عفونت به داخل جریان خونی وارد می شود و می تواند باعث مرگ شود.
عفونت کلیه ممکن است مشکلاتی جدی برای جنین ایجاد کند. این عفونت احتمال زایمان زودرس و جنین کم وزن را افزایش می دهد. همچنین احتمال تولد جنین مرده وجود دارد. چگونگی جلوگیری از زایمان زودرس در مقاله ای دیگر ذکر شده است.
عفونت باکتریایی بدون علامت
در عفونت باکتریایی بدون علامت ممکن است باکتری در مجاری ادراری باشد اما علائمی وجود نداشته باشد. به این عفونت، عفونت باکتریایی بدون علامت می گویند.
هنگامی که باردار هستید این عفونت مشکلی ایجاد نمی کند و به خودی خود خوب می شود.
در بارداری، عفونت باکتریایی بدون علامت درمان نشده احتمال عفونت کلیه همراه با زایمان زودرس و نوزاد کم وزن را افزایش می دهد. به همین دلیل ادرار در طول بارداری بررسی می شود.

آیا بارداری باعث می شود احتمال عفونت ادراری افزایش یابد؟
مطالعات نشان می دهد بارداری احتمال عفونت ادراری مثانه و عفونت باکتریایی بدون علامت را افزایش نمی دهد. اما احتمال عفونت کلیه در بارداری بیشتر می شود.
مقدار زیاد هورمون پروژسترون باعث کاهش ماهیچه های رحم می شود به همین دلیل باعث شل شدن عضلات و کاهش سرعت خروج ادرار می شود. بعلاوه هنگامی که رحم بزرگ می شود باعث می شود جریان ادرار به بیرون سخت تر شود.
مثانه شما در بارداری ماهیچه های کمتری خواهد داشت. به همین دلیل خالی کردن مثانه به طور کامل دشوار می شود و مثانه بیشتر در معرض ریفلاکس (برگشت ادرار به کلیه ها) خواهد بود.
این مسائل باعث می شود ادرار زمان بیشتری برای خروج از مجاری ادراری لازم داشته باشد به همین دلیل باکتری زمان بیشتری در مسیر باقی می ماند و حرکت باکتری به کلیه در این حالت راحت تر خواهد بود. همچنین در بارداری، ادرار کمتر اسیدی است و بیشتر حاوی گلوکوز است؛ به همین دلیل زمینه های لازم برای رشد باکتری فراهم تر خواهد بود.

علائم عفونت مثانه
علائم عفونت مثانه از فردی به فرد دیگر متغیر است. این علائم عبارتند از:
درد و سوزش در هنگام ادرار و نزدیکی جنسی
درد قسمت پایین شکم و لگن
ادرار غیر قابل کنترل و پیوسته در حالی که مقدار کمی ادرار در مثانه است.
همچنین احتمال دارد ادرار بوی بدی بدهد یا مات باشد. همچنین احتمال دارد در ادرار خون وجود داشته باشد. گاهی نیز احتمال دارد تب داشته باشید.
از آنجایی که نیاز به ادرار در بارداری طبیعی است تشخیص علائم عفونت مثانه دشوار است. اگر فکر می کنید عفونت دارید بهتر است با پزشک تماس بگیرید و آزمایشات لازم را انجام دهید.

علائم عفونت کلیه
اگر علائم عفونت کلیه را مشاهده می کنید باید بلافاصله به پزشک مراجعه کنید. علائم عفونت کلیه عبارتند از:
تب بالا
درد در قسمت پایین پشت یا دقیقا زیر قفسه سینه در هر دو طرف یا یک طرف، همچنین درد در شکم
حالت تهوع و استفراغ

همچنین ممکن است خون در ادرار مشاهده کنید.

اگر عفونت ادراری در بارداری اتفاق بیفتد اما علائمی نداشته باشد چه اتفاقی میفتد؟
عفونت باکتریایی بدون علامت همراه با زایمان زودرس و نوزاد کم وزن می باشد. اما اگر این بیماری درمان نشود احتمال عفونت کلیوی به چهل درصد افزایش می یابد. اما با استفاده از روش های درمانی احتمال این عفونت به یک تا چهار درصد کاهش می یابد.
برای بررسی باکتری در ادرار، پزشک ادرار شما را در ملاقات اول درخواست می کند و آزمایشات لازم را انجام می دهد تا علائم عفونت را بررسی کند. اگر نتیجه آزمایش ادرار منفی باشد احتمال عفونت ادراری در اواخر بارداری بسیار کم است.
اگر نتیجه آزمایش مثبت باشد، مصرف قرص های آنتی بیوتیک خوراکی در بارداری مجاز است. مصرف آنتی بیوتیک به صورت پیوسته باعث کاهش عفونت می شود.
بعد از درمان، دوباره آزمایش انجام می شود تا مطمئن شوید عفونت از بین رفته است. آزمایش ادرار در بارداری باید با فاصله های منظم انجام شود تا از وجود نداشتن عفونت اطمینان حاصل شود. اگر عفونت باکتریایی بدون علامت اتفاق بیفتد دوباره درمان می شوید و برای جلوگیری از این عفونت در ادامه بارداری، از آنتی بیوتیک های دوز پایین استفاده می شود.

درمان عفونت مثانه
اگر در بارداری دچار عفونت مثانه شوید باید قرص های خوراکی آنتی بیوتیک به مدت کوتاه مصرف کنید. آنتی بیوتیک ها علائم را بعد از چند روز از بین می برند. ولی باید تمام دوره قرص مصرف شود تا باکتری به طور کامل از مجرای ادرار خارج شود.
بعد از درمان دوباره آزمایش انجام می شود و اگر لازم باشد دوباره درمان می شوید. اگر هنوز عفونت مثانه داشته باشید باید روزانه قرص های آنتی بیوتیک دوز پایین مصرف کنید.

درمان عفونت کلیه
اگر در بارداری عفونت کلیه داشته باشید، به بیمارستان منتقل می شوید و درمان شما با مایعات و آنتی بیوتیک انجام می شود. در این زمان دمای بدن، فشار خون، تنفس، ادرار کردن و ضربان قلب جنین بررسی می شود. همچنین درد زایمان زودرس نیز بررسی می شود.
مدت زمان بستری بودن برای عفونت کلیه متغیر است و به شرایط فردی بستگی دارد. اگر عفونت شما خفیف باشد سریع درمان می شوید و احتمال زایمان زودرس وجود ندارد.
از طرف دیگر در عفونت شدید، باید بیست و چهار ساعت تا چهل و هشت ساعت بعد از پایین آمدن دمای بدن در بیمارستان بمانید سپس مرخص شوید.
هنگامی که درمان شما تکمیل شد، پزشک آنتی بیوتیک دوز پایین به شما می دهد تا از عفونت های دیگر در بارداری جلوگیری کند. بدون مراقبت های روزانه احتمال عفونت کلیه بسیار بالا است.

چگونه می توان از عفونت ادرار جلوگیری کرد؟
از روش های زیر استفاده کنید تا احتمال عفونت ادرار را به حداقل برسانید:
مقدار زیادی آب بخورید. روزی هشت لیوان آب بخورید.
هر زمانی که نیاز به ادرار داشتید ادرار کنید و سعی کنید مثانه را به طور کامل خالی کنید.
پس از مدفوع کردن به طور کامل خود را بشویید تا از ورود باکتری به سیستم مجرای ادرار جلوگیری شود.
منطقه تناسلی را با آب و صابون تمیز نگه دارید.
منطقه تناسلی را قبل و بعد از نزدیکی جنسی تمیز کنید و قبل و بعد از نزدیکی جنسی ادرار کنید.
آب آلو بخورید. مطالعات نشان می دهد این ماده باعث کاهش باکتری ها می شود و از تشکیل باکتری های جدید نیز در مجرای ادرار جلوگیری می کند.
محصولات بهداشتی زنانه و صابون هایی که باعث آزار رساندن به سیستم تناسلی می شود، استفاده نکنید زیرا محیطی بهتر برای رشد باکتری ایجاد می کنند. از مواد تمیز کننده در هنگام بارداری استفاده نکنید.