چگونه بر استرس بارداری غلبه کنیم؟

در باروری مدرن، متعهد هستیم تا اطمینان حاصل کنیم که جدیدترین اطلاعات در خصوص سلامت تولید مثل خود را به راحتی در اختیار دارید. از آنجا که سلامت روان به مفهوم سلامت باروری است، در مورد موضوع مهمی، اطلاعات جدید در اختیارتان قرار می دهیم: استرس و باروری. اگر شما نیز مانند من با اضطراب زندگی می کنید، حتی وقتی افراد با حسن نیت به شما می گویند که «آرام باشید»، می تواند دلسرد کننده باشد. حداقل برای من، این کار به جای اینکه استرس من را کاهش دهد، باعث تشدید آن می شود. سپری شدن دوران باروری -چه به معنای تلاش برای باردار شدن برای دفعه اول، یا مقابله با مشکلات باروری مانند ناباروری ثانویه یا مذاکره در مورد روش درمانی لقاح مصنوعی (و سایر تکنولوژی های کمک به باروری) باشد- ذاتا استرس زا است و طبیعی است که احساس اضطراب و خستگی داشته باشید.
در همین زمان، مطالعات نشان دادند که استرس و اضطراب می تواند چالش هایی را برای باروری شخص ایجاد کند (اطلاعات بیشتر در ادامه ذکر شده است)، و می تواند در نتیجه این وضعیت، آنچه را که اکنون تجربه کرده اید، تشدید کند. اضطراب، استرس و افسردگی و سایر چالش های سلامت روان به ویژه در مواقعی که واقعا به آنها نیاز دارید، برطرف می شود. بنابراین وقتی در مورد شرایط تحریک کننده استرس مانند تلاش برای باردار شدن صحبت می کنیم، درک تأثیر آنها و چگونگی کاهش استرس بسیار مهم است.

استرس + باروری = مشکل
هنگامی که احساس اضطراب می کنید، سیستم عصبی شما هورمون های استرس مانند کورتیزول را آزاد می کند و این هورمون ها می توانند باعث افزایش چیزهایی مانند ضربان قلب، تنفس آهسته، و فشار خون بالا شوند. افراد استرس را به روش های دیگر مانند غم، تحریک پذیری، بی خوابی (و کاملا برعکس، چرت زدن برای اینکه نمی توانند با ناراحتی خود کنار بیایند) و سردرد نیز تجربه می کنند. به دلیل واکنش جنگ یا گریز که در هنگام بروز وضعیت استرس زا شروع می شود، هر سیستمی که برای بقا ضروری نیست، از جمله سیستم تولید مثل کار خود را متوقف می کنند. به همین دلیل است که وقتی به مدت طولانی استرس بالایی را تجربه می کنید، دوره قاعدگی تان می تواند با تاخیر مواجه شود. علمی که از رابطه استرس و باروری حمایت می کند، کاملاً معتبر است. در اینجا جدول زمانی از برخی از تحقیقات معتبر ارائه شده است:
مطالعه ای با عنوان: «تاثیرات روانی ناباروری» که در سال ۱۹۹۳ منتشر شد، تأثیر روانشناختی ناباروری را با افرادی که با سرطان، مشکلات قلبی، درد مزمن و اچ آی وی زندگی می کنند، مقایسه کرد. مشخص شد که علائم کسانی که با ناباروری مبارزه می کنند، مشابه با علائم کسانی است که به بیماری های جدی دچار هستند. به عبارت دیگر، مؤلفه عاطفی داشتن مشکل در بارداری، باعث آسیب روحی و جسمی بدن تان می شود.
بررسی تعداد فزاینده ای از مطالعات در سال ۲۰۰۶ نشان می دهد که استرس می تواند به فعالیت های محور تولید مثل (هیپوتالاموس، غده هیپوفیز و غدد جنسی) آسیب رسانده یا عملکرد آن را متوقف کند.
مطالعه ای در سال ۲۰۰۹ نشان داد که زنانی که با مقادیر زیادی از وقایع استرس زا زندگی می کنند که بر کیفیت زندگی شان تاثیر منفی می گذارد، ممکن است نتیجه باروری با لقاح مصنوعی نامناسب تری داشته باشند.
مطالعه ای در سال ۲۰۱۰ که توسط دانشگاه آکسفورد و مؤسسات ملی بهداشت انجام شد، نشان می دهد که ۲۵ درصد از زنان با میزان بالایی از آلفا آمیلاز، ماده ای که در بزاق ترشح می شود و به واکنش استرس مربوط است، مشکلات بیشتری در بارور شدن در مقایسه با زنانی که میزن آلفا آمیلاز کمتری دارند، خواهند شد.
در اکتبر سال ۲۰۱۸، مطالعه ای جدید از دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه بوستون نشان داد که زنانی که استرس بالاتری را تجربه کرده اند، نرخ باروری کمتری داشته، اما برای مردانی که همین میزان استرس را تجربه کرده اند، این گونه نیست.
اجازه دهید تا برخی از تحقیقات اخیر را بررسی کنیم: در مطالعه ای در اکتبر سال ۲۰۱۸، محققان از اطلاعات بارداری آنلاین (PRESTO) استفاده کردند که به مدت ۱۲ ماه تا زمانیکه باردار شوند، زوجین را تحت نظارت داشت. آنها با استفاده از مقیاس استرس درک شده (PSS)، سطح استرس را در ۴۷۶۹ زن و ۱۲۷۲ مرد که سابقه باروری نداشتند و بیشتر از ۶ چرخه قاعدگی برای باروری تلاش نکرده بودند، بررسی کردند. پرسشنامه PSS ارزیابی می کند که آیا بیمار شرایط زندگی خود را بیش از حد و غیرقابل کنترل می داند. سوالات مربوط به استرس مقیاسی از ۰ (هرگز احساس نمی کنند که زندگی شان غیر قابل پیش بینی است) تا ۴۰ (اغلب این گونه احساس می کنند) و همچنین جمع آوری اطلاعات در مورد درآمد، رژیم غذایی، خواب، رفتار، تعداد دفعات داشتن رابطه جنسی، نژاد و قومیت را جمع آوری می کند. محققان دریافتند که زنان با نمره بالای PSS حداقل ۲۵، به میزان ۱۳ درصد کمتر از زنانی که نمره PSS کمتر از ۱۰ داشتند، بارور می شوند. زنانی که سه دوره قاعدگی بیشتر برای باروری تلاش می کردند (قبل از اینکه عضو PRESTO شوند) و زنانی که بالای ۳۵ سال داشتند، با احتمال بیشتری در باروری دچار مشکل می شدند.
برای مردان، هیچ ارتباطی بین نمره بالا PSS و باروری وجود نداشت، اما در زوجینی که زن نمره PSS برابر با ۲۰ یا بالاتر از آن داشت، و مردی که نمره PSS به میزان زیر ۱۰ داشت، ۲۵ درصد احتمال باروری کمتری وجود داشت. به عبارت دیگر، مشخص شد که وقتی یک نفر از زوجین نسبت به دیگری استرس بیشتری داشته باشد (که همچنین با نام «اختلال استرس فقدان هماهنگی» نامیده می شود)، باردار شدن می تواند مشکل باشد، زیرا این مساله می تواند نشان دهنده کیفیت پایین روابط باشد. جدا از تمام این شواهد علمی، اجازه دهید تا صادقانه صحبت کنیم: اگر سعی می کنید تا از طریق مقاربت باردار شوید (بر خلاف روش درمانی با لقاح مصنوعی)، استرس در مورد اینکه آیا این دفعه موفق خواهید شد یا خیر، نمی تواند فضایی ایجاد کند که بخواهید رابطه جنسی برقرار کنید.
عوامل زیادی در توانایی باروری تان از جمله سن و سلامت ارگان های تولید مثل تاثیرگذار هستند. و هر مطالعه نشانگر پیوند محکم بین استرس و چالش های باروری نیست. مطالعه ای در دسامبر سال ۲۰۱۹ بر روی ۱۱۱ زن که سطح استرس آنها را ثبت می کرد، نشان داد که هیچ تفاوتی در نرخ باروری کسانی که میزان استرس خود را زیاد عنوان کرده بودند با کسانی که در حد متوسط یا کم استرس داشتند، وجود ندارد. در نهایت، این مطالعه جدید توصیه می کند که استرس متوسط در زنان نسبتاً سالم تأثیر منفی بر بارداری نمی گذارد.

چگونه می توانید از خود در مقابل استرس بارداری مراقبت کنید
برای مدیریت عوارض روانی مرتبط با ناباروری چه کاری می توانید انجام دهید؟
به سابقه سلامت روان خود فکر کنید
تصمیم گیری در مورد سبک زندگی برای کمک به بازگشت سطح استرس به حالت عادی، مانند ورزش منظم (اما نه بیش از حد ورزش کردن)، یک رژیم غذایی سالم و گفت و گو درمانی توصیه می شود.
«به سادگی آرام بودن نمی تواند ناباروری را درمان کند»
«با کاهش سطح هورمون استرس، بدن به حالت تعادل هورمونی باز می گردد و ممکن است سلامت تولید مثل احیا شود». ملتیس به کار آلیس دومار هاروارد استناد می کند، که به رابطه بین ذهن و باروری شخص پرداخته است. دومار در یک پست وبلاگ می نویسد: «به سادگی آرام شدن نمی تواند ناباروری را درمان کند»؛ به خصوص هنگامی که در حین انجام فرآیندی مانند لقاح آزمایشگاهی هستید، این مساله بسیار پیچیده تر است. برنامه ذهنی و بدنی دومار برای باروری، شامل آموزش در مورد تغذیه مناسب، ورزش، خواب و همچنین تمرینات درمانی و شناختی و رفتاری است که به زوجین کمک می کند تا از یکدیگر حمایت کنند.
از طریق مدیتیشن و یوگا با بدن خود در ارتباط باشید
یوگا (می دانم که به نظر می رسد می شنویم که راه حل برای همه چیز است)، هم در زنان و هم در مردان، استرس را کاهش می دهد (و کاهش استرس= عملکرد تولید مثل بهتر)؛ که به نوبه خود باعث کاهش واکنش استرس و رهاسازی کورتیزول می شود. به عبارت دیگر وقتی به دلیل استرس و اضطراب عدم تعادل را تجربه می کنید، می تواند مستقیما به ایجاد تعادل در هورمون ها کمک کند. ترزا بیگز، پزشک طب سوزنی و دکتر طب شرقی سه حرکت یوگا را در بیماران خود برای مقابله با استرس در خصوص باروری توصیه می کند: حرکت یوگا کودک، حرکت یوگا کودک خوشحال و حرکت یوگا بالا گذاشتن پاها روی دیوار همراه با مدیتیشن و تجسم را امتحان کنید.
«بسیاری از خانم هایی که دیدم، نسبت به بدن خود بی اعتماد بودند، بنابراین من آنها را ترغیب می کنم که هر چه که می تواند انجام دهند تا با ایده باروری ارتباط برقرار کرده و خلاق باشند. جزئیات را بررسی کرده، دیواره آندومتر خود را به رنگ صورتی و سالم و آماده پرورش فرزند تصور کنند که احساس مراقبت و عشق ایجاد می کند». بیگز همچنین پیشنهاد می کند که این تصورات را با شریک زندگی خود انجام دهید، که به مفهوم دستیابی و حفظ ارتباط عاطفی است که در هنگام استرس و اضطراب از بین می رود.
استفاده از کمک حرفه ای را در نظر بگیرید
«وقتی استرس یا اضطراب شما بیش از حد (نامتناسب با موقعیت) است، وقتی شما را از انجام کارهایی که دوست داشتید انجام دهید، باز می دارد، مانند اجتناب از موقعیت هایی به علت ترس، تاثیرگذاری بر رابطه تان، تاثیرگذاری بر سلامت جسمی (به بی خوابی، تپش قلب و تنگی نفس فکر کنید) و شاید مهم تر از آن، وقتی برای فرد ناراحت کننده باشد، زمان آن فرا رسیده که با یک متخصص تماس بگیرید».
او همچنین از اشخاص خواست تا قبل از بارداری، سلامت روانی خود را بررسی کنند. وی می گوید: «در مورد سطح استرس خود و اقداماتی که باید جهت کاهش استرس انجام دهید، با خود صادق باشید. این کار ممکن است به مفهوم اضافه کردن ورزش یا مراقبه به برنامه روزمره تان باشد. همچنین ممکن است به معنای مراجعه به یک متخصص بهداشت روان برای ارزیابی و درمان احتمالی باشد. با پزشک معالج خود صحبت کنید و در صورت لزوم مراجعه کرده تا به دنبال مراقبت سلامت روان باشید که ممکن است شامل درمان، دارو، گروه های حمایتی یا موارد فوق باشد».

ایجاد نشانه بیماری و نبود سلامت روانی، چگونه بر شما تاثیر می گذارد؟
اگرچه افراد بیشتری در مورد تجربیات خود در مورد افسردگی، اضطراب و سایر چالش های سلامت روان به راحتی صحبت می کنند، اما ننگ پیرامون این شرایط هنوز وجود دارد. ممکن است احساس کنیم که باید خودمان مشکل سلامت روان را برطرف کنیم، و صحبت در مورد آن برای دیگران غم انگیز خواهد بود یا وقتی آن را در یک جمع عمومی (یا خصوصی) مطرح می کنیم، یک نمایش تاثیرگذار خواهد بود.
اجازه ندهید که ایجاد نشانه بیماری مانع از کار شما شود: شما سزاوار این هستید که حال خوبی داشته باشید
این احساسات، همراه با حساسیت به مردم که از شما می پرسند «اوضاع چطور است» در صورتیکه بدانند برای باروری تلاش می کنید، یا حدس می زنند که چرا هنوز باردار نیستید، می توانند باعث شوند که عزت نفس تان کاهش پیدا کرده و منجر می شود که از سیستم های پشتیبانی دوری کنید یا اینکه هرگز به دنبال سیستم های پیشتیبانی نباشید». اجازه ندهید که این ننگ مانع از کار شما شود: شما سزاوار این هستید که حال خوبی داشته باشید.