به چه حاملگیهایی پرخطر میگویند؟
اعتقادات و ارزشهای فرهنگی از مسائل مهمی هستند که جان مادران را به مخاطره میاندازند.
در سالهای اخیر، تبلیغات گسترده در مخالفت با بالا رفتن سن ازدواج موجب شده تا این موضوع مهم در نظر بسیاری از افراد جامعه امری تکراری تلقی شود. جالب است بدانید آمارهای وزارت بهداشت (در سال ۱۳۷۹) حاکی از این است که طی ۳۰ سال اخیر سن ازدواج مردان تنها ۱ تا ۲ سال افزایش یافته در حالی که این افزایش برای زنان ۵ تا ۶ سال بوده است.
یکی از دلایل اینکه چرا این بحث بازار داغی را به خودش اختصاص داده، عوارض حاملگی در سنین بالا است. از طرفی ما با مقوله عوارض حاملگی در سنین پایین نیز رو به رو هستیم؛ سنینی که بهعنوان نوجوانی تعریف شده و افراد ۱۰ تا ۱۹ ساله را در برمیگیرد. امروزه در کشور ما مشخص شده که ۱.۱۴ درصد دختران شهری (با بیشترین شیوع در قم) و ۴.۱۹ درصد دختران روستایی (با بیشترین شیوع در همدان) در سنین ۱۵ تا ۱۹ سالگی ازدواج میکنند. این رقم در رابطه با سنین ۱۰ تا ۱۴ سالگی، ۱ درصد در مناطق شهری و ۶.۱ درصد در مناطق روستایی است. این اعداد و ارقام ما را بر آن داشت تا گزارشی پیرامون عوارض بارداری در سنین پایین تهیه کنیم. با ما همراه شوید.
حاملگیهای پرخطر
سنین باروری زیر 19 سال و بالای 34 سال به عنوان حاملگیهای پرخطر تلقی میشوند. برای حاملگیهای سنین 15 تا 19 سال اصطلاح «حاملگی نوجوانی» به کار برده میشود. طبق آمارهای مرکز ملی بهداشت، حاملگیهای این دوران 13 درصد کل تولدها را تشکیل میدهند.
عواقب حاملگی نوجوانی
بر اساس اظهارات فاطمه ناهیدی، دکترای بهداشت باروری، عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، رخ دادن پدیده بلوغ در سنین نوجوانی همه افراد از جمله زنان را در مسیر تغییرات زیادی قرار میدهد. از نظر جسمی، دختر نوجوان در حال رشد بوده و اندامهای تولید مثلی و تناسلی وی از رشد کافی برخوردار نیستند بنابراین مادر شدن در این سنین فرد را دچار مخاطراتی میکند که از جنبههای گوناگون جسمی، روانی، اجتماعی و اقتصادی قابل بحث است:
بعد جسمی
زنان نوجوان معمولا در حال رشد و تکامل هستند. نیاز آنها به انرژی و تغذیه مناسب نسبت به افراد مسنتر بیشتر است، بنابراین چنین کمبودهایی با وقوع حاملگی نه تنها به مادر بلکه به جنین نیز آسیب وارد میکند.
بعد روحی ـ روانی
در نوجوانی بلوغ کامل فکری اتفاق نمیافتد، در نتیجه این افراد آمادگی لازم را برای تشکیل خانواده ندارند. حال اگر ازدواج کرده و پرورش یک کودک به مسوولیتهای آنان افزوده شود، مشکل چند برابر خواهد شد. این افراد در نوجوانی هنوز نیاز به حمایتهای خانواده دارند. تغییرات خلقی که در نتیجه بلوغ رخ میدهد، نظیر حساس شدن و زودرنجی نشاندهنده آماده نبودن این زنان برای پرورش بچه است.
بعد اجتماعی
نوجوانی سنی است که در آن فرد برای برقراری ارتباط مناسب با دوستان، اعضای خانواده و جامعه نیاز به راهنمایی و هدایت دارد. بنابراین فرد نوجوان از بعد اجتماعی نیز برای راهنمایی و پرورش موجودی دیگر، مناسب نخواهد بود.
بعد اقتصادی
به طور معمول دختران نوجوان با مردان کم سن ازدواج میکنند که از لحاظ اقتصادی در وضعیت مناسبی قرار ندارند. حمایت نکردن مالی مرد از زن موجب میشود که در صورت وقوع حاملگی مشکلات معیشتی و تغذیهای برای زن ایجاد شود که در نهایت برای هر دو، یعنی مادر و جنین مشکلاتی را فراهم میکند. بنابر اظهارات فوق تخصص نازایی، از آنجا که حاملگی دوران نوجوانی از حاملگیهای پرخطر محسوب میشود، این مادران طی بارداری باید مراجعات بیشتری به پزشک داشته باشند. هنگام وضع حمل، زایمان طبیعی در آنها ترجیح داده میشود و پس از زایمان، برای حاملگی بعدی حداقل ۴ سال فاصلهگذاری توصیه میشود.
دلایل حاملگی نوجوانی
اعتقادات و ارزشهای فرهنگی از مسائل مهمی هستند که جان مادران را به مخاطره میاندازند. وضعیت زنان در بسیاری از کشورهای در حال توسعه با ازدواج و مادر شدن تثبیت میشود. طبق آمارهای صندوق کودکان سازمان ملل متحد(unicef)، در بیش از 50 کشور جهان اجازه ازدواج در سن 16 سالگی و پایینتر و در 7 کشور جهان از سن 12 سالگی صادر میشود.
دکتر ناهیدی موارد زیر را از دلایل عمده حاملگی در نوجوانی ذکر میکند:
۱) کمبود اطلاعات و خدمات بهداشتی
2) کمبود یا دسترسی نداشتن به وسایل تنظیم خانواده
مراقبتهای بهداشتی و باروری
توصیههای پیشگیری: احتمال مرگ ناشی از عوارض بارداری و زایمان در مادران نوجوان ۱۵ تا ۱۹ ساله، دو برابر مادران ۲۰ تا ۳۴ ساله است و در مادران زیر ۱۵ سال احتمال مرگ پنج برابر زنان بالای ۲۰ سال عنوان میشود. این مسأله مرگ کودکان را نیز تحت تاثیر قرار میدهد، به طوری که کودکان مادران نوجوان بیشتر در معرض مرگ و میر هستند. پیشگیری از این رخدادها از اهداف مهم سلامت جامعه است. عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در اینباره میگوید:
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼