مردان در دوران حاملگی زنان، چه احساسی دارند؟

پدرها ، طی دوران بارداری احساسات طبیعی پدرانه ی مختلفی را تجربه می کنند. من نیز مانند بسیاری از پدران برخی از این احساسات در خلال دوران بارداری تجربه کرده ام. شناخت این احساسات به عنوان موضوعی طبیعی و یادگیری نحوه ی مواجهه با آنها بخشی از بلوغ فکری پدران آینده را تشکیل می دهد.

هیجان :
شاید هیجان نخستین احساسی باشد که شما در مورد تولد کودکتان تجربه می کنید. اعلام این خبر که (( عزیزم من باردار شده ام !)) شاید نقطه اوج ازدواج شما باشد و از نظر همسرتان این بسیار مهم است که شما نیز به همین میزان هیجان زده شوید.

احساس سردرگمی :
پس از احساس هیجان اولیه طبیعی است که مقداری دچار احساس سردرگمی شوید و ندانید که این عضو جدید خانواده چه تاثیری بر زندگی شما ، ازدواجتان و وضعیت معیشتتان خواهد گذاشت. آیا مجبور خواهید بود که موقتا به درآمد یکی از شما دو نفر متکی باشید؟ آیا وقت کافی خواهید داشت که برای کودکتان (( پدری خوب)) باشید؟ اگر پدران به این فکر فرو روند که تولد کودکشان چه تاثیری بر زندگی مشترکشان خواهد گذارد امری طبیعی است.

آیا باز هم خواهند توانست با همسرشان دو نفری شام بخورند یا به مسافرت های کوتاه مدت بروند؟ بسیاری از پدران نگرانی های بی جایی در مورد فشارهای اقتصادی طولانی مدت ابراز می نمایند و از حالا به این فکرند که چطور بچه شان را به دانشگاه بفرستند.

البته در این مرحله طبیعی است که پدر نقش خود را به عنوان مسئول و نان آور خانواده مورد سوال قرار دهد. من معتقدم که پدران جوان نباید دچار ترس از آینده شوند و از تغییری که کودک آنها در سبک زندگی و ازدواجشان به وجود خواهد آورد بیمی به دل راه دهند.

این ترس غیرضروری در مورد آینده ممکن است موجب شود که پدری شادمان به جای بهره مند شدن از لذت تولد کودک خود نگران شود که حال چه چیزهایی را از دست خواهد داد و چه بهایی باید بپردازد.

وابستگی :
با شروع نخستین بارداری عبارت وابستگی مفهوم واقعی خود را می یابد. بسیاری از شوهران تا به دنیا آمدن کودک همسر خود را به عنوان شخصی وابسته به خود تلقی نمی کنند. در خلال دوران بارداری این احساس در پدران به وجود می آید که در آینده نحوه ی وابستگی کودک به آنها چگونه خواهد بود؛ و علاوه بر آن به گونه ای فزاینده در می یابند که همسرشان بیش از پیش به آنها وابسته می شود.

این مسئولیت دوگانه ممکن است موجب شود که ایشان توانایی خود را در مورد مواظبت و فراهم آوردن وسایل راحتی کودک و مادرش مورد ارزیابی قرار دهند.

علایم مشابه دوران حاملگی :
برخی از پدران آینده عملا برخی نشانه های مشابه دوران حاملگی را تجربه می کنند. نظیر : ازدیاد وزن ، تهوع و تغییر حالات . به یاد می آورم که در طی بعضی از بارداریهایمان من احساس (( کامل بودن)) می کردم ، به طوری که گویی زندگیم مفهومی کاملتر یافته بود.

این احساسات موقعی که در مورد کودکتان فکر می کنید بیشتر به شما دست می دهد ( مادران آینده غالبا چنین می کنند). با فکر کردن به اینکه او چگونه خواهد بود ، چه خواهد کرد و اینکه آیا شبیه شما خواهد بود یا نه ، دچار چنین احساساتی خواهید شد.

احساس کنار گذاشته شدن :
برخی از پدران گلایه می کنند که همسرشان چنان خود رادرگیر مسائل مربوط به بارداری کرده است که دیگر هیچ وقت یا انرژیی برای اختصاص دادن به آنها ندارد. اگر بدانید که در این دوران همسرتان دچار چه تغییراتی خواهد شد ممکن است بهتر بتوانید با این احساس مقابله کنید.

روابط جنسی در دوران بارداری :
یکی از دشوارترین تغییرات برای پدران جدید این است که خود را با گوناگونی واکنش جنسی همسرانشان تطبیق دهند. همان هورمون هایی که کار رشد و تغذیه کودک شما را اکنون و پس از تولد او بر عهده دارند باعث ایجاد این گوناگونی در تمایلات جنسی زن باردار می شوند.

در خلال سه ماه اول حاملگی به دلیل خستگی و برهم خوردن وضعیت معده ای - روده ای زنان نسبت به روابط جنسی تمایلات کمتری نشان می دهند. در طی سه ماه بعدی به دلیل اینکه زن خود را با وضعیت جدید تطبیق داده و احساس سلامت می کند ، تمایلات جنسی او ممکن است عملا افزایش یابد.

همچنان که زن با وضعیت جدید خود خو می گیرد نسبت به روابط جنسی نیز احساس بهتری خواهد داشت. غالبا زنان باردار در میانه راه بارداری آگاهی و توجه بیشتری نسبت به جنسیت خود نشان می دهند.

در خلال سه ماهه آخر بارداری تمایلات جنسی در غالب زنان کاهش می یابد. این امر به واسطه ی چند دلیل است: تغییرات مهم ایجاد شده در جسم آنان موجب می شود که روابط جنسی برایشان مشکل گردد.ممکن است در درون خود از این واهمه داشته باشند که این روابط منجر به زایمان نارس گردد( این موضوع را میتوان با پزشک در میان گذاشت).

خستگی نیز در این امر نقش به سزایی دارد . همچنین در ماههای آخر غریزه ی آشیان دوستی زنان باعث می شود که آنها توجه خود را به آماده سازی آشیانه و کودک متولد نشده خود معطوف کنند و کمتر به روابط جنسی بپردازند.

همسر شما در ماههای آخر حاملگی ممکن است نسبت به روابط جنسی بی تمایل باشد. زیرا هورمون های او متوجه کودکی شده است که به زودی به دنیا خواهد آمد. او همچنین ممکن است فراموش کرده باشد که هورمون های شما در این دوران اصلا تغییری نکرده است.

همچنان که شما متوجه خواسته های جنسی ارضا نشده ی خود هستید همسرتان نیز ممکن است با ناراحتی دریابد که در ارضای این تمایلات ناتوان است . در اینجاست که زن و مرد باید مشترکا نسبت به تمایلات یکدیگر حساسیت نشان داده و از روش های ابداعی برای ارضای تمایلات جنسی یکدیگر بهره جویند.