پارگی کیسه آب جنین، زایمان زود هنگام
هنگام درد زایمان، کیسۀ آب ضعیف و پاره می‌شود و با تولد نوزاد مایع آمنیوتیکی از بدن خارج می‌شود.
هنگام درد زایمان، کیسۀ آب ضعیف و پاره می‌شود و با تولد نوزاد مایع آمنیوتیکی از بدن خارج می‌شود. این مایع جنین شما را در برابر عفونت‌ها و صدمه رسیدن به‌خوبی در درون رحم محافظت می‌کند. اگر قبل از حرکت‌های زایمان، کیسۀ آب پاره شود، پارگی زودهنگام کیسه آب نامیده می‌شود.
پارگی زودهنگام کیسه آب بسیار شایع است و در هر ۱۰ خانم باردار یک نفر دچار آن می‌شود. حدود ۹۰ درصد از خانم‌هایی که کیسه آبشان زودتر از موعد زایمان پاره می‌شود، در طی ۲۴ ساعت زایمان می‌کنند و ۵۰ درصد از زنان دارای زایمان زودهنگام، همان لحظه زایمان می‌کنند.
مهم نیست که چند ماهه هستید، خطر عفونت شما و نوزادتان با سپری شدن زمان بین پاره شدن کیسه آب و به دنیا آمدن نوزاد افزایش می‌یابد.
چه باید کرد
اگر تردید دارید که کیسه آبتان پاره شده است، فوراً به پزشک مراجعه کنید. احتمال دارد پزشک شما را معاینه کند که ببیند این تراوش مایع واژنی از کیسه آمنیوتیکی، تراوش ادرار یا در مواردی ترشح واژنی است. اگر کیسه آب پاره شود قطعاً رویداد بعدی با تکامل جنین و اینکه آیا عفونت وجود دارد تعیین می‌شود.
بعد از 36 هفتگی
اگر شما ۳۶ هفته بارداری را سپری کرده‌اید، پزشکتان حداقل ۶ تا ۱۲ ساعت صبر می‌کند تا ببینید زایمان می‌کنید یا نه. برخی پزشکان زمان طولانی‌تری صبر می‌کنند.
اگر جنینتان حرکت می‌کند و هیچ نشانه‌ای از عفونت وجود ندارد پزشک ممکن است اجازه دهد در منزل بمانید یا از شما بخواهد به بیمارستان بروید. اگر فعالیت‌های زایمانی نداشته باشید شاید با دارو زایمان را تحریک کنند تا احتمال عفونت در شما و نوزادتان کاهش یابد.
بین ۳۲ تا ۳۶ هفتگی
پزشک مایع آمنیوتیکی شما را آزمایش می‌کند تا ببیند آیا ریه‌های جنین به‌قدر کافی رشد کرده تا بتواند خودش تنفس کند. اگر چنین باشد، پزشک ممکن است زایمان شما را تحریک کند.
اگر ریه‌ها به حد کافی تکامل نیافته باشند شاید سعی کند با استراحت مطلق زایمان را به تأخیر بیندازد.
اگر نشانه‌های عفونت مانند تب، التهاب رحم در شما دیده شود پزشک زایمان شما را تحریک می‌کند و ممکن است برای عملکرد بهتر ریه‌های نوزاد به شما آستروئید بدهد.
در بسیاری از موارد، نوزادانی که بعد از 32 هفتگی متولد می‌شوند مشکلات درازمدت اندکی دارند.
قبل از 32 هفتگی
قطعاً پزشک سعی می‌کند زایمان شما را به تأخیر بیندازد مگر تحریک زایمان، عفونت یا سقط وجود داشته باشد. احتمالاً به شما توصیه می‌کند در بیمارستان بستری شوید تا از خدمات پیش از زایمان استفاده کنید.
برای جلوگیری از عفونت به شما آنتی‌بیوتیک داده می‌شود و برای به تأخیر انداختن پارگی کیسۀ آب تا زمان زایمان دارو داده می‌شود و آستروئید برای بهبود رشد ریه‌های جنین داده می‌شود.
عوامل خطرآفرین پارگی زودهنگام کیسۀ آب:
• آمنیوسنتز
• جراحی دهانه رحم در دوران بارداری
• سیگار کشیدن
• ناهنجاری‌های خاص مادرزادی
• عفونت‌ها
• جراحت مادران
• چندقلو باردار بودن
• پارگی قبلی زودهنگام کیسه آب
• زایمان قبلی زودهنگام
• خونریزی واژنی در طی سه‌ماهه دوم
• ناتوانی دهانه رحم
پارگی زودهنگام کیسه آب بسیار شایع است و در هر ۱۰ خانم باردار یک نفر دچار آن می‌شود. حدود ۹۰ درصد از خانم‌هایی که کیسه آبشان زودتر از موعد زایمان پاره می‌شود، در طی ۲۴ ساعت زایمان می‌کنند و ۵۰ درصد از زنان دارای زایمان زودهنگام، همان لحظه زایمان می‌کنند.
مهم نیست که چند ماهه هستید، خطر عفونت شما و نوزادتان با سپری شدن زمان بین پاره شدن کیسه آب و به دنیا آمدن نوزاد افزایش می‌یابد.
چه باید کرد
اگر تردید دارید که کیسه آبتان پاره شده است، فوراً به پزشک مراجعه کنید. احتمال دارد پزشک شما را معاینه کند که ببیند این تراوش مایع واژنی از کیسه آمنیوتیکی، تراوش ادرار یا در مواردی ترشح واژنی است. اگر کیسه آب پاره شود قطعاً رویداد بعدی با تکامل جنین و اینکه آیا عفونت وجود دارد تعیین می‌شود.
بعد از 36 هفتگی
اگر شما ۳۶ هفته بارداری را سپری کرده‌اید، پزشکتان حداقل ۶ تا ۱۲ ساعت صبر می‌کند تا ببینید زایمان می‌کنید یا نه. برخی پزشکان زمان طولانی‌تری صبر می‌کنند.
اگر جنینتان حرکت می‌کند و هیچ نشانه‌ای از عفونت وجود ندارد پزشک ممکن است اجازه دهد در منزل بمانید یا از شما بخواهد به بیمارستان بروید. اگر فعالیت‌های زایمانی نداشته باشید شاید با دارو زایمان را تحریک کنند تا احتمال عفونت در شما و نوزادتان کاهش یابد.
بین ۳۲ تا ۳۶ هفتگی
پزشک مایع آمنیوتیکی شما را آزمایش می‌کند تا ببیند آیا ریه‌های جنین به‌قدر کافی رشد کرده تا بتواند خودش تنفس کند. اگر چنین باشد، پزشک ممکن است زایمان شما را تحریک کند.
اگر ریه‌ها به حد کافی تکامل نیافته باشند شاید سعی کند با استراحت مطلق زایمان را به تأخیر بیندازد.
اگر نشانه‌های عفونت مانند تب، التهاب رحم در شما دیده شود پزشک زایمان شما را تحریک می‌کند و ممکن است برای عملکرد بهتر ریه‌های نوزاد به شما آستروئید بدهد.
در بسیاری از موارد، نوزادانی که بعد از 32 هفتگی متولد می‌شوند مشکلات درازمدت اندکی دارند.
قبل از 32 هفتگی
قطعاً پزشک سعی می‌کند زایمان شما را به تأخیر بیندازد مگر تحریک زایمان، عفونت یا سقط وجود داشته باشد. احتمالاً به شما توصیه می‌کند در بیمارستان بستری شوید تا از خدمات پیش از زایمان استفاده کنید.
برای جلوگیری از عفونت به شما آنتی‌بیوتیک داده می‌شود و برای به تأخیر انداختن پارگی کیسۀ آب تا زمان زایمان دارو داده می‌شود و آستروئید برای بهبود رشد ریه‌های جنین داده می‌شود.
عوامل خطرآفرین پارگی زودهنگام کیسۀ آب:
• آمنیوسنتز
• جراحی دهانه رحم در دوران بارداری
• سیگار کشیدن
• ناهنجاری‌های خاص مادرزادی
• عفونت‌ها
• جراحت مادران
• چندقلو باردار بودن
• پارگی قبلی زودهنگام کیسه آب
• زایمان قبلی زودهنگام
• خونریزی واژنی در طی سه‌ماهه دوم
• ناتوانی دهانه رحم
منبع:
کودک آنلاین
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼