انواع بخیه در عمل سزارین

به طور متوسط، ۱۰ درصد زایمان‌ها در جهان به روش سزارین انجام می‌شود. سزارین عمل جراحی برای خارج کردن نوزاد است که در این روش برشی در دیواره شکم و رحم مادر ایجاد می‌شود. دکتر الهام نیکخواه، جراح و متخصص زنان و زایمان و نازایی در این باره توضیحاتی را مطرح نموده اند:

معمولا هر دو این برش‌ها به صورت عرضی صورت می‌گیرد که هم زودتر ترمیم می‌شود و هم خونریزی کمتری دارد. مرحله بعد، تولد نوزاد است که معمولا در همان دقایق اول جراحی صورت می‌گیرد. سپس خارج کردن جفت که از همان شکاف صورت می‌گیرد و در نهایت شکاف‌های ایجاد شده بخیه زده می‌شود که این مرحله طولانی‌ترین بخش عمل است.

ترمیم برش به روش‌های مختلف توسط نخ‌های جراحی مختلف امکانپذیر است که بسته به شرایط بیمار، پزشک روش ارجح را انتخاب میکند. معمولا در خانم‌های باردار دیده میشود که دوست دارند خودشان روش جراحی را انتخاب کنند و بر انتخاب خود اصرار دارند. ولی اصرار به انتخاب روش توسط بیمار همیشه به صلاح او نخواهد بود. به طور مثال در فرد چاق یا دیابتی که خطر ابتلا به عفونت زخم در او وجود دارد ممکن است جراح استفاده از بخیه های جدا از هم را انتخاب کند.

باور غلطی که در مورد بخیه جذبی وجود دارد این است که به آن بخیه لیزری میگویند. در صورتی که بخیه لیزری، اصطلاحی است در بین عامه مردم و به بخیه با نخ جذبی که قابل مشاهده نیست گفته میشود و استفاده از کلمه لیزر اشتباه است .

در مورد بخیه های زیرپوستی که اصطلاحا پلاستیک گفته میشود، میتوان از نخ‌های غیرقابل جذب که اکثرا از جنس نایلون است، استفاده کرد که این نوع بخیه بعد از عمل نیاز به کشیدن دارد ولی با واکنش بافتی کمتری همراه است، یا از نخ‌های قابل جذب میتوان استفاده کرد که دراین روش چون بخیه کشیده نمیشود معمولا مادران احساس راحتی بیشتری دارند ولی گاهی اوقات این نوع بخیه باعث واکنش بافتی و ایجاد اسکار برجسته در محل سزارین میشود.

توصیه ما به شما این است که به جراح خود اعتماد کنید و اجازه دهید او با در نظر گرفتن همه جوانب از بهترین روش برای شخص شما استفاده کند.