محسن قاضی مرادی، متولد ۱۱ شهریور ۱۳۲۰ در تهران، از بازیگران برجسته سینما، تئاتر و تلویزیون ایران بود. او در مدرسه عالی مدیریت تهران تحصیل کرد و فعالیت خود در عرصه سینما را پیش از انقلاب آغاز نمود.
این هنرمند باتجربه ابتدا با تئاتر وارد دنیای هنر شد و سپس در سال ۱۳۵۱، در ۳۱ سالگی و دوران کارمندی خود در دفتر کل تربیت معلم، بازی در فیلم «حسن سیاه» به کارگردانی پرویز اصانلو را تجربه کرد.
او در سال ۱۳۶۵ با ایفای نقش در تلهتئاتر «تصادفی» به کارگردانی رسول نجفیان، به صحنه بازگشت و در سال ۱۳۶۷ با فیلم سینمایی «نار و نی» به طور رسمی وارد سینما شد. در سالهای بعد، به واسطه بازی در آثاری مانند «کت جادویی» (۱۳۷۸)، «همسایهها»، «هزاران چشم» و «پشت کنکوریها»، به محبوبیت و شهرت بیشتری دست یافت.
تابلوهای هنری
محسن قاضی مرادی در کنار فعالیتهای هنری خود، علاقهمند به هنرهای دستی بود. او با استفاده از صدف، کارهای حجمی انجام میداد و حتی نمایشگاههایی از این آثار برگزار کرده بود که با استقبال زیادی همراه میشد.

زندگی زناشویی و ازدواج
در 20 شهریور 1359، محسن قاضی مرادی در سن 39 سالگی با همکار خود، مهوش وقاری که 26 ساله بود ازدواج کرد. با این حال، این زوج در طول 41 سال زندگی مشترک خود، صاحب فرزندی نشدند.
نحوه آشنایی با مهوش وقاری
آشنایی این دو بازیگر به سال 1356 بازمیگردد، زمانی که هر دو در دفتر کل تربیت معلم مشغول به کار بودند. این همکاری حرفهای، زمینهساز شکلگیری یک دوستی صمیمانه و در نهایت ازدواج آنها شد.

شرایط فرزندان
محسن قاضی مرادی و مهوش وقاری، دو بار تجربه بارداری داشتند. اولین فرزند آنها به دلیل یک بیماری ژنتیکی، پس از دو ماه از تولد درگذشت. دومین بارداری نیز به دلیل مشکلات جنینی، با توصیه پزشکان متوقف شد. پس از این دو تجربه ناراحتکننده، آنها تصمیم گرفتند فرزندی نداشته باشند.
همکاریهای هنری با همسر
در اوایل فعالیت حرفهای، این زوج کمتر همبازی بودند. اما در برخی پروژهها مانند سریال «نام پرندهای که رها شد»، نقش خواهر و برادر و در سریال «همسران»، نقش زن و شوهر را ایفا کردند.

عشق به ورزش و موسیقی
محسن قاضی مرادی و همسرش هر دو عاشق موسیقی سنتی بودند و به ورزشهایی چون پیادهروی نیز علاقه داشتند. همچنین، مهوش وقاری در گذشته در تیم فوتبال فعالیت میکرد و پینگپنگ نیز بازی میکرد. آنها از سفر لذت میبردند و شنیدن صدای آب برایشان آرامشبخش بود.
مبارزه با بیماری پارکینسون
بیماری پارکینسون محسن قاضی مرادی از سال 1380، در 60 سالگی و با لرزش دستان آغاز شد. از سال 1390، وضعیت جسمانی او به حدی پیشرفت کرد که دیگر قادر به حرکت نبود و از صندلی چرخدار استفاده میکرد. در نهایت، او قدرت تکلم خود را نیز از دست داد.

خوراکیهای مورد علاقه
محسن قاضی مرادی به غذاهای شیرین علاقه داشت و در رنگها، رنگهای سبز و روشن را ترجیح میداد. نظر او این بود که اگر یک نفر گرسنه باشد، هر غذایی که جلو او بگذارند میخورد، اما در اولویت برایش، غذاهای شیرین جایگاه خاصی داشتند.
درگذشت
محسن قاضی مرادی در شامگاه 25 فروردین 1400 و در سن 80 سالگی، به دلیل عوارض ناشی از بیماری پارکینسون، در منزل شخصی خود چشم از جهان فروبست.