ازدواج داریوش اسدزاده با یک شاهزاده؛ داستانی که هیچ کس نمی دانست ! + عکس
نی نی بان: تصویری کمتر دیدهشده از همسر اول داریوش اسدزاده، هنرپیشه برجسته ایرانی، که دختر احمدشاه قاجار بود؛ روایتی جذاب از پیوند یک هنرمند با خاندان سلطنتی.
فهرست مطالب
داریوش اسدزاده، هنرمند برجسته ایرانی، در تاریخ ۱ آذر ۱۳۰۲ در کرمانشاه دیده به جهان گشود. او که فرزند نخست خانواده بود، دوران کودکی خود را تا پنج سالگی در این شهر گذراند. خانواده اسدزاده در سال ۱۳۰۷ به تهران نقل مکان کردند و او تحصیلات خود را از مقطع ابتدایی تا دانشگاه در پایتخت به پایان رساند.
علاقه به هنر از دوران کودکی
اسدزاده از سنین کودکی به هنر علاقهمند بود. او به همراه پدر خود به دیدن تئاتر میرفت و خود نیز به موسیقی و شعر علاقه بسیاری داشت. اگرچه نگاه منفی جامعه نسبت به هنرمندان در آن زمان وجود داشت، اما او از مسیر هنری خود دست نکشید. در دوران جوانی، با کار در وزارت دارایی، همزمان در دبیرستان هنرپیشگی تحصیل کرد و پس از بازنشستگی در سال ۱۳۴۸ تمام وقت خود را به فعالیتهای هنری اختصاص داد.
ورود به تئاتر و سینما
داریوش اسدزاده فعالیت حرفهای خود را در سال ۱۳۲۱ با تئاتر آغاز کرد. او در تئاتر نصر و دهقان (لالهزار) به عنوان بازیگر، نویسنده و کارگردان فعالیت داشت و با نمایش "لیلی و مجنون کمدی" حرفه خود را شروع کرد. در ادامه، او وارد عرصه سینما شد و در سال ۱۳۲۸ در فیلم "همسر مزاحم" بازی کرد. او همچنین در سال ۱۳۳۵ برای حضور در یکی از بزرگترین جشنوارههای بینالمللی تئاتر به فرانسه رفت.
فعالیتهای بینالمللی و بازگشت به ایران
در سال ۱۳۴۶، داریوش اسدزاده به دعوت یک کمپانی فیلمسازی آمریکایی به این کشور سفر کرد و در فیلم "در آمریکا اتفاق افتاد" نقشآفرینی و نویسندگی کرد. این فیلم پس از ساخت در ایران نیز اکران شد. او با همین تجربیات، به کشور بازگشت و همچنان در عرصههای مختلف هنری فعال بود.
جایگاه در سینمای ایران و نویسندگی
اسدزاده در سال ۱۳۵۱ به عضویت هیئت مدیره سندیکای سینمای ایران درآمد و در سال ۱۳۷۹ به ریاست انجمن بازیگران ایران منصوب شد. او همچنین در زمینه نگارش کتابهایی با محوریت تاریخ تئاتر ایران نقش مؤثری ایفا کرد. مهمترین آثار او شامل "سیری در تاریخ تئاتر ایران"، "خواندنیهای تاریخی" و "تاریخ تئاتر ایران از لالهزار تا شانزلیزه" است.
افتخارات
این هنرمند در طول زندگی خود جوایز و تقدیرنامههای متعددی دریافت کرد. او دارای دکترای درجه یک هنری از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بود و به عنوان داور در پنج دوره خانه سینما حضور داشت. تلاشهای او در زمینه تئاتر و سینما تأثیر عمیقی بر فرهنگ و هنر ایران گذاشت.
