این روزها نام رامین رضاییان بیشتر با حواشی و انزوا گره خورده تا درخشش در زمین فوتبال. مدافع با تجربه استقلال که زمانی یکی از چهرههای محبوب فوتبال ایران بود، اکنون در شرایطی است که بسیاری آن را سختترین دوره حرفهای او مینامند؛ دورهای که به نظر میرسد او را از مهمترین هدف فوتبالیاش، یعنی حضور در جام جهانی، باز میدارد.
در استقلال، وضعیت برای رضاییان به هیچ وجه ایدهآل نیست. او به بازیکنی معامله نشده تبدیل شده؛ بازیکنی که نه جایگاه ثابتی در ترکیب دارد و نه روابط گرمی با همتیمیهایش. منابع نزدیک به تیم میگویند فضای رختکن برای رامین سرد است و ارتباط او با برخی بازیکنان به حداقل رسیده است. این فاصله، به خاطر اختلافنظرهای فنی و سوءتفاهمهای شخصی، باعث شده او بیش از هر زمان دیگری احساس تنهایی کند.
از سوی دیگر، رابطه او با ریکاردو ساپینتو، سرمربی استقلال، به نقطه بحران رسیده است. ساپینتو که به نظم و انضباط تاکتیکی اهمیت زیادی میدهد، با سبک بازی و برخی رفتارهای رضاییان کنار نمیآید. گزارشها نشان میدهند که میان این دو نوعی لجبازی شکل گرفته است که نتیجه آن نیمکتنشینی و کاهش اعتماد به بازیکن بوده است. در چنین فضایی، طبیعی است که رامین نتواند بهترین عملکرد خود را در زمین ارائه دهد.
آینده نامعلوم در تیم ملی
در حالی که جام جهانی نزدیک است، رضاییان که سابقه حضور در میادین بزرگ ملی را دارد، امیدوار بود با عملکرد خوب در باشگاه، نظر کادر فنی تیم ملی را جلب کند. اما کاهش دقایق بازی و حواشی پیرامون او، شانس او را پایین آورده است. بسیاری معتقدند اگر این روند ادامه یابد، نام رامین در فهرست نهایی تیم ملی جایی نخواهد داشت.
رامین رضاییان اکنون در موقعیتی ایستاده که باید یکی از سختترین تصمیمات حرفهای خود را بگیرد: مبارزه با شرایط موجود و تلاش برای بازگشت، یا پذیرش اینکه این فصل، فصل تنهایی و شاید وداع با رویای جام جهانی است. زمان نشان خواهد داد که این فوتبالیست باتجربه چگونه از این چالش عبور خواهد کرد.
