بریژیت باردو، بازیگر افسانهای سینمای فرانسه، پیش از درگذشتش وعدهای به پسرش، نیکولا-ژاک شاریه، داده بود که هرگز دیگر او را نخواهد رنجاند. این اظهارنظر پس از سالها رابطه سرد و پرتنش که ریشه در دیدگاههای جنجالی او درباره مادری داشت به زبان آورده شد.
باردو که پیش از کنارهگیری از سینما بهعنوان یکی از نمادهای جذابیت جهانی شناخته میشد و بعدها به فعالیتهای حقوق حیوانات روی آورد، پس از یک دوره بستری در بیمارستانی در شهر تولون، در سن ۹۱ سالگی چشم از جهان فروبست.
او در سال ۱۹۶۰ و در دوران ازدواجش با ژاک شاریه، بازیگر فرانسوی، صاحب پسری به نام نیکولا-ژاک شد. این زوج در همان سالها در فیلم «بابِت به جنگ میرود» نیز کنار یکدیگر ایفای نقش کردند. با این حال، باردو بعدها بارها اعلام کرد که بارداری برایش تجربهای تلخ و ناخواسته بوده و هرگز نتوانسته نقش مادری را بپذیرد.
باردو در خاطراتش با لحنی تند نوشته بود: «به شکم صاف و باریکم در آینه نگاه میکردم، مانند دوستی عزیز که قرار بود درِ تابوتش را ببندم.» این جملات و اظهارنظرهای مشابه، سالها سایهای سنگین بر رابطه او با فرزندش انداخت.
پس از طلاق اجتنابناپذیر او از ژاک شاریه در سال ۱۹۶۲، نیکولا-ژاک به دلیل همین سخنان و رفتارهای تلخ، برای دههها ارتباطی با مادرش نداشت و فاصلهای عمیق میان آنها شکل گرفت؛ فاصلهای که تا سالهای پایانی زندگی بریژیت باردو نیز بهطور کامل ترمیم نشد.
