سرنوشت لباس های طراحی شده برای فرش قرمزها

وقتی نورافکن‌ها خاموش و پرده‌ها بسته می‌شوند، لباس‌های فرش قرمز کجا می‌روند؟

لوسی بیشاپ، متخصص لباس، کیف‌دستی و مد در خانه حراج ساتبی، دراین‌باره به سی‌ان‌ان می‌گوید: « دیگر آن روزگاری که فرد لباسش را بعد از پوشیدن روی فرش قرمز دوباره در جعبه می‌گذاشت و سال‌های طولانی از یاد می‌برد و بعد دوباره ناگهان آن را پیدا می‌کرد، به پایان رسیده است. اکنون، اغلب وقتی یک لباس روی فرش قرمز پوشیده می‌شود، معمولا برای اینکه بعد از آن به کجا برود، از قبل برنامه‌ریزی شده است.»

البته تعداد کمی از این لباس‌ها را همان چهره مشهوری که لباس را به تن کرده می‌خرد یا هدیه می‌گیرد. به عنوان مثال، کیم کارداشیان مجموعه‌ای از لباس‌هایی که در شب‌نشینی‌های مد موزه متروپولیتن به تن‌کرده دارد و زندایا نیز لباس شب سیاه‌رنگ ژیوانشی محشری را که جان گالیانو سال ۱۹۹۶ طراحی کرد و او در سال ۲۰۲۴ پوشید، خریده است.

به گفته بیشاپ، لباس نیکول کیدمن مراسم اسکار ۱۹۹۷‌ــ یک لباس به رنگ سبز زیتونی روشن از گالیانو‌ــ قطعه‌ای بود که «مسیر پوشش فرش قرمز را تغییر داد» و آغازگر همکاری‌ عمومی مارک‌ها با ستاره‌ها و چهره‌های مشهور بود؛ به طوری که دیگر لباس‌ آشکارا برای شخص آن‌ها و برای مراسم فرش قرمز، طراحی می‌شدند.

تا پیش از آن، بیشتر رایج‌ بود که چهره‌های مشهور لباس‌هایی را که در فرش قرمز پوشیده‌ بودند، نگه دارند. حتی گاه آن لباس‌ها به فروش می‌رسیدند یا هدیه داده می‌شدند.

مزایده یا پس دادن

امروزه بیشتر این لباس‌ها یا در انبار نگهداری می‌شوند یا در گالری‌ها به نمایش درمی‌آیند و برخی هم با مبالغ کلان به مزایده گذاشته می‌شوند.

بیشتر مواقع لباس باید به طراح بازگردانده شود تا در آرشیو او ذخیره شود. چنانچه تانیا گیل، طراح سبک شخصی، پیش‌ از این در سال ۲۰۱۷ به ونیتی فیر گفته بود: «گرچه در موارد نادر، طراحان لباس را با کمال میل هدیه می‌دهند، حقیقت ماجرا مثل قصه سیندرلا است؛ شما لباس را برای جشن می‌پوشید و تا نیمه‌شب باید آن را برگردانید.»

به گفته سارا اسکاتورو، سرپرست ارشد موزه هنر کلیولند، این لباس‌ها پس از تحویل گرفتن، تمیز می‌شوند، چون کسی که آن را پوشیده، معمولا از لوسیون بدن، روغن، عطر و مواد آرایشی استفاده کرده است. «حتی اگر در نگاه اول تمیز و بی‌لکه به نظر برسند، باز هم احتمالا این مواد و لکه‌ها به مرور شروع به اکسید شدن می‌کنند و ممکن است به رنگ یا حتی بافت پارچه آسیب بزنند.»

 بسته به جنس پارچه و سبک، لباس‌های خشکشویی یا معمولی شسته می‌شوند. گاهی هم تنها یا با دستگاه‌های مکش گردوغبار تمیز می‌شوند. بیشتر مواقع، لباس‌ها را به انبارهای ویژه‌ منتقل می‌کنند، چه انبار یک خانه مد باشد یا یک انبار خصوصی.

جولی آن کلاوس، بنیان‌گذار شرکت واردرب (The Wardrobe)، که در زمینه نگهداری آثار مد و لباس‌های معروف فعالیت می‌کند، توضیح می‌دهد: «برخی از لباس‌ها آویزان می‌شوند، برخی در جعبه‌ها قرار می‌گیرند و بعضی هم باید روی مانکن قرار بگیرند، چون فقط برای نشستن بر تن طراحی شده‌اند و با آویزان شدن یا خوابیده ماندن از بین می‌روند.»

واردرب حدود ۱۰۰ هزار لباس از آثار طراحان مد را در شرایط مناسب و در انبار‌هایی با نور کم و رطوبت و دمای مناسب نگهداری می‌کند. این قطعات معمولا تنها زمانی از انبارهای این شرکت در لس‌آنجلس یا نیویورک خارج می‌شوند که قرار باشد دوباره پوشیده شوند یا در یک نمایشگاه نشان داده شوند.