آموزش موسیقی به کودکان از چه سنی؟
تربیت اطلاعاتی که کودک از راه حواس مختلف به دست می آورد، شناخت او را عمیق تر و پربارتر می سازد. نقش حواس مختلف در سنین کودکی از اهمیت بیشتری برخوردار است، زیرا کودکان در مرحله ای هستند که مشاهده و تجربه مستقیم، تأثیر فراوانی در شناخت آنان دارد و این دوران بهتریـن سال ها برای پرورش حواس آنهاست.
تبیان: تربیت اطلاعاتی که کودک از راه حواس مختلف به دست می آورد، شناخت او را عمیق تر و پربارتر می سازد. نقش حواس مختلف در سنین کودکی از اهمیت بیشتری برخوردار است، زیرا کودکان در مرحله ای هستند که مشاهده و تجربه مستقیم، تأثیر فراوانی در شناخت آنان دارد و این دوران بهتریـن سال ها برای پرورش حواس آنهاست، این فعالیت ها وسعت دیدگاه و جسارت جستجو در کودکان را افزایش می دهد.
2 تا 8 سالگی بهترین سنین شروع آموزش موسیقی
بهترین سن برای شروع آموزش موسیقی به کودک، از سن 2 تا 8 سالگی است، که به دوران کودکی موسوم است. البّته این به این معنی نیست که سال های قبل از این، زمان مناسبی برای درک و دریافت موسیقی نیست، بلکه این دوره بهترین و بیشترین نتیجه را می دهد، زیرا جزو سال های حساس رشد یا درواقع پرورش حواص کودک به شمار می آید.
تقویت حس زیبایی شناسی کودک با موسیقی
اهمیت صدا و حس شنوایی در رشد کودک امری واضح اســت. شنوایی نسبت به بینایی و سـایر حواس، میزان وسیعتری برای شــناخت محرک های مربوط خود دارد، یعنی محرک های دورتر را نیز می تواند دریافت کند. همینطور با شنوایی باعث توسعه گرایی و کلام نیز می شود و با آن ارتباط مستقیم دارد.
موسیقی دارای بار هیجانی و عاطفی است و در پرورش عواطف کودکان نقش انکار ناپذیری دارد و می تواند بسته به نوع خــود حالت های مختلف احساسات انسانی را به نمایش بگذارد. موسیقی وسیله ای است برای حس زیبایی شناسی کودکان. موسیقی به کودک در جهت بهتر شنیدن صداهای پیرامونشان کمک می کند؛ کودک کــه موســیقی می آموزد، ملودی و آوازهایی را کــه می شـنود بهتــر تشخیص می دهــد و از جملــه می تواند، موسیقی طبیعت را عمیق تر احساس کند.
کودکی که در معرض آموزش موسیقی قرار گرفته، به علت ارتباطی که بین بینایی و شنوایی در آموزش موسیقی برقرار می شود در جنبه های دیگر هنر، به درک بهتری از زیبایی می رسد و بین آنها رابطه مناسبی برقرار می کند. « پرورش دقت، تمرکز، حافظه، نظم فکری و نیز خوب دیدن و شنیدن از دیگر تأثیرات موسیقی است. اما آنچه مهمتر از همه اینهاست، پرورش خلاقیت است» روانشناسی، موسیقی را برای کوک چه در زمینه آموزش چه در جنبه های دیگر به مثابه نوعی نیاز روانی می شناسد، البته نه به منظور تربیت یک موسیقی دان، بلکه در حد پاسخ به این نیاز طبیعی این مهمتر امر آموزش همگانی را برای کودکان مورد تأکید قرار می دهد و در این میان داشتن استعداد خاصی را طلب نمی کند (همانند نقّاشی کـه هر کـودک میل به نقاشـی را در اوایل کودکـی احسـاس می کند).
این را نباید فراموش کرد که کودک در آموزش موسیقی، با به کارگیری تکنیک های مختلف نوازندگی و تئوری موسیقی و آشنایی با مفاهیم موسیقی ، در حیطه تعلیم و تربیت قرار می گیرد و نه تنها این دو از یکدیگر جدا نیستند، بلکه یکی از دیگری بهره می گیرد. پس می توان اصلی ترین مقوله را در آموزش موسیقی به کودک، تعلیم و تربیت دانست و در این راه از آموزش موسیقی به عنوان وسیله ای برای بارورسازی تعلیم و تربیت بهره گرفت. تربیت اطلاعاتی که کودک از راه حواس مختلف به دست می آورد، شناخت او را عمیق تر و پربارتر می سازد.
نقش حواس مختلف در سنین کودکی از اهمیت بیشتری برخوردار است، زیرا کودکان در مرحله ای هستند که مشاهده و تجربه مستقیم، تأثیر فراوانی در شناخت آنان دارد و این دوران بهتریـن سال ها برای پرورش حواس آنهاست، این فعالیت ها وسعت دیدگاه و جسارت جستجو در کودکان را افزایش می دهد.
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼