بیماری فیبرومیالژی چیست، یک بیماری عجیب زنانه

فیبرومیالژی به بیماری درد اسکلتی- عضلانی مزمنی گفته می‌شود که معمولاً با علائمی مانند درد منتشره، اختلال خواب و همچنین خستگی‌های مفرط شناخته می‌شود و به عبارت ساده تر دردهای مزمن عضلات و نقاط اتصال آنها به یکدیگر، سوزش و خارش در بافت‌های نرم از مشخصه‌های بارز فیبرومیالژی محسوب می‌شوند.

هر چند هنوز علت بروز این بیماری در هاله ای از ابهام است و متخصصان نتوانسته‌اند عامل ایجاد آن را شناسایی کنند اما هرروزه با بیمارانی مواجه می‌شویم که از دردهای مزمن در نواحی گردن، پشت، سینه، بازوها و پاها شکایت می‌کنند. این دسته از بیماران در حالی از این عوارض و مشکلاتی نظیر خشکی بدن هنگام بیدار شدن از خواب، خستگی، اختلالات خواب یا سردرد گلایه می‌کنند که گاهی از نام بیماری خود نیز بی‌اطلاع هستند.

این علائم بسیار شبیه بیماری وولووداینی (Vulvodynia) است اما یکی از علائم خاص بیماری وولوداینی احساس سوزش، خارش و دردناکی وولو(بخش بیرونی اندام تحتانی) است.
رواج ولووداینی مانند فیبرومیالژی زیاد است و البته درمان آن نیز درست مثل فیبرومیالژی سخت و دشوار است.

اما زنگ خطر زمانی به صدا در می‌آید که نتایج پژوهش‌ها پرده از واقعیتی تلخ بر می‌دارد. شاید تصور آن هم سخت باشد اما متأسفانه نتایج بررسی‌ها نشان داده، این بیماری زندگی میلیون‌ها زن را در سراسر جهان تحت تأثیر قرار داده و گاهی منجر به طلاق آنها هم شده است.
در حقیقت گاهی درد چنان است که مانع از کارکردن می‌شود و حتی پوشیدن لباس زیر را عذاب آور می‌کند.

وولووداینی بیش از سایر بیماری‌های زنانه توانسته روابط و احساسات را مختل کند، به‌طوری‌که می‌توان گفت شدت درد با شدت تخریب روابط و احساسات نسبت مستقیم دارد.

تحقیقات و بررسی‌های متخصصان ثابت کرده است همانطور که فیبرومیالژی با بدرفتاری در دوران کودکی مرتبط است، آن دسته از زنانی که در کودکی خوب حمایت نشده‌اند و همچنین زنانی که در کودکی در خانه، محله و حتی مدرسه خود دچار کمبود محبت و عاطفه شده و احساس امنیت را تجربه نکرده‌اند، سه برابردیگران دچار وولووداینی می‌شوند.

همچنین آمارها نشان داده‌اند زنانی که در کودکی توسط اقوام درجه یک، والدین، خواهر و برادر، مورد ضرب و شتم قرار گرفته‌اند چهار برابر سایر زنان این بیماری را تجربه می‌کنند.

در این میان زنانی که در کودکی مورد تجاوز شدید جنسی قرار گرفته‌اند هم از این قاعده مستثنی نیستند و رتبه بالایی را در هرم مبتلایان به خود اختصاص داده‌اند در واقع قربانیان تجاوز، شش برابر بیشتر دچار این بیماری می‌شوند.

این درحالی است که اگر عدم حمایت عاطفی در کنار ترس، خشونت و تجاوز در دوران کودکی یک زن اتفاق افتاده باشد، احتمال ابتلا به وولووداینی را در وی به ۱۴ برابر افزایش می‌دهد.

همه این آمارها بیانگر واقعیتی تلخ هستند. با اندکی تامل می توان دریافت که توجه والدین به احساسات و تامین امنیت فرزندان می تواند ضامن حفظ سلامتی آنها در زندگی بزرگسالی آنها باشد