بهترین سن بارداری، حاملگی های پرخطر

بهترین سن بارداری معمولا ۲۵ و ۲۶ سالگی است. در این سن اکثر عوارض بارداری کاهش پیدا می کند و معمولا بارداری به صورت طبیعی ادامه می یابد.
همانطور که می دانید این روزها سن بارداری به طور متوسط ۲۸ سال است. این در حالی است که در آغاز دهه ۷۰ میلادی زنان معمولا در ۲۴ سالگی اولین بچه خود را به دنیا می آوردند. شمار زنانی که بعد از ۳۰ سالگی باردار می شوند، از سال ۱۹۷۲ تقریبا دو برابر شده است.
به طور کلی تعداد زایمان های بین سن ۴۰ تا ۴۴ سالگی در امریکا همانند فرانسه ۵۰ درصد افزایش داشته است. در حقیقت با افزایش کیفیت زندگی ها و به کمک پیشرفت های پزشکی، زنان بعد از ۴۰ سالگی اغلب در سلامت کامل بسر می برند و هنوز می توانند باردار شوند و در صورت لزوم، تکنیک های باروری هم به کمک آن ها می آید. با این حال بارداری در سنین بالا مراقبت های ویژه ای را می طلبد.

حاملگی‌ های پرخطر
سن بارداری زیر ۱۹ سال و بالای ۳۴ سال به عنوان حاملگی‌ های پر خطر تلقی می‌شوند.

بارداری در سنین زیر ۲۰ سال
برای حاملگی‌های سنین ۱۵ تا ۱۹ سال اصطلاح حاملگی نوجوانی به کار برده می‌شود. طبق آمارهای مرکز ملی بهداشت، حاملگی‌های این دوران ۱۳ درصد کل تولدها را تشکیل می‌دهند. زنان نوجوان معمولا در حال رشد و تکامل هستند. نیاز آنها به انرژی و تغذیه مناسب نسبت به افراد مسن‌تر بیشتر است، بنابراین چنین کمبودهایی با وقوع حاملگی نه تنها به مادر بلکه به جنین نیز آسیب وارد می‌کند.

تست بارداری
در نوجوانی بلوغ کامل فکری اتفاق نمی‌افتد، در نتیجه این افراد آمادگی لازم را برای تشکیل خانواده ندارند. حال اگر ازدواج کرده و پرورش یک کودک به مسوولیت‌های آنان افزوده شود، مشکل چند برابر خواهد شد. این افراد در نوجوانی هنوز نیاز به حمایت‌های خانواده دارند. تغییرات خلقی که در نتیجه بلوغ رخ می‌دهد، نظیر حساس شدن و زودرنجی نشان‌دهنده آماده نبودن این زنان برای پرورش بچه است.

سن بارداری در دهه ۲۰
گفته می شود فاصله ۲۰ تا ۳۰ سالگی، بهترینسن بارداری است. به گفته محققان، قدرت باروری زنان در ۲۴ سالگی در اوج است. همه دختران هنگام تولد، حدود یک میلیون تخمک دارند و در سال‌های باروری تعداد تخمک‌ها حدود ۳۰۰ عدد است. با افزایش سن، سن تخمدان‌ها هم افزایش می‌یابد و تخمک‌ها نیز کیفیت ابتدایی را نخواهند داشت.
خطر سقط جنین در زنان ۲۰ تا ۲۴ ساله، فقط ۱۰ درصد است، در حالی که بین سنین ۳۵ تا ۳۹ سالگی، به ۱۸ افزایش پیدا می‌کند. احتمال سقط جنین در زنان ۴۰ ساله، ۳۴ درصد است. در ۲۰ سالگی خانم ها کمتر دچار مشکلات زنانگی نظیر فیبروم و اندومتریوز شوند، در حالی که با افزایش سن خطر این بیماری‌ها افزایش می‌یابد.
در هر سیکل قاعدگی و تخمک‌گذاری، شانس باروری ۲۵ درصد است و بررسی‌ها نشان می‌دهد، شانس بارداری در اوایل دهه بیست ۹۸ درصد و در اواخر دهه بیست ۸۴ درصد است و فقط ۷ درصد از زنان دهه بیست، نابارور خواهند بود، در حالی که حدود دو‌ سوم زنان بالای ۴۰ سال، دچار ناباروری می‌شوند.

بارداری
۶ درصد از زنان ۲۰ ساله با وجود درمان ناباروری، هرگز بچه‌دار نمی‌شوند، در حالی که شانس اینکه زنان ۴۰ ساله هرگز بچه‌دار نشوند، ۶۴ درصد است. احتمال سقط جنین در زنان ۴۰ ساله، سه برابر زنان ۲۰ ساله است و شانس داشتن فرزند مبتلا به سندرم داون (منگولیسم) در ۲۰ سالگی، یک در هر ۱۲۹۵ تولد است، اما این تعداد در زنان ۳۰ ساله، به یک در هر ۷۵۹ تولد می‌رسد.

سن بارداری در دهه ۳۰
۳۵ سالگی سنی است برای تسویه‌ حساب کردن با زنانی که قصد بچه‌دار شدن دارند. در اوایل دهه ۳۰ ، شانس بارداری بسیار کمتر از ۲۰ سالگی است و خطر سقط و تولد فرزند مبتلا به سندرم داون بسیار بیشتر است، اما در ۳۵ سالگی احتمال ناباروری بیشتر است و خطر بروز ناهنجاری‌های ژنتیکی هم نگران‌کننده‌ است؛ بنابراین بسیاری از پزشکان انجام‌ آزمون‌هایی مثل آمنیوسنتز، بررسی ویلوس کوریونی و سایر آزمون‌های غربالگری جنینی را توصیه می‌کنند.
احتمال سقط و عوارض مرتبط با بارداری نیز با افزایش سن بیشتر می‌شود. یک زن ۳۵ ساله بیشتر از یک زن جوان دچار بارداری خارج رحمی می‌شود و همچنین احتمال سزارین برای زنان بالای ۳۵ سال بیشتر است.
محققان معتقدند زنان با سن بارداری ۳۵ ساله به بالا نیاز به مراقبت‌های دوران بارداری بیشتری دارند، مخصوصا اگر بیش از یک فرزند بخواهند.
در فاصله بین ۲۹ تا ۳۵ سالگی میزان باروری کاهش پیدا می‌کند. در ۳۰ سالگی شانس بارداری در هر تخمک‌گذاری ۱۵ درصد است. به گفته محققان موسسه ناباروری سنت‌لوییس، شانس بارداری یک سال پس از تصمیم به بارداری در حدود ۷۵ درصد است، اما در صورت تاخیر در بارداری این شانس به ۶۵ درصد کاهش پیدا می‌کند. شانس سقط نیز از ۱۲ درصد در ۳۰ تا ۳۴ سالگی، به ۱۸ درصد در ۳۵ تا ۳۹ سالگی افزایش پیدا می‌کند.

دوران بارداری
زنانی که در سن بارداری ۳۵ سالگی صاحب اولین فرزند خود می‌شوند ۴۰ درصد احتمال سزارین دارند و خطر تولد فرزند مبتلا به سندرم داون در ۳۰ سالگی یک در ۷۵۹ تولد است که این آمار در سن ۳۵ سالگی به یک در هر ۳۰۲ تولد می‌رسد. احتمال دوقلوزایی در زنان ۳۵ تا ۳۹ ساله نیز بسیار بیشتر می‌شود.

سن بارداری در دهه ۴۰
هر چه سن بارداری بیشتر به تاخیر بیفتد و سن خانم بالاتر برود، احتمال وقوع آن کمتر می‌شود. بارداری در ۴۰ سالگی، یعنی بچه‌دار شدن ۱۵ سال پیش از یائسگی و باز هم یعنی کاهش تعداد تخمک‌ها که این با افزایش مشکلات کروموزومی همراه است که خطر سقط و نقایص جنینی از پیامدهای آن است. بین تخمک‌های تولید شده در اوایل دهه ۴۰ تا اواسط و حتی اواخر آن تفاوت آشکاری وجود دارد. به نوشته نشریه باروری و ناباروری، سن بارداری در ۴۱ سالگی بهتر از بارداری در ۴۳ سالگی است.
زنان ۴۰ ساله‌ای که به دلیل ناباروری تحت درمان هستند، ۲۵ درصد شانس بارداری دارند، در حالی که زنان با سن بارداری ۴۳ ساله ۱۰ درصد احتمال دارد بچه‌دار شوند.
سن بارداری بعد از ۴۰ سالگی احتمال درمان ناباروری با تخمک‌های خود زن بسیار کم می‌شود و نیاز به درمان‌های کمکی و استفاده از تخمک‌های اهدایی بیشتر می گردد. عوارض بارداری از دیگر نگرانی‌های مادران ۴۰ ساله است. اگر قصد دارید در ۴۰ سالگی باردار شوید، ممکن است در معرض خطر فشار خون بالا و دیابت بارداری قرار بگیرید. مشکلات مربوط به جفت و عوارض زایمان نیز در کمین شما است.
احتمال زایمان زودرس و نوزاد نارس در زنان با سن بارداری ۴۰ ساله بیشتر است. میزان مرده‌زایی در زنان ۴۰ ساله نیز بیشتر خواهد بود. یک متخصص زنان و زایمان مناسب ترین سنین باروری زنان را بین ۲۰ تا ۳۵ سالگی عنوان کرد.