تشخیص بیماری کلامیدیا، علائم بدنی
کلامیدیا یک بیماری مقاربتی خطرناک ولی عمومی علاج پذیر است که میتواند موجب درد مزمن لگن و ناباروری گردد.
کلامیدیا یک بیماری مقاربتی خطرناک ولی عمومی علاج پذیر است که میتواند موجب درد مزمن لگن و ناباروری گردد، متأسفانه ۷۵% از زنانی که به بیماری کلامیدیا آلوده هستند علائم آن را نمی دانند، تا اینکه عوارض آن رخ داده باشد. برای درمان به موقع برای زنان ضروری است که وقتی علائم بیماری کلامیدیا اتفاق افتاد آن را بتوانند تشخیص دهند تا سریعا درمان شوند.
تشخیص علائم بیماری کلامیدیا در ناحیه تناسلی
۱- به ترشح مهبل توجه کنید.
اگر تجربه ترشح غیرعادی در مهبل داشتید، ممکن است که نشانه عفونت بیماری کلامیدیا یا دیگر بیماری های مقاربتی باشد.
نشانه های ترشحات مهبل این است که غیرعادی و متفاوت یا بوی نامطبوع دارد، رنگ آن تیره تر است، یا بافت آن را تا بحال تجربه نکرده اید.
اگر گمان کردید که ترشح مهبل غیرعادی است، به دکتر خود، متخصص زنان، یا دیگر متخصصین سلامتی برای آزمایش و درمان مراجعه کنید.
ترشحات خونی در بین دوره هایی هم می تواند یک نشانه از بیماری کلامیدیا باشد.
۲- به درد توجه کنید.
درد در طول ادرار یا در حین مقاربت می تواند نشانه ای از یک عفونت بیماری کلامیدیا باشد.
اگر تجربه درد یا ناراحتی شدید در طول رابطه جنسی داشتید، از مقاربت خودداری کنید تا اینکه با متخصصین سلامتی آزمایش شوید. برای بعضی از زنان عفونت های کلامیدیا در طول آمیزش واژینال می تواند سبب درد شود.
درد سوزش در هنگام ادرار معمولا نشان دهنده ی نوعی عفونت، از یک عفونت قارچی تا بیماری های مقاربتی است. سریعا بدنبال درمان های پزشکی باشید.
۳- بعد از آمیزش جنسی خود را برای خونریزی چک کنید.
بعضی از زنان بعد از آمیزش واژینال تجربه خونریزی کمی را دارند، و این نشانه گاهی اوقات با کلامیدیا زنانه همراه است.
۴- در مورد درد مقعد، خونریزی یا ترشحات دکتر خود را در جریان بگذارید.
خونریزی، درد یا ترشحات مقعد از نشانه های بیماری کلامیدیا است. اگر کلامیدیای مهبل دارید، عفونت می تواند در مقعد پخش گردد. اگر رابطه جنسی مقعدی داشتید، عفونت می تواند در مقعد مستقر شود.
دانستن دیگر علائم بدنی بیماری کلامیدیا
۱- مراقب پیشرفت آرام دردهای کمر، شکم و لگن باشید.
زنان همچنین ممکن است مانند حساسیت کلیه تجربه کمر درد شدیدی را داشته باشند. این دردها ممکن است نشان دهد که عفونت بیماری کلامیدیا از دهانه رحم به لوله های رحم پخش شده است.
با پیشرفت بیماری کلامیدیا، پایین شکم ممکن است به فشار ملایمی حساس باشد.
۲- برای گلو درد به پزشک مراجعه کنید.
اگر گلو درد دارید و به تازگی رابطه جنسی دهانی داشتید، با این راه شما می توانید از شریک خود کلامیدیا بگیرید، حتی اگر آن مرد علائمی نداشته باشد.
انتقال بیماری کلامیدیا از آلت تناسلی مرد به دهان یکی از راه های ممکن انتقال عفونت است.
۳- مراقب حالت تهوع و استفراغ باشید.
زنان مبتلا به بیماری کلامیدیا اغلب تب بالاو حالت تهوع دارند، به خصوص اگر عفونت به لوله های فالوپ (لوله های رحم) رسیده باشد.
هر دمایی بالاتر از ۳۷.۳C یا ۹۹F باشد تب در نظر گرفته می شود.
شناخت بیماری کلامیدیا
۱- خطرهای بیماری کلامیدیا را بشناسید.
اگر رابطه جنسی دهانی، مهبلی یا مقعدی و چندین شریک یا رابطه جنسی بدون حفاظ داشتید، شما در خطر گرفتن بیماری کلامیدیا هستید. کلامیدیا زمانی که باکتری کلامیدیا تراکوماتیس با غشاهای مخاطی تماس حاصل می کند، انتقال می یابد. هر فردی که فعالیت جنسی دارد باید سالانه آزمایش STI (بیماری های مقاربتی) که آزمایش برای کلامیدیا را هم شامل باشد.، بدهد. همچنین بعد از هر شریک جنسی جدیدی، آزمایش گرفته شود.
اگر رابطه جنسی بدون حفاظ داشتید، از آنجایی که شریک شما ممکن است بیماری کلامیدیا یا بیماری های مقاربتی دیگری داشته باشد، شما بیشتر در خطر ابتلا هستید. این عفونت ها با کاندوم لاتکس یا محافظ دندان قابل پیشگیری هستند.
اگر تشخیص داده شده که بیماری های مقاربتی دیگری را دارید، در خطر بیشتری هستید.
افراد جوانتر بیشتر در خطر گرفتن بیماری کلامیدیا هستند.
از آنجایی که مردهایی که با مرد رابطه جنسی داشته باشند در خطر بیشتری برای داشتن کلامیدیا قرار دارند، با شریک مرد خود صحبت کنید و از اطمینان حاصل کنید که به غیر از شما با شخص دیگری رابطه جنسی نداشته باشد.
انتقال از دهان در مهبل و دهان در مقعد شناخته شده نیست که رخ دهد. انتقال از دهان در آلت تناسلی مرد و آلت تناسلی مرد در دهان قطعا امکان پذیر است، به هرحال انتقال از رابطه جنسی دهانی کمتر از طریق مهبل و مقعد است.
۲- قبل از اتفاق افتادن علائم آزمایش دهید.
در ۷۵% از زنان آلوده، بیماری کلامیدیا علامتی ندارد.بیماری کلامیدیا می تواند به بدن آسیب بزند حتی اگر تجربه علائمی را نداشته باشید. عفونت درمان نشده باعث بیماری التهابی لگن می شود، که در نهایت می تواند منجر به زخم و ناباروری شود.
علائم معمولا ۱-۳ هفته بعد از عفونت رخ دهد،
اگر شریک شما بیان کرد که بیماری کلامیدیا دارد سریعا آزمایش بگیرید.
۳- یکی از دو نوع آزمایش را بگیرید.
ممکن است یک نمونه از یک ناحیه تناسلی آلوده گرفته شده و مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد. برای زنان، به این معنی که یک ذره از دهانه رحم، مهبل یا مقعد و برای شریک مرد شما، یک ذره به نوک مجرای ادرار و یا مقعد قرار داده می شود. آزمایش ادرار نیز ممکن است گرفته شود.
با دکتر خود، درمانگاه محلی، یا دیگر سازمانها که آزمایش بیماری های مقاربتی را دارند، تماس بگیرید. در بسیاری از مراکز آزمایش آن مجانی است.
۴- خود را سریعا درمان کنید.
اگر تشخیص داده شد که بیماری کلامیدیا دارید، درمان از طریق آنتی بیوتیک های خوراکی، به ویژه آزیترومایسین و داکسی سیکلین، به شما داده می شود. اگر آنتی بیوتیک ها به طور کامل همانطور که گفته شده مصرف گردد، عفونت باید در یک یا دو هفته پاک گردد. برای کلامیدیا های پیشرفته تر، ممکن است که به آنتی بیوتیک داخل وریدی نیاز پیدا کنید.
اگر بیماری کلامیدیا دارید، شریک شما نیز باید آزمایش دهد و هر دوی شما نیاز به درمان دارید تا از بیمار کردن همدیگر جلوگیری کنید. در طول این زمان نباید رابطه جنسی داشته باشید.
افراد مبتلا به بیماری کلامیدیا معمولا سوزاک نیز دارند و در نتیجه دکتر ممکن است که برای درمان این عفونت هم اقدام کند. درمان سوزاک ارزانتر از آزمایش آن است، بنابراین می توانید این درمان را هم بدون در نظر گرفتن آزمایش انجام دهید.
منبع:
دکتر سلامت
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼