درمان زخم تناسلی زنان، پزشک را گمراه نکنید!
تنها راه برای فهمیدن اینکه یک زخم تناسلی علامت تبخال یا سیفلیس است انجام آزمایش خون و بافت است.
اگر بعد از یک کار سخت یا دویدن روی دست یا پایتان تاولی دیده شود، چیز مهمی نیست. البته کمی ناراحتتان میکند، ولی آن را میشوئید، باندپیچی میکنید، و بعد خوب میشود.
اما اگر تاولی روی دستگاه تناسلی پیدا شود، به این سادگی نمیتوانید آن را خوب کنید. و اگر آسیبی برساند بسیار شدید خواهد بود.
ممکن است التیام آن زیاد طول بکشد و شاید نیز بدون درمان صحیح از بین برود. و چون تقریباً همیشه نشانهٔ یک بیماری آمیزشی است، نه تنها شخص مبتلا باید درمان شود، بلکه همسر او نیز باید تحت درمان قرار گیرد.
تنها راه برای فهمیدن اینکه یک زخم تناسلی علامت تبخال یا سیفلیس است انجام آزمایش خون و بافت است. حتی پزشکان مجرب نیز ممکن است در تشخیص بثورات ترشحدار یا تاول از مثلاً خارش کشالهٔ ران اشتباه کنند. زخمهای تناسلی به اشکال و اندازههای مختلف هستند.
گاهی به بزرگی یک سکه و گاهی به کوچکی سر سوزن هستند. ممکن است پر از مایع یا خشک باشند. شاید تک یا بهصورت خوشه باشند. در هر جای ناحیهٔ تناسلی - روی آلت تناسلی، داخل مهبل، روی پوست بیضه، یا بین دستگاه تناسلی و مقعد - دیده میشود.
درمان زخم تناسلی
آزمایش خون، کشت و تجویز دارو تنها راه تشخیص و درمان زخم تناسلی است. اما خود نیز میتوانید کارهائی برای بهبود سریعتر آن انجام دهید.
پزشک را گمراه نکنید. بدترین کاری که میکنید خوددرمانی و استفاده از داروهای خانگی یا تجویز شده توسط دوستان است. این کار علائم را مخفی کرده و پزشک را در تشخیص علت زخم گمراه میکند. مصرف آنتیبیوتیک و داروهای دیگر بر آزمایش خون و بافت تأثیر گذاشته و نتایج آنها را تغییر میدهد.
تأخیر نکنید. هرچه دیرتر به پرشک مراجعه کنید، تشخیص و درمان علت زخم مشکلتر میشود. پس به محض دیدن زخم تناسلی نزد پزشک بروید.
همسر را هم درمان کنید. چون بیماریهای آمیزشی حتی وقتی زخم هم دیده نشده است انتقال مییابند. همسرتان را نیز برای معاینه و درمان نزد پزشک ببرید. استفاده از کاندوم فقط انتقال عفونت از ناحیهٔ پوشیده شده را مانع میشود و هنوز امکان انتقال آن از نواحی دیگر بدن وجود دارد.
چه وقت به پزشک مراجعه کنیم؟
- هرگونه تاول یا زخم، چه با درد یا بدون درد، در ناحیهٔ تناسلی دیده شود.
- زخم تناسلی با تورم غدد لنفاوی، سردرد، یا تب همراه است.
منبع:
دکتـر فاطمه نعمـت اللهی
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼