حساسیت بدن زن، نسبت به مایع منی چیست؟
واکنش‌های آلرژیک به منی اغلب اوقات موضعی است اما مردم ممکن است علایمی را تجربه کنند که بر سراسر بدن تأثیر میگذارند.
آلرژی منی - که به نام حساسیت بیش از حد به پلاسمای منی انسانی نیز شناخته می‌شود - واکنشی آلرژیک نسبت به پروتئینهایی است که در اسپرم اغلب مردان وجود دارد.
این وضعیت نسبتاً نادر بیشتر در میان زنان شایع است و در سطح ایالات متحد آمریکا حدود ۴۰۰.۰۰۰ زن به آن مبتلا هستند. این موضوع روشن نیست که وضعیت مزبور در میان مردان دارای روابط جنسی با مردان دیگر تا چه میزان گستردگی دارد.
مطالعات نشان میدهند که احتمال آلرژی داشتن فرد به منی خود وی نیز وجود دارد. وقتی چنین وضعیتی رخ میدهد زیر عنوان سندرم ناخوشی پساارگاسمی شناخته می‌شود.
علایم کدامند؟
فرد ممکن است دچار واکنش آلرژیک باشد اگر یکی از علایم زیر را پس از تماس با مادۀ آلرژیزا تجربه کند:
- سرخی
- سوزش
- ورم
- درد
- کهیر
- خارش
در مورد زنان علایم به طور معمول روی مادگی یا درون مجرای واژن بروز میکند. در مورد مردان علایم ممکن است روی آلت تناسلی یا پوست ناحیۀ تناسلی بروز کند. دیگر نقاط محتمل برای بروز علایم عبارتند از:
- دستها
- دهان
- قفسه سینه
- مقعد
واکنش‌های آلرژیک به منی اغلب اوقات موضعی است اما مردم ممکن است علایمی را تجربه کنند که بر سراسر بدن تأثیر میگذارند. برای مثال، مردان دچار آلرژی نسبت به منی خود ممکن است دچار خستگی مفرط شدید، گرمای شدید و وضعیت شبه آنفولانزا درست پس از انجام انزال شوند.
به طور کلی علایم معمولاً در فاصلۀ حدود 20 تا 30 دقیقه پس از تماس با منی ایجاد می‌شود. این علایم در هر نقطهای ممکن است از چند ساعت تا چند روز ادامه داشته باشند، و مدت ادامۀ علایم به شدت آنها بستگی دارد.
واکنش آلرژیک شدید
در موارد شدید احتمال بروز آنافیلاکسی مطرح است. علایم آنافیلاکسی معمولاً دقایقی پس از تماس با مادۀ آلرژیزا ایجاد می‌شود و نیازمند مراقبت فوری پزشکی است.
علایم آنافیلاکسی موارد زیر را شامل می‌شود:
- دشواری تنفسی
- خس خس سینه
- تورم زبان یا گلو
- ضربان قلب سریع و ضعیف
- سرگیجه یا غش کردن
- تهوع
- استفراغ
- اسهال
چه چیز عامل آن است و چه کسی در معرض خطر قرار دارد؟
آلرژی منی متقدماً بر اثر پروتئینهای موجود در مایع منی مرد ایجاد می‌شود. برخی تحقیقات نیز عنوان میکنند که برخی داروها یا مواد آلرژیزای موجود در اسپرم میتوانند محرک بروز علام باشند.
ورای داشتن نزدیکی محافظت نشده ریسک فاکتورهای HSP روشن نیست.
این احتمال وجود دارد که آلرژی منی در زنانی که دارای هر گونه علایم قبلی پس از تماس با مایعات منی بوده‌اند بروز کند. در عین این احتمال هست که فرد علایم را در پیوند با یک شریک جنسی تجربه کند و در مورد شریک جنسی دیگری دچار این علایم نشود.
اگرچه احتمال بروز آلرژی منی در هر زمانی وجود دارد بسیاری زنان از این موضوع خبر میدهند که علایم در آنها در اوایل سالهای 30 زندگی آغاز شده است. مطالعات قدیمیتر گزارش دادهاند که بسیاری از زنان دچار این اختلال پیش از دچار شدن به علایم مزبور شاهد برگشت واژینیت (واژینیتیس) بوده‌اند.
تشخیص
اگر کسی پس از قرار گرفتن در معرض تماس با مایع منی دچار علایم غیر معمول شود باید به پزشک مراجعه کند.
اگر کسی فکر میکند که علایم مبتلابۀ وی نتیجۀ آلرژی منی است موضوع مشورت با پزشک دارای اهمیت خواهد بود. باید با دکتر روراست بود و علایم را برای وی تشریح کرد، و به صورت شفاف در مورد آنچه اتفاق افتاده است برای پزشک توضیح داد.
نوعی فقدان در تحقیقات مربوط به HSP وجود دارد که این باعث می‌شود تا تشخیص اختلال مزبور با دشواری روبرو باشد. این موضوع سابقه دارد که پزشک علایم آلرژی منی را با موارد زیر اشتباه گرفته باشد:
- عفونتهای واگیردار جنسی مثل کلامیدیا یا هرپس
- واژینیت مزمن
- عفونت مخمری
- واژینوزیس باکتریایی
اگر فرد دچار این حس باشد که نگرانیهای وی ناشنیده باقی مانده است، باید از پزشک خود بخواهد تا یک تست پوست یا تست اینترادرمال برای وی انجام شود.
برای انجام این کار دکتر به نمونهای از مایع منی شریک جنسی فرد نیاز دارد. دکتر مقدار کمی از مایع منی مزبور را به زیر پوست فرد تزریق میکند. اگر علایم بروز یابند دکتر میتواند به تشخیص HSP برسد.
اگر تست محرک بروز علایم نشود، دکتر ممکن است برای پیگیری موضوع به واسطۀ تستهای تشخیصی دیگر نمونۀ خون بگیرد.
گزینههای درمانی در دسترس
درمان HSP با هدف به حداقل رساندن علایم یا پیشگیری از آنها دنبال می‌شود. بهترین راه برای نیل به این هدف استفاده از کاندوم در هر بار اقدام به نزدیکی است. مردان در طول خودارضایی نیز باید از کاندوم استفاده کنند تا از گسترش علایم در سطح بدن پیشگیری شود.
حساسیتزدایی
اگر فرد مایل به استفاده از کاندوم نیست باید با پزشک در مورد گزینههای حساسیتزدایی مشورت کند.
برای انجام این کار متخصص آلرژی یا ایمنولوژی هر ۲۰ دقیقه یک بار یک محلول رقیق شدۀ منی را درون واژن زن یا روی آلت تناسلی قرار میدهد. این فرآیند کماکان ادامه پیدا میکند تا زمانی که فرد بتواند تماس با منی رقیق نشده را بدون دچار شدن به علایم تحمل کند.
پس از حساسیتزدایی اولیه تماس مداوم برای حفظ تحمل ایجاد شده ضروری است. برای مثال مردمی که نسبت به منی شریک جنسی خود دچار آلرژی هستند مجبورند تا برای مقاربت جنسی هر ۴۸ ساعت یک بار خود را آماده کنند.
دارو
دکتر در عین حال ممکن است مصرف یک داروی آنتیهیستامین غیر نسخهای را پیش از هر مورد انجام نزدیکی توصیه کند. این دارو میتواند در به حداقل رساندن کمک کند، به ویژه اگر شریک جنسی فرد مخالف استفاده از کاندوم برای پیشگیری از تماس با منی باشد.
اگر علایم شدید باشند، این احتمال وجود دارد که دکتر همراه داشتن یک اپی‌پن را توصیه کند. فرد باید این دارو را در صورت مواجهه با اولین علایم ناشی از آلرژی شدید تزریق کند و آنگاه بدون دفع وقت در صدد استفاده از کمکهای تخصصی پزشکی باشد.
آیا آلرژی منی به توانایی لقاح لطمه میزند؟
آلرژی منی ممکن است باردار شدن را برای برخی زنان دچار مشکل کند. اگرچه آلرژی مزبور هیچگونه تأثیر منفی بر قدرت باروری ندارد، علایم آن میتواند در توانایی انجام مقاربت در فرد اختلال ایجاد کند.
در موارد خفیف، فرد میتواند دارو مصرف کرده یا از حساسیتزدایی برای کمک به کاهش علایم در خود استفاده کند.
اما اگر فرد مایل به باردار شدن است و مقاربت جنسی یک گزینه نیست، دکتر ممکن است استفاده از تلقیح داخل رحمی (IUI) یا باروری در محیط آزمایشگاهی (IVF) را توصیه کند.
در هر دو مورد اسپرم شریک جنسی فرد پیش از تزریق برای زدودن پروتئینها شستشو داده می‌شود.
میزان موفقیت در IUI و IVF متفاوت است و بنابراین فرد باید در مورد بهترین گزینه برای خود با پزشک مشورت کند.
در مورد IVF زنان معمولی از شانسی ۲۰ تا ۳۵ درصدی برای باردار شدن در طول یک چرخه درمان برخوردارند. در مورد IUI شانی لقاح در هر چرخه ۵ تا ۱۵ درصد است.
آیا عوارض دیگری نیز مطرحند؟
آلرژی منی در صورت شدید بودن اختلال میتواند باعث بروز آنافیلاکسی شود. در صورت مواجهه با هر یک از علایم فهرست زیر فرد باید تحت مراقبت فوری پزشکی قرار گیرد:
- دشواری تنفس
- خس خس سینه
- تورم زبان یا گلو
- ضعیف و سریع شدن ضربان قلب
- سرگیجه یا غش کردن
- تهوع
- استفراغ
دچار بودن به آلرژی منی در عین حال میتواند بر روابط فرد تأثیر منفی داشته باشد.
اگر وجود این اختلال باعث مشکل شدن برقراری روابط صمیمانه با شریک زندگی فرد می‌شود، استفاده از مشاورۀ زوجدرمانی میتواند مفید باشد. مشاور میتواند به فرد و شریک جنسی وی در تشخیص وضعیت و یافتن راههایی برای ایجاد و حفظ صمیمیت کمک کند.
این موضوع که آیا آلرژی منی به کودکان فرد انتقال مییابد یا خیر، مشخص نیست.
دورنما
آلرژی منی یک اختلال نادر است که همانند هر آلرژی دیگری ممکن است در گذر زمان از بین برود. اگر شما دچار علایم این آلرژی هستید این موضوع مهم است که برای تشخیص و درمان زیر نظر پزشک قرار گیرید.
در صورت عدم درمان، آلرژی منی میتواند باعث ایجاد اختلال در زندگی جنسی فرد شده و بر سلامت کلی وی تأثیر منفی داشته باشد. دکتر میتواند در تنظیم برنامهای برای مدیریت علایم به فرد کمک کند و نیز گزینههای پیش روی وی برای برنامۀ خانوادگی مدیریت وضعیت را مورد بحث قرار دهد.
منبع:
مهرین
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼