میل به رابطه زناشویی، معتادش شده اید؟

اعتیاد به روابط جنسی در حال حاضر به عنوان یک بیماری با تشخیص بالینی شناخته نمی‌شود.

اعتیاد به روابط جنسی در حال حاضر به عنوان یک بیماری با تشخیص بالینی شناخته نمی‌شود. به این معنا که تاکنون آمار رسمی از تعداد افرادی که برای دریافت کمک و درمان در این مورد به خدمات ملی بهداشت بریتانیا مراجعه کرده باشند، وجود ندارد.

از مارک توین، نویسنده آمریکایی بارها نقل شده که گفته ترک سیگار برایش آسان بوده چرا که او ۱۰۰ بار این کار را انجام داده است. این نویسنده اما به علت سرطان ریه درگذشت.

ما موجودیت به موادی مثل نیکوتین، الکل و دیگر مخدرات و آسیب‌های ناشی از آن را در جامعه می‌پذیریم. اما وقتی حرف از اعتیاد به روابط جنسی در میان می‌آید، برخی کارشناسان آن را به عنوان یک پدیده واقعی نمی‌پذیرند.

وبسایتی در بریتانیا که به افرادی با مشکل اعتیاد به روابط جنسی و پورن مشورت می‌دهد، از سال ۲۰۱۳ به این طرف، از ۲۱ هزار نفر در بریتانیا که از این سایت درخواست کمک کرده‌اند، نظرسنجی کرده است.

آیا اعتیاد به روابط جنسی واقعا بیماری است؟

از افرادی که به این سایت مراجعه کرده‌اند، ۹۱ درصد مرد بودند و فقط ۱۰ درصد آنها به خاطر این مشکل به پزشک مراجعه کرده بودند.

اعتیاد به روابط جنسی قرار بود در نسخه جدید کتاب راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی ( DSM) که یک راهنمای مهم تشخیصی در بریتانیا و آمریکا است، گنجانده شود اما به دلیل فقدان شواهد کافی، از آن صرف نظر شد.

اما اکنون پیشنهاد شده که اختلال "رفتار جنسی اجباری" در راهنمای "طبقه‌بندی بین‌المللی بیماری‌ها" ( ICD) گنجانده شود. این کتاب راهنما را سازمان جهانی بهداشت تهیه می‌کند.

قمار که قبلا مشمول دسته‌بندی "رفتارهای اجباری" شده بود، در سال ۲۰۱۳ پس از به دست آمدن شواهد جدید یکجا با "اختلال غذا خوردن" به طور رسمی به عنوان "اعتیاد" شناخته شد.

پژوهشگران دریافتند که بافت فعالیت مغز افراد "معتاد" به تماشای فیلم مستهجن مشابه فعالیت مغزی افراد معتاد به مواد مخدر در زمانی است که مواد مورد نظر شان به آنها نشان داده شود.

نتیجه پژوهشی که در سال ٢٠١٤ منتشر شده نشان می‌دهد که فعالیت مغز افراد "معتاد" به تماشای فیلم مستهجن مشابه فعالیت مغزی افراد معتاد به مواد مخدر است، در زمانی است که ماده مورد نظرشان به آنها نشان داده شود.

در آن زمان، دکتر ولریا وون، پژوهشگر ارشد این تحقیق در دانشگاه کمبریج به بی‌بی‌سی گفت: "این نخستین مطالعه‌ای است که به افرادی با چنین اختلالی پرداخته و فعالیت مغزی آنها را بررسی کرده، اما فکر نمی‌کنم که در این مرحله به حد کافی در این باره بدانیم و بتوانیم صریحا بگوییم که این اعتیاد است."

باور داشتن و نداشتن به این که کسی می‌تواند معتاد به روابط جنسی شود به طور گسترده‌ای بستگی به تعریف ما از اعتیاد دارد و اعتیاد، تعریفی که رسما پذیرفته شده باشد، ندارد.

اعتیاد، وابستگی فیزیولوژیک به چیزی است که ترک آن باعث آسیب جسمانی شود. بنابراین به گفته فریدریک توئتس، استادیار افتخاری دانشگاه آزاد بریتانیا، روابط جنسی "نمی‌تواند اعتیاد باشد".

اما به باور او تعریفی گسترده‌تر از اعتیاد می‌تواند مفیدتر باشد.

پاداش‌

دکتر توئتس می‌گوید دو ویژگی کلیدی برای تشخیص اعتیاد وجود دارد: تلاش برای رسیدن به لذت یا پاداش و اختلاف رفتار. بسیاری‌ از کارشناسان معتقدند که طلب پاداش، اعتیاد را از "رفتار وسواسی اجباری" متمایز می‌کند، اما شباهت‌های فراوانی میان این دو وجود دارد.

به گفته او افراد معتاد در پی لذتی کوتاه‌مدت هستند ولو این که زیان درازمدت داشته باشد.اما هیچ لذتی از کارهایی که مبتلایان به اختلال رفتار وسواسی جبری می‌کنند حاصل نمی‌شود.

اما، وقتی ما همه در پی لذت هستیم، چه چیزی طلب پاداش‌ ما را از جستجوی لذت افراد معتاد، متمایز می‌کند؟

از نظر هریت گرود، دکتر روانشناس، رفتاری اعتیاد تلقی می‌شود که به حدی برسد که به فرد و اطرافیان او آسیب برساند.

به گفته او اعتیاد به غذا و قمار به عنوان بیماری‌های قابل تشخیص شناخته شده‌اند، اما اعتیاد به نزدیکی از جمله آنها نیست چون آگاهی عمومی به مدت کافی درباره آن وجود نداشته است.

دکتر گرود می‌گوید این به آن معناست که افراد بیشتری برای درخواست کمک بالینی و درمان اعتیاد به غذا و قمار به مراکز درمانی مراجعه کرده‌اند و این شواهد بیشتری را به خاطر وجود این بیماری‌ها فراهم کرد.

دکتر ابگیل سن، روانشناس بالینی معتقد است که رفتارهای جنسی می‌توانند اعتیادآور باشد اما به باور او اگر روابط جنسی راهی برای مقابله با افسردگی، اضطراب یا ضربه روحی باشد، در این صورت این روابط مشکل ثانوی به حساب می‌آید.

به باور او به رسمیت شناختن "اعتیاد به مقاربت" و گذاشتن نام "اعتیاد" لزوما کمک‌کننده نیست، بخصوص برای افرادی که از روابط جنسی برای مقابله با مسائل دیگر استفاده می‌کنند.

بسیاری اعتیاد جنسی را به عنوان یک بیماری واقعی قبول ندارند.

دیوید لی، درمانگر جنسی می‌گوید رفتارهایی که معمولا به عنوان اعتیاد جنسی از آن یاد می‌شود، در واقع علائم درمان‌نشده اختلال خلقی و اضطراب است که شواهد کافی برای درمان آن وجود ندارد:

:"معادل خواندن رابطه جنسی و خودارضایی با الکل و موادمخدر مضحک است. افرادی که به الکل اعتیاد دارند، ممکن است در صورت ترک آن بمیرند."

"اعتیاد جنسی بیشتر بستگی دارد به برداشت‌هایی که از ارزش‌های اخلاقی درباره رابطه سالم وجود دارد؛ یعنی اگر بیشتر رابطه جنسی داشته باشی یا رابطه متفاوت از برداشت درمانگر داشته باشی، معتاد جنسی هستی."

دلایل بی‌میلی جنسی چیست؟

تماشای فیلم مستهجن در سن کم احتمال دیدگاه‌ جنسیت‌زده را در مردان 'افزایش' می‌دهد.

در مقاله‌ای تحقیقی که برای گنجاندن رفتار جنسی اجباری در نسخه آینده "طبقه‌بندی بین‌المللی بیماری‌ها" تهیه شده، گروهی از پژوهشگران از جمله دکتر وون علاقه داشتند از همین کار بگذرند.

آنها می‌گویند، این تشخیص نباید برای توصیف "علاقه و رفتار جنسی زیاد" استفاده شود و نباید بر اساس " قضاوت‌ اخلاقی یا مردود شمردن تکانه‌های جنسی" باشد.

اما کسانی که می‌خواهند این عارضه به رسمیت شناخته شود و اسمی روی آن گذاشته شود، می‌خواهند مطمئن شوند افرادی که از آن رنج می‌برند، بتوانند کمک دریافت کنند؛ چه این رفتار اعتیادآمیز خود مشکل اصلی باشد چه علائمی از مشکل دیگری باشد.

منبع: شفا آنلاین