بیماری های تناسلی در مردان، شاید حتی نشنیده باشید!

در این بیماران دو آلت به طور کامل در کنار هم قرار نمی‌گیرند؛ بلکه آلت دوم معمولا تکامل ‌نیافته است و شکل بسیار مبهمی دارد.

آلتی یا داشتن دو دستگاه تناسلی
این افراد باید از نظر ژنتیکی بررسی شوند چون احتمال اختلالات کروموزومی بسیار بالاست. حتی وقتی سونوگرافی از آنها بعمل می‌آید کلیه‌ها نیز ممکن است اشکال داشته باشد مثلا به هم چسبیده باشند یا شکل لنگنچه متفاوت باشد.البته ناهنجاری‌های دستگاه ادراری تناسلی در نوزادان زیاد دیده می‌شود.
نوع دیگری از ناهنجاری در نوزادان پسر هیپوسپادیاس است. در این حالت مجرای آلت تناسلی در زیر آلت تناسلی باز شده است و هنگام خروج ادرار، از دو سوراخ ادرار خارج می‌شود. شدت این بیماری متفاوت است. در حالت خفیف سوراخ آلت تناسلی در وسط واقع نشده بلکه در کناره کلاهک آلت تناسلی است ولی در مواقع شدید سوراخ مجرای ادرار چسبیده به کیسه بیضه است. این بیماران حتما باید تحت عمل جراحی قرار گیرند. عمل جراحی باعث بهبودی بیمار می‌شود.

چند عارضه مهم جنسی در مردان
سندرم فریزر (Fraser syndrome)
شیوع سندرم فریزر ۰.۰۴۳ به ازای هر ۱۰،۰۰۰ نفر نوزاد زنده به دنیا آمده و ۱.۱ در ۱۰،۰۰۰ نوزادانی که مرده به دنیا می آیند ، می باشد در نتیجه ظهور آن بسیار نادر است. زمینه ژنتیکی این بیماری به یک ژن به نام FRAS1، ارتباط داده می شود که به نظر می رسد در ریشه پوست اپیتلیال در مراحل اولیه ایجاد آن، وجود دارد. این با نقص های پیشرفته در دستگاه تناسلی مشخص می شود که شامل آلت تناسلی ذکور در مردان بسیار کوچک است (micropenis) و در زنان نیز ناحیه clitoromegaly نقص پیشرفته ای دارد.
میکرو پنیس یک عبارت پزشکی است که آلت مردانه کوچک و غیر معمول را بیان می کند. ملاک معمول برای بیان آن این است که (اندازه گیری از بالا) طول آلت رجولیت راست و شق شده پشتی حداقل ۲.۵ انحراف معیار کمتر از متوسط اندازه آلت تناسلی مرد دارد. این وضعیت معمولا در مدت کوتاهی پس از تولد شناخته می شود. این عبارت اغلب در موارد پزشکی هنگامی که که بقیه آلت تناسلی مرد، کیسه بیضه، و محل عجان (perineum) مانند هیپوسپادیاس بدون ابهام باشد استفاده می شود.
Clitoromegaly بزرگی غیرطبیعی کلوریتیس (البته با بزرگی طبیعی کلوریتیس هنگام تحریک جنسی اشتباه گرفته نشود) است.
ایجاد شیر در مردان (Male Lactation)
این پدیده در سال های اخیر به علت استفاده از داروهایی که غده های شیری مرد را تحریک می کنند ( اغلب با جلوگیری از ترشح دوپامین) بسیار شایع شده است. ایجاد شیر در مردان می تواند از عوارض جانبی داروهای هورمونی داده شده در سرطان پروستات یا داروهایی که گیرنده های دوپامینی را بلاک می کنند مانند داروی ضد فشار خون متیل دوپا، باشد. هورمون های زنانه به منظور آهسته کردن تولید بافتهای پروستات سرطانی استفاده می شوند این هورمون ها از سوی دیگر غده های شیری نیز تحریک می کنند.
تغییر جنسیت مرد به زن نیز می تواند باعث تولید شیر شود چون برای این افراد هورمون های زنانه به منظور شکل دهی بدن آنان بصورت زنانه تزریق می شود. ایجاد شیر در مردان همچنین می تواند از عوارض جانبی داروهای ضد جنون باشد. استرس بیش از حد به همراه فعالیت های فیزیکی طاقت فرسا و کمبود تغذیه نیز می تواند از علت های ایجاد این سندرم باشد. با این وجود غده های شیری مردان در شرایط طبیعی بصورت اتوماتیک نمی تواند شیر تولید کند.
نوزادان پسر و دختر تازه به دنیا آمده، گاهی اوقات می توانند شیر تولید کنند که بخاطر هورمون های زیادی است که در حاملگی مادر درگیر می باشند که به آن شیر ساحره می گویند.
نعوظ دایم (Priapism)
نعوظ دایم (آلت رجولیت شق) یک شرط بالقوه مضر می باشد که در آن آلت رجولیت مرد شق باقی می ماند و به حالت شل خود باز نمی گردد. این اسم برگرفته از اسم خدای یونانی پریاپوس(Priapus) می باشد که بخاطر نعوظ همیشگی خود معروف بود. مکانیسم عوامل دخیل در این مورد بخوبی شناخته شده نمی باشد اما شامل فاکتورهای عروقی و عصبی متعددی می باشد. این می تواند با نارسایی های هماتولوژیکی بخصوص بیماری کم خونی سلولی داسی شکل در ارتباط باشد. نعوظ دایم در زنان (نعوظ کلیتوریس دردناک و دائمی) به عنوان کلیتوریسم شتاخته می شود.
سردرد مقاربتی (cephalalgia)
به عنوان سردرد جنسی نیز شناخته می شود و یک نوع نادر از سردرد شدید می باشد که در پایه جمجمه قبل از ارگاسم در هنگام فعالیت جنسی شامل استمناء رخ می دهد. پاسخ بالا برنده فشار خون به فعالیت به عنوان مکانیسم آن در نظر گرفته می شود. درد پشت چشمان نیز بعضی مواقع گزارش شده است. این سردرد می تواند از چند دقیقه تا چند روز طول بکشد. سردرد معمولا ظهور فوری دارد و به مرور طی مقاربت بدتر می شود. در هنگام ارگاسم بطور آنی و با شدت بیشتری بروز می کند. پزشکان از علت های دخیل در این مورد مطمئن نیستند اما تخمین زده شده است که ده درصد مردان که از داروهای نعوظ کننده استفاده می کنند از این عاضه رنج می برند.
نزدیکی در هنگام خواب
یک شکل از ناهنجاری خواب شبیه به راه رفتن در هنگام خواب می باشد که افراد را درگیر فعالیت های جنسی شامل استمناء، نوازش کردن، آمیزش و تجاوز جنسی هنگامی که در حال خواب هستند می کند. این افراد فعالیت های جنسی در طول خواب انجام می دهند و کاملا از این کار خود نا آگاه هستند. این رفتار می تواند محدود به تختخواب خود یا ممکن است فرد خانه را ترک کند و در هنگام خواب تا خانه دوست دختر خود راه برود و یک شب با رفتار وحشیانه حنسی داشته باشد که هیچگاه در هنگام صبح چیزی را از آن به یاد نمی آورد.این ناهنجاری اغلب بخاطر احساس شرم و خجالت بدون تشخیص می ماند. و اغلب توسط همخوابه کسی که به این سندرم مبتلاست گزارش می شود.
سندرم دستگاه تناسلی بی قرار
این یک نوع اختلال پزشکی می باشد که تنها در خانم هایی که دارای میل جنسی سیرنشدنی هستند گزارش شده است. این زنان احساسات عجیب و غیر عادی در نواحی کلیتوریس، واژن، لبهای فرج، و نواحی اطراف واژن و برخی اوقات نواحی مقعدی دارند. این احساسات عجیب شامل حس خارش، احساسات شبه خارش و شبه موجی، تلاطم کوچک یا گرفتگی عضلات در نواحی داخل یا اطراف کلیتوریس و واژن می باشد.
این زنان معمولا احساس نزدیک به ارگاسم تجربه می کنند به گونه ای که آنها نزدیک ارگاسم شدن هستند. این احساس متوقف نمی شود همانطور که در یک ارگاسم واقعی می باشد اما منجر به یک انگیزش الزام آور برای ارضا شدن یا آمیزش و مقاربت داشتن به منظور خلاص شدن از این احساسات می شود.متاسفانه، استمناء یا آمیزش احساسات تناسلی این افراد را کم نمی کند و معمولا این احساسات را بیشتر و بدتر می کند. این سندرم با مصرف الکل، قهوه، ترس، ناراحتی های عصبی بدتر می شود.
سندرم زائونمایی پدر (Couvade syndrome)
سندرم Couvade، و یا حاملگی دلسوز، یک بیماری شایع می باشد که در آن فردی نزدیک به مادر باردار، عموما شریک زندگی زن، برخی از علائم و رفتارهای مادر در نزدیکی زمان زایمان را تجربه می کند. این می تواند شامل درد زایمان، افسردگی پس از زایمان، میل شدید به غذا و محدودیت و تابوهای جنسی باشد. این علائم معمولا به عنوان درد همدردی شناخته شده است.اصطلاح "couvade" از کلمه فرانسوی (Couver) مشتق شده و در اصل به سنت قرون وسطی باسک دلالت دارد که در آن پدر، در حین یا بلافاصله بعد از تولد یک کودک، به رختخواب می رود و از درد زایمان شکایت دارد، و همان درمانی که معمولا زنان در دوران بارداری یا پس از زایمان استفاده میکنند طلب می کند.
در برخی موارد پیشرفته، شکم پدر می تواند به اندازه یک زن ۷ ماهه حامله رشد کند و رشدی در حدود ۲۵ تا ۳۰ پوند (حاملگی کاذب) پیدا کند همچنین در برخی موارد گزارش شده است که مرد احساس حرکات جنین که به عنوان جادادن و روح بخشیدن شناخته شده است، تجربه می کند حتی اگر هیچ جنینی وجود نداشته باشد (۵۰-۷۵٪). سایر علائم و نشانه های مشترک شامل علائم گوارشی، تغییرات یا ترشحات پستان می باشد.
اووتستیس (Functioning Ovotestis)
این یک هرمافرودیتیسم حقیقی است - یک اصطلاح پزشکی برای بیماری های نر و ماده است که در آن فرد با تخمدان (داخلی دستگاه تناسلی زن) و بافت بیضه (داخلی دستگاه تناسلی مرد) به دنیا آید. این صرفا هرمافرودیتیسم کاذب (نادرست) مشخص شده با اندام تناسلی خارجی و اندام تناسلی داخلی از جنس مخالف نمی باشد. در این مورد، یک فرد بطورکامل یک مرد و یک زن است.
ممکن است تخمدان در یک طرف و بیضه در طرف دیگر وجود داشته باشد، اما معمولا یک یا هر دو غدد جنسی یک ovotestis حاوی هر دو نوع بافت هستند. اغلب بسیار نادر است که هر دو نوع بافت بخوبی عمل کنند.
تجزیه و تحلیل نسبت بافت تخمدان و بیضه در داخل ovotestes یک زنجیره بسیار کمی از بافت تخمدان به یک بخش کوچک از بافت بیضه نشان داد. هر نوع بافت به وضوح دخالت داده شد. فرضیه برای القاء جنسی در هرمافرودیت واقعی باید با این حقایق آگاهی یابد. القا توسط برخی داروهای مشخص هنوز تحت آزمایش می باشد با این حال می تواند منجر به حاملگی به علاوه انزال اسپرم هر دو در یک فرد شود.
سندم پستان های متعدد (Multiple Breast Syndrome)
این سندرم حالتی است که در آن یک فرد با پستان های اضافی به دنیا می آید. اغلب در انسان مذکر شایع تر است، و در اغلب موارد درمان نمی شود چون اکثرا بی ضرر است. در سال های اخیر، بسیاری از زنان مبتلا، با عمل جراحی پلاستیک سینه های اضافی خود را به دلایل صرفا زیبایی شناختی بر می دارند.
دوآلتی (Diphallia یا Duplicate Penis)
این درواقع، یک وضعیت پزشکی است که در آن یک نوزاد پسر با دو آلت تناسلی متولد می شود. این اختلال بسیار نادر می باشد و تنها حدود ۱۰۰۰ مورد از آن بعد از اولین مورد گزارش شده از آن توسط یوهانس یعقوب Wecker در سال ۱۶۰۹ ثبت شده است.این افراد ممکن است عقیم باشند اما انزال به طور معمول ممکن است از هر دو رخ دهد و هر دو آلت می تواند تحریک و شق شود. ادرار ممکن است از هر دو آلت تناسلی ، با یکی از آنها، یا از طریق برخی از دیافراگم های دیگر در کف لگن خارج شود.
طیف وسیعی از انواع دو آلتی دیده شده است، اعم از اندام هایی که فقط یک شکاف بین آنهاست یا دو آلت تناسلی مجزا و در فاصله معینی از یکدیگر قرار گرفته اند. اکثر این دو آلت ها در کنار هم و از نظر اندازه برابر هستند، اما می تواند در بالای یکدیگر نشسته، با یکی بطور واضحی بزرگتر از دیگری باشد. Diphallia یک وضعیت پزشکی است و نباید با دستگاه تناسلی دو بخشی، که یک رویه انتخابی شامل دو نیم شدن آلت تناسلی مرد است، اشتباه گرفته شود.
بزرگ کردن آلت تناسلی به مجموعه روش‌هایی اشاره دارد که برای افزایش قطر، طول یا سفت شوندگی (نعوظ) آلت تناسلی انسانی انجام می‌گیرند.دامنه شیوه‌های موجود از ورزش‌های دستی تا دستگاه‌های کشنده و آویزان کردن وزنه و جراحی را در بر می‌گیرد که با گزارش‌هایی از موفقیت و شکست در سراسر جهان همراه بوده‌اند. با این که مضر بودن برخی روش‌ها کاملاً بر همگان آشکار شده است اما باقی روش‌ها می‌توانند تا حدودی نتیجه‌بخش باشند. اغلب در تبلیغ محصولات تقلبی، تفاوت میان تغییر اندازه موقتی، نعوظ و تغییر اندازه دائمی تعمداً خلط می‌شود.
تحقیقات علمی قانونی اندکی به طور اختصاصی بر روی موضوع افزایش حجم بدون جراحی صورت گرفته است. وجود ادعاهای قابل توجه و افزایش حجم دائمی به طور کلی در حد حرف بوده و با تحقیق علمی تأیید نشده‌اند و می‌توانند مبتنی بر مصالح و هیجانات منبع ادعا باشد. در حال حاضر، هیچ روشی که بدون جراحی به طور دائمی ضخامت یا طول یک آلت طبیعی را افزایش دهد وجود ندارد. برخی تحقیقات کلی راجع به ایمنی و اثربخشی (یا عدم آن) مواد دارویی مختلف یا مقدمات شبه‌دارویی انجام شده‌اند اما تا کنون، هیچ ماده‌ای که موجب پدیدار شدن جریان دارویی اصلی برای اتخاذ هر یک از آن‌ها بشود؛ بدست نیامده است.
جراحی
وجود تبلیغاتی نظیر این در مناطق عمومی آفریقای جنوبی متداول است.چندین جراحی وجود دارد که همگی خطر عوارض مهمی را با خود دارند. دومین مشاوره بین‌المللی در مورد اختلالات جنسی به این نتیجه رسیده است که:اکثر مردان زمانی که در مورد نتیجه و خطرات عوارض احتمالی جراحی به درستی مطلع می‌شوند دیگر تمایلی برای انجام آن از خود نشان نمی‌دهند.انجام عمل‌های جراحی بوسیله جراحان فاقد مجوز می‌تواند به عوارض جدی منجر شود.
قرص‌ها و مکمل‌ها
شامل قرص‌ها، مکمل‌ها و پمادهایی است که به وفور در سطح اینترنت معرفی و ارائه می‌شوند. این در حالی است که برخی از این محصولات حاوی مواد مضر بوده؛ بسیاری از جهت ایمنی و عوارض جانبی آزمایش نشده؛ و مؤثر بودن هیچ‌کدام از این محصولات اثبات نشده است.
روش‌های فیزیکی
شامل انواعی از روش‌های فیزیوتراپی است که به منظور افزایش حجم آلت تناسلی انسانی انجام می‌شوند. تا به امروز، اثربخشی هیچ‌کدام به طور علمی ثابت نشده است. به طور کلی، این روش‌ها با کش آوردن، کشیدن با استفاده از وزنه‌های کوچک، یا افزایش جریان خون/فشار خون در آلت سر و کار دارند. همپوشانی قابل توجهی میان روش‌های طراحی شده برای افزایش اندازه آلت و روش‌های طراحی شده برای کسب دیگر اهداف مرتبط نظیر بازگردانی توانایی جنسی، افزایش مدت نعوظ، یا بهبود اوج لذت جنسی وجود دارد.
پمپ آلت
پمپ آلت استوانه‌ای است که بر روی آلت نصب می‌شود همراه با یک پمپ دستی یا موتوری برای ایجاد یک خلاء نسبی در اطراف آلت به منظور مکش برای کشیدن خون به داخل آلت. طرح‌های مختلفی از پمپ‌های آلت به وسیله کارخانه‌های سازنده پمپ آلت تناسلی ارائه شده است. هنگامی که فضای خلاء افزایش پیدا می‌کند؛ فشار داخل رگ‌های خونی آلت تناسلی نیز افزایش می‌یابد؛ خلاء بیش از اندازه موجب آسیب‌های عروقی می‌شود.
پمپ‌های آلت ممکن است برای غلبه موقت بر اختلال نعوظ مورد استفاده قرار گیرد؛ اما علاجی صورت نمی‌گیرد: یک حلقه همانند شریان‌بند باید برای حفظ خون محصور شده در آلت به کار رود؛ در غیر اینصورت نعوظ فوراً فروکش می‌کند. پمپ‌ها حتی اگر آسیب عصبی یا عروقی مانع از نعوظ طبیعی باشد ممکن است اثربخش باشند؛ اما استفاده طولانی مدت و بیش از اندازه (ساعت‌ها) منجر به آسیب‌های دائمی خواهد شد بطوری که پمپاژ افراطی می‌تواند موجب ترکیدن رگ‌های خونی و پدید آمدن حالت تاول مانند بشود.
اثربخشی پمپ آلت برای افزایش حجم دائمی آلت توسط آقایان کاظم، حسینی و علیزاده مورد بررسی قرار گرفت. آن‌ها ۳۷ مرد با آلتی کوتاه‌تر از ۱۰ سانتی‌متر را مورد مطالعه قرار دادند و تغییر قابل توجهی در طول آلت آن‌ها پس از استفاده از پمپ آلت برای ۶ ماه مشاهده نکردند اگرچه در ادامه ۳۰ درصد با این متد رضایتمندی مشاهده شد. در نتیجه مقاله این گونه اظهار شد که درمان با فضای خلاء متد مؤثری برای افزایش طول آلت نیست؛ اما برای بعضی مردان رضایتمندی جسمی ایجاد می‌کند.
در ایالات متحده آمریکا، پمپ‌های آلت می‌توانند با مراقبت‌های پزشکی پوشش داده شوند اگر ضرورت پزشکی وجود داشته باشد. پمپ‌ها در درمان موفقیت‌آمیز مردان مبتلا به بیماری پیرونی که موجب کوتاهی غیرمعمول و انحراف آلت تناسلی می‌شود؛ مورد استفاده قرار گرفت. مطالعه‌ای بر روی ۳۱ بیمار که بوسیله دپارتمان اورولوژی در بیمارستان سنت پیتر و انستیتو اورولوژی در لندن انجام شد به این نتیجه رسید که به لحاظ بالینی و آماری بهبود قابل توجهی در طول آلت، زاویه انحنا، و درد پس از ۱۲ هفته استفاده از پمپ خلاء ایجاد شد.
در این مطالعه، افراد مورد مطالعه دارای پیرونی دو جلسه ده دقیقه‌ای در هر روز برای دوازده هفته از پمپ استفاده کردند. در تقریباً یک سوم افراد تحت مطالعه به طور میانگین ۰٫۵ سانتی‌متر (۰٫۲۰ اینچ) افزایش طول آلت مشاهده شد. این افزایش اندازه در این مطالعه یک عارضه جانبی غیرمنتظره بود و نه یکی از اهداف در نظر گرفته‌شده برای آن.
اکستندر
دستگاه اکستندر مگنت دار یا کشنده آلت وسیله‌ای است که بر اساس کشش عمل می‌کند. این وسیله متشکل از یک حلقهٔ پلاستیکی است که به دو میلهٔ دینامیکی متصل است. در بالای این دو میله یک ساپورت پلاستیکی همراه نوار سیلیکونی تعبیه شده است. نوار سیلیکونی گلانس آلت (کلاهک آلت) را در قسمت خاص خود نگه می‌دارد. دستگاه اکستندر یک نیروی تدریجی و مداوم حدود ۶۰۰ تا ۱۵۰۰ gr/cm۲ را به مقطع آلت وارد می‌کند که این نیروی کشش باعث تحریک در جهت تطابق و رشد لیگمان‌های نگهدارنده و corpus cavernosum و بقیه بافت‌های آلت می‌شود.
با گیره نگه داشتن
با گیره نگه داشتن یک روش پرمخاطره و خطرناک است. هدف با گیره نگه داشتن افزایش اندازه آلت با استفاده از یک وسیله تنگ شونده نظیر بند کفش، گیره کابل، یا حلقه آلت به منظور جلوگیری از خروج خون از آلت است. دستگاه محکم در قسمت پایه آلت نعوظ شده بسته می‌شود؛ و فرد مشغول کنترل ارگاسم (دیر انزالی) می‌شود. حلقه آلت فلزی خطرناک است چرا که خون محبوس شده در آلت می‌تواند برداشتن حلقه را بدون مداخله اورژانسی نظیر قطع عضو یا اره کردن حلقه ناممکن کند. نگه داشتن با گیره می‌تواند منجر به آسیب فاجعه‌بار دائمی به آلت تناسلی شود.
جلکینگ
جلکینگ یک روش فیزیوتراپی است. هدف این روش افزایش طول آلت به طور طبیعی از طریق افزایش فشار و جریان خون در آلت است. این روش با لمس مکرر آلت طی یک حرکت فشاری از پایه آلت به سمت کلاهک آن انجام می‌شود؛ دستگاه‌هایی هم برای کسب همین تأثیر تولید شده‌اند. این حرکت ممکن به عنوان «شیردوشی» هم شرح داده شود.بر اساس مقاله‌ای از مجله BJUI، این روش منشاء عربی دارد؛ و واژه‌ای عربی در ارتباط با شیردوشی گاهی اوقات به عنوان ریشه لغوی آن ادعا می‌شود؛ هرچند این نکته قابل مناقشه بوده و ریشه واقعی این اصطلاح نامشخص باقی می‌ماند.
با این که حکایات بسیاری مدعی موفقیت این روش از طرف طرفداران آن مطرح می‌شود؛ هیچ مدرک پزشکی‌ای برای اثربخشی آن وجود ندارد. علاوه بر این، کریستوفر ونجک، روزنامه‌نگار حوزه پزشکی گفته است که «این ادعا که این روش حفره‌های آلت را که با خون پر می‌شوند؛ وادار به نعوظ بیشتر کند... به لحاظ بیولوژیکی معقول به نظر نمی‌رسد». به طور مشابه، سو جوهانسون توضیح می‌دهد که جلکینگ نمی‌تواند آلت را بزرگ کند؛ هر چند بعید به نظر می‌رسد که هیچ آسیب جدی‌ای ایجاد کند.
اگر چه این روش از بسیاری از دیگر روش‌های رادیکال‌تر برای افزایش طول آلت تناسلی ایمن‌تر قلمداد شده است؛ اما در صورت انجام ناصحیح، به طور بالقوه می‌تواند منتج به جراحت رگ‌های خونی، تشکیل زخم، درد، انحراف، و حساسیت زدایی از آلت تناسلی شود.
جامعه و فرهنگ
در ویتنام، بسیاری از مردان ویتنامی اقدام به افزایش طول آلت تناسلی خود با تزریق سیلیکون مایع به آلت‌شان می‌کنند؛ و متعاقباً از عوارضی نظیر عفونت، بافت‌مردگی، تومور، ورم، و دیگر بدشکلی‌ها و از دست دادن توانایی آمیزش رنج می‌برند و می‌بایست در بیمارستان بستری شوند.