چسبندگی رحم در زنان، چرا شایع است؟
یکی از بیماری های نسبتا شایع در میان زنان، چسبندگی رحم است که در اثر عوامل متعددی اتفاق می افتد و در صورت عدم تشخیص به موقع ممکن است منجر به نازایی شود.
سلامت: یکی از بیماری های نسبتا شایع در میان زنان، چسبندگی رحم است که در اثر عوامل متعددی اتفاق میافتد و در صورت عدم تشخیص به موقع ممکن است منجر به نازایی یا سقط های مکرر در خانم ها شود.
درباره این بیماری با دکتر مریم کاشانیان، رییس بیمارستان شهید اکبرآبادی و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی گفتگویی کردیم که در ادامه میخوانید:
لطفا در ابتدا بیماری چسبندگی رحم را تعریف کنید
در ابتدا باید گفت که چسبندگی های شایع در زنان چند دسته اند؛ یکی چسبندگی داخل رحم است و دیگری چسبندگی در داخل لگن که هر یک از این دو حالت موضوعی جداگانه است. چسبندگی داخل رحمی در شرایط معمولی برای هیچ زنی اتفاق نمیافتد چرا که پوشش درونی یا مخاط آندومتر در رحم به طور طبیعی و مرتب ایجاد میشود و ریزش میکند که باعث به وجود آمدن قاعدگی میشود.
اما گاهی اوقات تحت شرایطی این مخاط از بین میرود و کم کم به دلیل فقدان آندومتر قسمت های مختلف داخلی رحم به هم میچسبند که اصطلاحا به آن «نشانگان آشرمن» گفته میشود.
چه شرایطی باعث این عارضه میشوند؟
یکی از مهم ترین عوامل عفونت هاست ولی منظور، آن دسته از عفونت های رایج بین خانم ها نیست. به صورت معمول وقتی به عفونت اشاره میشود خانم ها فکر میکنند هر نوع ترشحی از واژن عفونت است و باعث چسبندگی میشود.
در حالی که در اینجا منظور برخی عفونت های شدید و مزمن به عنوان نمونه ناشی از بیماری های سل و جذام است که میتوانند پوشش درونی آندومتر را از بین ببرند چرا که این بافت در شرایط عادی از بین نمیرود. یکی دیگر از شرایطی که ممکن است باعث از بین بردن این مخاط شود کورتاژهای خشن است.
البته بازهم منظورکورتاژهای معمولی نیست بلکه کورتاژهایی که به بافت داخل رحم صدمه بزند و در مواردی اتفاق میافتد که جنین در داخل رحم مرده و دفع نشده باشد که اصطلاحا به آن «سقط فراموش شده» گفته میشود. در این حالت جنین به داخل رحم چسبیده و به زحمت کنده میشود و باید به ناچار این کورتاژ خشن صورت بگیرد.
بنابراین به خانم ها هشدار میدهیم که اگر احیانا جنینی در داخل رحمشان از بین رفت زودتر اقدام به دفع آن کنند تا بافت داخل رحم بیرون بیاید چرا که درغیر این صورت منجر به انجام کورتاژ خشن شده و به دنبالش چسبندگی رحم اتفاق میافتد.
چسبندگی داخل رحمی چه علائم و عوارضی دارد؟
اگر چنین چسبندگی ای در رحم اتفاق بیفتد زنان ممکن است نازایی پیدا کنند چرا که بافت داخل رحم محل لانه گزینی است و با آسیب دیدن آن خطر نازایی به وجود میآید. همچنین ممکن است موجب سقط های مکرر یا دردهای زیر شکم یا قطع قاعدگی شود. این اتفاق ها از عوارضی است که در این نوع چسبندگی یا به اصطلاح پزشکی نشانگان آشرمن وجود دارد.
و نوع دوم؟
آن چسبندگی که بین مردم مصطلح است در واقع چسبندگی لگن است که اطراف رحم یا بیرون از رحم اتفاق میافتد که بین رحم، تخمدان ها، جداره روده و جداره شکم یا جداره لگن چسبندگی ایجاد میکند. باز هم عفونت ها در صدر علل به وجود آمدن این عارضه هستند. عفونت های ناشی از میکروب «کلامیدیا» یکی از علت های این چسبندگی است.
بیماری التهابی لگن (PID)، عفونت های ناشی از اعمال جراحی به خصوص اگر عفونتی رخ داده باشد یا انجام اعمال جراحی کثیف باعث ایجاد این چسبندگی ها میشود. این چسبندگی ها از دسته دوم چسبندگی های رحم هستند که ممکن است هیچ علامت خاصی نداشته باشند و در جراحی بعدی که شکم بیمار باز میشود این چسبندگی مشاهده شود و طبیعتا اعمال جراحی بعدی را برای جراح سخت و دشوار میکند و خطر عوارض نیز برای بیمار زیاد میشود.
بیماری هایی که میتواند ابتلا به چسبندگی رحم را زیاد کنند، کدامند؟
یکی از بیماری هایی که میتواند احتمال ابتلا به چسبندگی رحم را زیاد کند آندومتریوز است که در این بیماری بافت داخل رحم بیرون از رحم کاشته میشود و میتواند چسبندگی های زیادی را داخل لگن ایجاد کند یا عفونت های ناشی از بیماری سل و نیز در کسانی که آپاندیسیت کهنه دارند و دیر به آن رسیدگی شده یا سوراخ شده، همچنین در زنانی که اعمال جراحی شکمیداشته اند یا به عنوان نمونه روده شان مورد جراحی قرار گرفته ممکن است چسبندگی در لگن و شکم ایجاد شود.
ایجاد بیماری های شکمیمانند آپاندیسیت در افراد اجتناب ناپذیر است و هیچ کسنمیتواند جلوی آن را بگیرد ولی توصیه میکنیم که برای هر نوع بیماری هر چقدر زودتر اقدام شود و از پیشرفت آن جلو گیری شود.
علائم چسبندگی رحم چیست؟
برای چسبندگی داخل رحم هیچ علامت خاصی وجود ندارد. ممکن است در بیماران خون ریزی قاعدگی کم یا قطع شود یا قاعدگی دردناک، نازایی و سقط مکرر داشته باشند و وقتی بیمار با این علائم به دکتر مراجعه میکند احتمال ابتلا به چسبندگی رحم قوت میگیرد.
برای درمان چه اقداماتی انجام میشود؟
وسیله ای داخل رحم قرار داده میشود تا این چسبندگی ها آزاد شود و سپس هورمون جایگذاری میشود تا مجددا چسبندگی ایجاد نشود. درمان این عارضه صددرصد نیست ولی روش های درمانی از جمله روشی که ذکر شد روش های خوبی هستند. که با روش های کمکی دیگر به کار گرفته میشود یک تا ۲ ماه برای ترمیم زمان لازم است تا بیمار قاعدگی اش از سر گرفته شود و بافت داخل رحم خود را ترمیم کند.
اگر با این شیوه درمان صورت بگیرد معمولا بازگشت اتفاقنمیافتد و مشکلی پیش نخواهد آمد. ولی بهتر است که اصلا نگذاریم این چسبندگی به وجود بیاید و درواقع پیشگیری از آن بهترین اقدام است.
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼