علایم مشکلات تنفسی در نوزادان، سندرم استنشاق مکونیوم

چند روز پس از زایمان، نوزاد اولین مدفوع خود را دفع می‌کند که مکونیوم نام دارد.این ماده چسبنده شامل زواید روده‌های جنین در دوران بارداری است.

نشانه‌های سندوم استنشاق مکونیوم عبارتند از :

- تنفس سریع

- تنگی نفس و قرقر کردن

- وقفه‌ی تنفسی

- پوست کبود رنگ

- سینه‌ی بیش از حد متورم

درمان استنشاق مکونیوم چیست؟

بچه هایی که مکونیوم استنشاق کرده‌اند و فعال نیستند، تپش قلب ضعیف دارند (زیر ۱۰۰ تپش در دقیقه)، و توازن ماهیچه ای اندکی ضیعف است و احتمالا به ساکشن فوری نیاز دارند. مراقبان پزشکی مجرای هوای نوزاد را تا حد امکان تمیز می کنند تا میزان مکونیوم استنشاق شده را محدود سازند.

احتمالا بچه های مبتلا به سندرم استنشاق مکونیوم زمانی را در بخش مراقبت های ویژه ای نوزادان نارس یا شیر خوارگاه مخصوص خواهند گذراند. آنها برای نشانه های عفونت نظارت می شوند، آزمایش های خون مختلفی انجام می دهند و شاید به درمان با اکسیژن نیاز داشته باشند. ممکن است برخی از نوزادان با سندرم استنشاق مکونیوم شدید در ۱۲ ماه اول زندگی خود دچار خس خس و عفونت شش شوند، اما همان طور که شش کیسه های جدید هوا می سازد، این مشکل بهبود می یابد.

چگونه می‌توان از سندرم استنشاق مکونیوم جلوگیری کرد؟

آشکارترین روش برای دوری از این مشکل داشتن محیط زایمان آرام و پشتیبانی از مادر هنگام زایمان است. اگر خانمی هنگام زایمان عصبی و مضطرب باشد، این حس باعث کندی یا متوقف شدن انقباض‌ها می‌شود. مداخلاتی مثل پاره‌کردن مصنوعی کیسه‌ی آب، نظارت پیاپی جنین و القا یا تشدید آن با اکسی توسین مصنوعی همگی باعث می‌شوند که جنین مضطرب شود. اگر کیسه‌ی آب پاره شد و مکونیوم وجود داشت، باید بررسی بیشتری انجام شود و همین امر از میزان تحرک شما می‌کاهد.آغشته بودن به مکونیوم می‌تواند بدون تنش جنین نیز رخ دهد و تمام بچه‌هایی که مضطرب می‌شوند، مکونیوم دفع نمی‌کنند. مکونیوم به ندرت مشکل‌ساز است. با پرهیز از مداخلاتی که احتمال تنش از افزایش می‌دهد، مراقبان پزشکی به پیشگیری از آن کمک می‌کنند.