گریه های کمی تا قسمتی غیرطبیعی (۲)
معمولترين احتمالها برای گريه نوزاد گرسنگی يا نياز به تعويض پوشک است. اين در حالی است كه مادران جوان با هر بار گريه كودک نبايد فكر كنند كودک گرسنه است و ...
سیب سبز : در مورد گريه و بيقراري هر كودكي، اولين چيزي كه بايد به آن فكر كرد اين است كه ممكن است بچه گرسنه باشد. مادر بايد بررسي كند آيا فرزندش شير كافي دريافت ميكند يا خير. وقتي مادر ياد بگيرد نشانههاي گرسنه بودن كودك مثل نقنق كردن، سر و صدا راه انداختن و دنبال سينه مادر گشتن هنگامي كه او را در آغوش ميگيرد را بشناسد، مشكلات سير كردن او قبل از اينكه گريه كند، كمتر ميشود. گاهي اوقات ممكن است بيني كودك كيپ شده باشد. در اين حالت كودك كمي شير ميخورد اما در ادامه بينياش كيپ ميشود و احساس خفگي به او دست ميدهد و سينه مادر را رها ميكند. در اين حالت هم بايد مادر با پزشك كودك مشورت كند. ديگر احتمال ممكن اين است كه پاي كودك سوخته باشد و همين باعث گريه او شود.
گريههاي كمي تا قسمتي غيرطبيعي
واقعيت اين است كه استخوانهای کودکان انعطافپذیرتر بوده و بهتر از استخوانهای افراد بزرگسال میتوانند ضربات را تحمل کنند و در نتیجه، به سادگی نمیشکنند اما اگر یک استخوان تحت فشار شدید قرار بگیرد، باز هم امکان شکستن آن وجود دارد. يكي از عواملي كه ممكن است باعث گريه كودك شود اين است كه بچه از دست كسي افتاده يا خودش چهار دست و پا رفته و از جايي افتاده باشد. در اين حالت امكان دارد شكستگيهايي ايجاد شده باشد. بنابراين مادر بايد دقت كند بچه هنگام تكان دادن دست يا پا گريه ميكند يا خير.
- گريههايي هم هستند كه ناشي از دل دردند. بچهها از حدود يك تا ۴ ماهگي به مدت ۳ ماه بعدازظهر و شبها به مدت ۲ تا ۳ ساعت گريه ميكنند. دست و پايشان را جمع ميكنند و مدام وول ميخورند و به خودشان فشار ميآورند. آنها حدود ۳ بار در هفته و هر بار به مدت ۳ ساعت گريه ميكنند. مادر فرزند را بغل ميكند و كمي تكان ميدهد و كمي لالايي ميخواند يا در گهواره تكان ميدهد يا با ماشين او را ميگرداند تا بچه آرام ميشود. گاهي اوقات اين دل دردها مربوط به برخي مواد غذايي است كه مادر مصرف ميكند. مصرف شير و لبنيات زياد توسط مادر ممكن است در بچه ايجاد دل درد و متعاقب آن گريه كند.
-گاهي اوقات كودك ممكن است اسپاسم ناحيه مقعد داشته باشد و نتواند دفع مناسب داشته باشد، بنابراين دل درد گرفته و شروع به گريه ميكند.
- يكي از گريههاي شايع در كودكان اضطراب جدايي از مادر است كه معمولا روزها بين ۶ تا ۸ ماه است و شبها بين ۸ تا ۱۴ ماه است. در ۶ تا ۸ ماه صداي مادر تصويرش را به ذهن بچه نميآورد و بچه بايد مادر را ببيند تا آرام شود. بنابراين حتي اگر مادر در آشپزخانه كودك را صدا كند، او آرام نميشود اما بعد از ۸ ماه اين توانايي در كودك هست كه با صداي مادر احساس ميكند او همچنان در كنارش است. بنابراين چنين اضطرابي پيش نميآيد اما از ۸ ماه تا ۱۴ ماه اضطراب در خواب است. در اين حالت كودك مرتب بيدار ميشود تا مادر را ببيند. مادر دستي به سر و صورت او ميكشد تا كودك بخوابد اما بعد دوباره بيدار ميشود.
- گاهي گريه كودك ناشي از عفونت ادرار است كه باعث گريه و بيقراري است و از علامتهاي آن در كودك اسهال و وزن نگرفتن است.
گريههاي خطرناك
گاهي اوقات گريه كودك نشانه بيماري خطرناك است. به عنوان مثال مننژيت، استفراغ كردن، خواب آلود بودن و شير نخوردن علامتهاي خطر براي بيماري هستند كه در آنها صداي گريه به صورت ناله و ضعيف ميشود يا اينكه كودك پشت سر هم گريههاي شديد دارد.
ادامه دارد...
گريههاي كمي تا قسمتي غيرطبيعي
واقعيت اين است كه استخوانهای کودکان انعطافپذیرتر بوده و بهتر از استخوانهای افراد بزرگسال میتوانند ضربات را تحمل کنند و در نتیجه، به سادگی نمیشکنند اما اگر یک استخوان تحت فشار شدید قرار بگیرد، باز هم امکان شکستن آن وجود دارد. يكي از عواملي كه ممكن است باعث گريه كودك شود اين است كه بچه از دست كسي افتاده يا خودش چهار دست و پا رفته و از جايي افتاده باشد. در اين حالت امكان دارد شكستگيهايي ايجاد شده باشد. بنابراين مادر بايد دقت كند بچه هنگام تكان دادن دست يا پا گريه ميكند يا خير.
- گريههايي هم هستند كه ناشي از دل دردند. بچهها از حدود يك تا ۴ ماهگي به مدت ۳ ماه بعدازظهر و شبها به مدت ۲ تا ۳ ساعت گريه ميكنند. دست و پايشان را جمع ميكنند و مدام وول ميخورند و به خودشان فشار ميآورند. آنها حدود ۳ بار در هفته و هر بار به مدت ۳ ساعت گريه ميكنند. مادر فرزند را بغل ميكند و كمي تكان ميدهد و كمي لالايي ميخواند يا در گهواره تكان ميدهد يا با ماشين او را ميگرداند تا بچه آرام ميشود. گاهي اوقات اين دل دردها مربوط به برخي مواد غذايي است كه مادر مصرف ميكند. مصرف شير و لبنيات زياد توسط مادر ممكن است در بچه ايجاد دل درد و متعاقب آن گريه كند.
-گاهي اوقات كودك ممكن است اسپاسم ناحيه مقعد داشته باشد و نتواند دفع مناسب داشته باشد، بنابراين دل درد گرفته و شروع به گريه ميكند.
- يكي از گريههاي شايع در كودكان اضطراب جدايي از مادر است كه معمولا روزها بين ۶ تا ۸ ماه است و شبها بين ۸ تا ۱۴ ماه است. در ۶ تا ۸ ماه صداي مادر تصويرش را به ذهن بچه نميآورد و بچه بايد مادر را ببيند تا آرام شود. بنابراين حتي اگر مادر در آشپزخانه كودك را صدا كند، او آرام نميشود اما بعد از ۸ ماه اين توانايي در كودك هست كه با صداي مادر احساس ميكند او همچنان در كنارش است. بنابراين چنين اضطرابي پيش نميآيد اما از ۸ ماه تا ۱۴ ماه اضطراب در خواب است. در اين حالت كودك مرتب بيدار ميشود تا مادر را ببيند. مادر دستي به سر و صورت او ميكشد تا كودك بخوابد اما بعد دوباره بيدار ميشود.
- گاهي گريه كودك ناشي از عفونت ادرار است كه باعث گريه و بيقراري است و از علامتهاي آن در كودك اسهال و وزن نگرفتن است.
گريههاي خطرناك
گاهي اوقات گريه كودك نشانه بيماري خطرناك است. به عنوان مثال مننژيت، استفراغ كردن، خواب آلود بودن و شير نخوردن علامتهاي خطر براي بيماري هستند كه در آنها صداي گريه به صورت ناله و ضعيف ميشود يا اينكه كودك پشت سر هم گريههاي شديد دارد.
ادامه دارد...
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼