داشتن دوست خیالی در کودک، عادی است؟

بسیاری از بچه های حدود سه تا پنج ساله برای خودش دوستان تخیلی دارند و والدین نگران این مسئله هستند . والدین از خودشان می پرسند که چرا فرزندشان یک دوست تخیلی دارد و آبا او می تواند بین یک شخصیت واقعی و تخیلی تفاوت قایل شود . وقتی آنها می بینند که فرزندشان مراقب دوست تخیلی خودش هم هست، به نگرانی آنها افزوده می شود .

دوستان تخیلی نیز یکی از مراحل رشد کودکان است و دوست تخیلی کودک به او کمک می کند تا او راحت تر بتواند با احساسات و مشکلاتش کنار بیاید . گاهی کودک از حیوانی می ترسد و در ذهن خود یک حیوان تخیلی خلق می کند تا ترس او از آن حیوان بریزد. گاهی نیز کودک چیزی را دوست دارد وای نمی تواند آن را داشته باشد را در ذهنش خلق می کند . اگر کودک احساس می کند نیز باری خودش دوستی تخیلی خلق می کند . اگر کودک احساس کند که والدینش او را دوست ندارند و یا بیش از حد او را کنترل می کنند نیز برای خودش دوستی تخیلی خلق می کند ، که او را دوست دارد و با او کنار می آید .

گاهی اوقات نیز او به دوست تخیلی خودش خیلی سخت گیری می کند و مثلا به او می گوید :«تو نباید این کار بد را می کردی ، تو بچه ی بدی هستی .»گاهی اوقات کودک برای اینکه احساس گناه نکند برای خودش یک دوست تخیلی خلق می کند . کودکی که کار بدی کرده است ف از والدینش می ترسد و دوست ندارد که والدینش به او محبت نکنند . چنین کودکی ممکن است منکر کار بدی که کرده شود ،اگر او از والدینش بترسد .

حتی ممکن است دوست تخیلی خودش را به خاطر کار بدی که کرده است ، سرزنش کند . در این صورت از انتقادهای والدینش ناراحت نمی شود و احساس بدی در مورد خودش پیدا نمی کند ، چنین کودکی دوست تخیلی خودش را مقصر می داند و این کار رو بکنید و یا اینکه بهتر است تو زودتر کاغذهایی رو که روی زمین من ریخته ای جمع کنی ».

اگر فرزندتان یک دوست تخیلی دارد ، شاید ندانید که باید با او چگونه رفتار کنید وقتی کودکتان از شما می خواهد که به دوستش نیز جایی برای نشستن بدهید ، از خودتان می پرسید آبا با این کار تخیلات اورا قوی تر نمی کنید .البته خوب است تاحدی با فرزندتان در این زمینه کنار بیاید ولی باید برای او حد و مرزی را نیز در نظر بگیرید.مثلا به او بگویید:تو میتونی درباره ی دوست تخیلی ایت حرف بزنی ولی الان نیم تونی برنامه ی خودتو تغییر بدی اگر فرزندتان یک دوست تخیلی دارد فباید به این نکته توجه کنیم که گاهی خودمان به این مساله دامن میزنیم و باعث می شویم او این کار را بکند . شما گاهی خودتان برای کودکتان شخصیت های تخیلی خلق می کنید و آنها را باور می کنند .

اگر احساس می کنید که کودک به خاطر سخت گیری های زیاد شما در دنیای تخیلاتش به سر می برد ، سعی کنید به او سخت نگیرید و آزادی بیشتری به او بدهید .شما باید به کودکتان بیشتر اجازه ی ابراز احساسات بدهید . اگر فرزندتان احساس تنهایی میکند و دوستی ندارد ، سعی کنید یک دوست واقعی برای او پیدا کنید تا او از دنیای تخیلاتش فاصله بگیرد .