دلیل کودک آزاری چیست؟

دانستن این حقیقت خیلی مهم است که اکثر تجاوزهای جنسی به کودکان توسط اشخاص غریبه هرزه و فاسد انجام نمی گیرد بلکه توسط افراد خانواده، والدین ناتنی، دوستان خانوادگی، پرستاران کودک و سایر اشخاصی که کودکان با آن ها سابقه آشنایی داشته اند صورت می گیرد.

والدین باید بر حسب شرایط و اوضاع موجود، فرزند خود را راهنمایی کنند به طوری که کودک دچار وحشت نشود، مثلا به فرزند سه تا شش ساله خود بگویند اگر کودک بزرگ تری خواست دست به اعضای تناسلی او بزند نباید به او اجازه دهد و موضوع را فوری به مادرش خبر دهد. در ضمن مادر باید به فرزندش تذکر دهد «گاهی شخص بزرگسالی می خواهد که به اعضای تناسلی تو دست بزند یا برعکس از تو می خواهد که به اعضای او دست بزنی، در هر حال هرگز نباید اجازه دهی و فوراً باید موضوع را با من در میان بگذاری، من می دانم که تقصیر تو نیست». این که در این باره کودک مقصر نیست باید تاکید شود، کودکان این وقایع را به والدین خود خبر نمی دهند زیرا خود را مقصر و گناهکار می دانند به خصوص اگر متجاوز یکی از دوستان یا خویشان خانواده باشد.

پسر بچه ها نیز در معرض تجاوز هستند. مشکوک شدن به سوءاستفاده جنسی از کودک برای والدین و تشخیص آن توسط پزشک کار دشواری است زیرا شرم حضور و احساس گناه کودکان باعث می شود آن ها در این زمینه چیزی نگویند. به طور معمول علایم جسمانی در سوءاستفاده جنسی وجود ندارد.

هشدار:
اگر در ناحیه تناسلی و مقعد درد، خونریزی، زخم و عفونت وجود داشته باشد باید به امکان سوءاستفاده و یا تجاوز فکر کرد و کودک باید توسط پزشک به طور دقیق معاینه گردد.

گاهی سوءاستفاده جنسی از کودکان باعث بروز رفتارهایی مانند گوشه گیری، خشم شدید یا تهاجم، فرار از خانه، ترس (به خصوص در شرایط و موقعیت هایی که سوءاستفاده جنسی را در او تداعی کند)، تغییر اشتها، بی خوابی، برگشت شب ادراری یا بی اختیاری در دفع مدفوع و یا افت تحصیلی می گردد. البته این تغییر رفتارها در کودکان و نوجوانان به علت عوامل اضطراب انگیز دیگر هم پیدا می شود و مخصوص سوءاستفاده جنسی نیست و هر کدام از این نشانه ها را باید مورد بررسی قرار داد تا علت آن روشن شود.