پرورش احساس مسئولیت در کودکان، راهکار چیه؟

سوال
سلام. دختر 8 ساله ای دارم - فرزند اول- که بسیار مسئولیت ناپذیر و دارای روابط اجتماعی ضعیف است. می دانم که مقصر خودم هستم که بیش از حد او را در کارها حمایت کرده ام. الان هم در هنگام درخواست انجام وظایفش به من می کوید خودم می دانم چه کاری باید بکنم و تو و پدر نباید به من دستور بدهید. بسیار دختر باهوش و در درسها موفق است. دائم در حال کلنجار با خواهرش که 2 ساله است بر سر مالکیت وسایل است و خلاصه علی رغم تلاش زیادی که برای تربیت او کرده ام اکنون به شدت احساس درماندگی می کنم. هر بار تصمیم می گیرم با استدلال و آرامش با او صحبت کنم و ار او نظم و مسئولیت پذیری مطالبه کنم ولی در دقایق اول به دلیل لجباری و پرتوقعی او بر سر هر چیز از خوردن غذا گرفته تا انجام تکالیفش به تنش و داد و بیداد می انجامد. لطفا راهنمایی کنید خطاهای تربیتی خود را چگونه باید جبران کنم؟ممنونم .

جواب
با سلام
نظم عبارت است از نظارت قاطعانه و عادلانه در کنار تشویق و تمجید فراوان . از دید پدر مادر های سنتی بچه خوب اینگونه تعریف می شدند: آرام باشد ، مودب باشد حرف گوش کن باشد ، بازی آرام بکند ، در مهمانی اصلا شلوغ نکند ، در پارک کنار دست والدین بماند و دست آنها را رها نکند ، خواسته های والدین را بی چون و چرا اطاعت کند ، زبان درازی نکند و فحش بلد نباشد . این نوع نگرش به تربیت به این مفهوم است که دنیای کودک برای مااهمیت ندارد و تنها آرامش خودمان است که مهم است. در نظم آموزی به چند چیز احتیاج نداریم :۱-تهدید وخشونت ۲-عجله ۳-دروغ ۴-ترساندن کودک۵-نگرانی والدین از تک تک رفتار کودک ۶-بگو مگو و سر و کله زدن های بی مورد با کودک۷-التماس و خواهش ۸-انتظارات بی جا از کودک.۹-بحث کردن، چانه زدن، رشوه دادن، معامله کردن، و پیشنهاد گزینه های متعدد، روش های بی ثمری هستند. از نظر کودک اینها یعنی توانایی تغییر در قوانین.در نظم آموزی اقتدار والدین نکته بسیار مهمی است . کودک شما باید بداند که به والدین خود احترام بگذارد و این امکان ندارد مگر اینکه شما تردید خود را کنار بگذارید .کاری که کودک شما با توجه به مرحله رشدی او انجام میدهد یا درست است یا غلط ، حد فاصلی این بین وجود ندارد و این شما هستید که این مسئله را تشخیص می دهید . کودک شما باید این نکته را به خوبی بداند که هم اندازه و هم سن پدر و مادر نیست . همینطور اقتدارش هم به اندازه آنها نیست . البته با بزرگ شدنش این فاصله کم و کمتر می شود . همینطور داد زدن و فریاد کشیدن از مواردی است که شدیدا اقتدار شما را کاهش می دهد . البته به یاد داشته باشید اگر سخت گیری از حدی فراتر رود بچه ها سر کشی می کنند و ممکن است برای امنیت خود حتی به دروغ گویی و پنهان کاری پناه ببرند.مواردی که اقتدار والدین را کاهش می دهد عبارتند از:۱-بگو مگو کردن و سر و کله زدن با کودک۲-بی احترامی به کودک۳-رفتار خشن و تنبیه بدنی۴-بکار بردن واژه هایی مثل فوری ، همین الان و..۵-توقع زیادی از کودک ۷-مجازاتی که قادر به اجرای آن نیستید ۸-قولی که به کودک می دهید را اجرا نکنید ۹-مجازاتی را که گفته اید اعمال نکنید.