درمان اگزما در کودکان، مرطوب کننده مضر است؟
اگزما یک واژه توصیفی برای یک بیماری مزمن پوستی است که معمولاً در دوران کودکی آغاز می شود.
اگزما یک واژه توصیفی برای یک بیماری مزمن پوستی است که معمولاً در دوران کودکی آغاز می شود. اغلب در افراد مبتلا به آسم و تب یونجه دیده می شود. این به این معنا نیست که اگزما یک بیماری آلرژیک کلاسیک است. به نظر می رسد توافق عمومی وجود داشته باشد که این شرایط به علت فقدان کامل یا نسبی پروتئین باشد.
چه افرادی می تواند به اگزما مبتلا شوند؟
معیارهایی وجود دارد که باید پیش از تشخیص اگزما در نظر گرفته شوند. در بیشتر بیماران، این بیماری در دوران کودکی آغاز می شود. بیماران پلاک هایی از پوست خارش دار دارند. سابقه شخصی یا خانوادگی اگزما، آسم و یا آلرژی های استنشاقی نیز در این بیماری بسیار اهمیت دارد. در کودکان یا بزرگسالان، ضایعات اگزما معمولاً در در آرنج و پشت زانو ایجاد می شوند.
علل اگزما چیست؟
اعتقاد بر این است که علت اگزما به عنوان یک نقص در تولید یک پروتئین خاص پوست (فیلاگرین) است. مشکلات دیگر که به نظر می رسد در افرادی که تحت تاثیر قرار می گیرند وجود دارند عبارتند از: پوست خشک، واکنش پذیری بالا با پشم، خارش هنگام عرق،استعداد به عفونت های تبخالی و انواع مختلف اختلالات ایمنولوژیک یا سیستم ایمنی بدن.
علائم اگزما
در ابتدا اگزما آتوپیک، خارش یا بثورات را به همراه دارد. این مسأله مربوط به خوردن غذاهایی مانند مرغ و تخم مرغ است. بثورات در مرحله حاد و بعد از چندین هفته خارش، به پلاک پوستی تبدیل می شوند.
علائم اگزما در نوزادان، کودکان و بزرگسالان
اگزما آتوپیک یک توزیع معمول بر روی سطح پوست دارد؛ این می تواند در تشخیص صحیح بیماری مفید باشد. در کودکان بثورات اغلب در آرنج و زانو مشاهده می شوند اما محدوده ی پوشک را نیز می تواند درگیر کند. در کودکان و بزرگسالان بزرگتر، بثورات اغلب در آرنج و زانو و زیر بغل است. دیگر مناطقی که معمولاً شامل آنها می شود، گونه ها، گردن، مچ دست ها و مچ پاها است.
انواع درماتیت
اگزما آتوپیک (درماتیت آتوپیک) یکی از معدود فوران های اگزاما است که باید شناخته شود. این مسأله مهم است زیرا درمان بستگی به تشخیص صحیح دارد.
درماتیت آتوپیک
اگزما اتوپیک یک بیماری پوستی ارثی است که در افراد مبتلا به اگزمای شخصی یا خانوادگی، آلرژی های استنشاقی مانند آسم یا تب یونجه شایع است. بیماران در یک توزیع مشخص گرایش، گزش و ضایعات خارش دار مشخص می شوند. شدت آن به میزان زیاد در میزان رطوبت پوست بستگی دارد.
اگزما آتوپیک در محیط های بسیار مرطوب رایج است و در مناطق خشک در فصل زمستان سخت تر است. این بیماری اغلب در دوران کودکی شروع می شود و در اکثر افراد به سن بلوغ می رسد.
تماس با اگزما
تماس درماتیت در پاسخ به تماس با یک ماده تحریک کننده یا آلرژیک رخ می دهد. پوسیدگی باعث ایجاد آسیب های پوستی به سلول های پوست می شود. تماس با آلرژن ها لزوماً باعث تحریک و یا سمی شدن نمی شود، بلکه توسط سیستم ایمنی شناخته شده می شود.
درماتیت سبورئیک
درماتیت سبورئیک یک درماتیت مزمن است و احتمالاً بیشتر در بزرگسالان شایع است. این بثورات به طور مشخص بر روی پوست سر، پیشانی، بینی، گوش ها، بین بینی و لب ها (انقباض ناحیه ای)، وسط سینه، و پشت ظاهر می شود.
اگزمای شمعدانی
یک اگزما کمرنگ به همراه پلاک های دور پوست و اغلب در پایین پاها ظاهر می شود. اغلب در افراد مسن دیده می شود و به نظر می رسد به دلیل خشک بودن پوست اتفاق می افتد.
اگزاماتیک
یک ناحیه موضعی و ضخیم پوست است که به علت خارش ایجاد می شود. گرچه معمولاً علت تحریک کننده ای وجود دارد، اما منشاء این مشکل به طور کامل مبهم است. هرکدام از فوران های اگزاماتیک می توانند به کشیده شده به اندازه کافی بزرگ شوند.
استادیس درماتیت
درماتیت استادیس معمولاً در پایین پای بیماران رخ می دهد که موجب آسیب به رگ های بزرگ که مسئول بازگشت خون به قلب هستند، می شود. آسیب به این رگ ها موجب ایجاد یک ستون طولانی از خون می شود تا به اندازه کافی فشار هیدرواستاتیکی روی دیواره ورید ایجاد شود حتی نشت های کوچک دهد. پاهای متورم و رنگدانه قهوه ای رنگ در پوست از علائم تخریب هموگلوبین است.
اگزما دشیدروستیک
اگزما دیشیروتوز شرایط شایع اما نادری است که در آن لبه های کوچک خارش دار در سطح جانبی انگشتان، انگشتان دست و پاها رخ می دهد.
تشخیص اگزما
به منظور تشخیص دقیق اگزما، برای پزشک شما مهم است که سابقه کامل سلامت بدن و تمام قسمت های پوستی را که تحت تاثیر قرار گرفته اند، بررسی کند. گاهی اوقات بعضی آزمایش های آزمایشگاهی می توانند در تشخیص انواع مختلف اگزما مفید باشند. پاتولوژیست ممکن است نیاز به بررسی پوست و حتی یک قطعه کوچکی از پوست و انجام بیوپسی داشته باشد.
درمان های اولیه
هنگامی که تشخیص اگزما آتوپیک شروع شود، روش های خوبی برای درمان این بیماری وجود دارد. یکی از مهمترین موارد این است که پوست را مرطوب نگه دارید. روش های ارزان قیمت برای حفظ رطوبت پوست وجود دارد. هنگامی که پوست مرطوب است، یک لایه نازک از یک کرم یا پماد برای جلوگیری از تبخیر رطوبت استفاده می شود. استفاده مؤثر از چنین موادی (رطوبت دهنده) می تواند در محدود کردن عوارض اگزما آتوپیک بسیار موثر باشد.
داروها
کرم کورتیکواستروئید در کنترل اجزای التهابی اگزما آتوپیک، بسیار موثر است. ضایعات ضخیم، خارش دار و زبر، به خوبی برای کاربردهای این کرم ها مناسب است. علاوه بر این، آنتی هیستامین های خوراکی در سرکوب احساس خارش و همچنین کمک به خواب در طول عود آن کمک کننده هستند.
ایمونومولاتورها و درمان UV
داروهای جدیدتر برای درمان اگزما آتوپیک در دسترس هستند. این داروهای جدیدتر از طریق مهار کالسینورین، یک آنزیم ضروری برای پاسخ التهابی نرمال، پاسخ ایمنی را مهار می کنند. اگر چه آنها کاملا موثر هستند، ولی بسیار گران هستند و به نظر می رسد که در مقایسه با قوی ترین استروئیدهای موضعی قویتر هستند. قرار گرفتن در معرض نور اشعه ماوراء بنفش می تواند به طور موثر کنترل اگزما در بیماران خاص را به دلیل اثر آن بر سلول های التهابی پوست به دست بگیرد.
آیا اگزما قابل پیشگیری است؟
استفاده از مرطوب کننده خوب برای پوست موثرترین روش برای محدود کردن عوارض اگزمای آتوپیک است.
آیا اگزما می تواند متوقف شود؟
اگر شرایط بیماری بیشتر ارثی باشد، جلوگیری از توسعه آن به طور کامل دشوار خواهد بود. به نظر می رسد که زندگی در یک محیط گرم و مرطوب باعث تشدید عوارض درماتیت آتوپیک می شود. استفاده از مرطوب کننده موقع خواب می تواند کمک خوبی به این امر باشد.
منبع:
الو دکتر
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼