تاثیر تنبیه در کودکان، پیامدها

این طبیعی است که به عنوان پدر و مادر زمانی که کودکانتان بد رفتاری می کنند یا قوانین را می شکنند.

این طبیعی است که به عنوان پدر و مادر زمانی که کودکانتان بد رفتاری می کنند یا قوانین را می شکنند، احساس کنید که اقتدارتان از بین می رود. اگر شما نیز مانند اغلب پدر و مادر ها باشید، تا کنون هر کاری را امتحان کرده اید: استفاده از ماشین را ممنوع می کنند، بازی ویدئویی را در کمد قفل کنید و جشن نوروز یا تولد را کنسل کنید.

همچنین حتما دیده اید که این چیز ها جواب نمی دهد.

خیلی وسوسه انگیز است زمانی که کودکتان قانونی را شکسته، او را تنبیه سختی کنید. شما این کار را می کنید که این پیام را برسانید: «من پدر/مادرت هستم. تو باید به حرفم گوش بدهی.» متاسفانه تنبیه ها نه راه موثری برای تغییر رفتار هستند، نه روش سازنده ای برای اعلام اقتدار پدر و مادرانه تان.

«موثر ترین راه برای تغییر رفتار یک کودک و اعلام اقتدار، از طریق پیامدی شفاف و محکم است که با همان رفتار پیوند خورده باشد.»

فرزند پروری مقتدرانه

پدر و مادر هایی که روش مقتدرانه دارند، قوانین مشخصی وضع می کنند و انتظار واقع بینانه ای برای پیروی از این قوانین دارند. این که به طور تصادفی برای هر سرپیچی ای تنبیه های سختی درنظر می گیرند، به این معنا نیست که آنها مانند دیکتاتورها رفتارمیکنند! برعکس، هدف پدر و مادر های مقتدر آموزش و تربیت فرزندشان به سمت رفتار بهتر است. آنها می دانند تاثیر گذار ترین راه برای تغییر رفتار فرزند و اعلام اقتدار، از طریق پیامد هایی شفاف و محکم است که با همان رفتار پیوند خورده است.

واقعیت این است که به دو لیل اصلی نمی توانید فرزندتان را به منظور رفتار بهتر تنبیه کنید: انگیزه ای برای بهتر شدن در فرزندتان وجود نخواهد داشت؛ و یاد نخواهند گرفت که چگونه متفاوت رفتار کنند. (به این دلیل است که حس می شود چیزی تغییر نمی کند، فارغ از اینکه که چه مجازاتی انجام می دهید). در مقابل، عواقب موثر نیازمند این است که فرزندتان آنچه لازم است را یاد بگیرد، آنها نیاز دارند رفتارشان را بهتر کنند.

سه ویژگی پیامد های موثر

منحصر به تکلیف: به این معنی که فرزندتان نیاز دارد کاری که به مسئله ی اصلی مربوط می شود را انجام دهد یا تمرین کند. این رفتاری قابل لمس است، همچون ساعتی که باید در خانه باشند و یا حرف بد نزنند. در غیر این صورت، فرزندتان فقط تنبیه می شود مانند کسی که در زندان است- او این مدت زمان را تا وقتی که مورد بخشش قرار بگیرد منتظر می ماند، به جای اینکه در این مدت مشغول نوعی رفتار شود که شما می خواهید ببینید.

منحصر به زمان: به این معنی است که فرزندتان مدت زمان خاصی دارد تا درآن، این وظایف را به پایان برساند. مدت زمان باید به اندازه ی کافی طولانی باشد که فرزندتان مجبور شود تلاش کند، اما نه آنقدر طولانی که رغبتش را از دست بدهد یا خسته شود. برای مثال، حرف بد نزدن به مدت یک هفته آنقدر طولانی هست که مجبور شوند روی آن کار کنند اما آنقدر طولانی نیست که غیر ممکن باشد. و اگر جایزه اش برای هفته ای موفق، استفاده ی دوباره از بازی های ویدیئویی اش باشد، شما با قرار دادن «یک امتیاز» که او دوست دارد توجهش را جلب کرده اید.

این که فقط امتیازاتش را برای مدت زمانی مبهم یا طولانی حذف کنید، موثر نیست. اگر چیزی را برای شش ماه منع کنید، شبیه یک امر همیشگی در زندگی کودکتان می شود؛ احساس خواهد کرد همه چیز بیهوده است. به علاوه، به عنوان پدر و مادر، این بسیار سخت است که به پیامدی خاص پایبند باشید. اراده تان را ازدست می دهید، حواستان پرت می شود یا به راحتی فراموش می کنید.

مرتبط با رفتار اصلی: به این معنی که پیامد باید مرتبط با رفتاری باشد که می خواهید ببینید که فرزندتان تغییر دهد یا بهترش کند. برای مثال، اگر زمانی که باید در خانه باشند را نقض کنند، باید به مدت ۷ روز متوالی در زمان زود تری در خانه حاضر باشند قبل از اینکه شما مدت زمانش را افزایش دهید.

خطر استفاده از رویدادی خاص به عنوان پیامد

لغو جشن تعطیلات مهم یا مهمانی، تا به فرزندتان درس دهید منجر به رفتار مناسب نمی شود. پیامد های موثر، کودک را ملزم می کند برای به دست آوردن مزایا، بهبود و پیشرفت را در رفتارش نشان دهد. زمانی که رویداد خاصی بگذرد، هیچ راهی برای کودکتان وجود ندارد که به آن برگردد.

اگر پیامدی را به روز ویژه ی خاص یا جشنی، همچون نوروز، جشن فارغ التحصیلی، یا جشن تولد گره می زنید، از شما می خواهیم که تجدید نظر کنید. این لحظات خاص در زندگی فرزندتان دوباره بدست نمی آیند. آنها هرگز تولد ۱۶ سالگی یا جشن فارغ التحصیلی دیگری نخواهند داشت. به علاوه فرزندتان تنها کسی نیست که این رویداد ها را از دست می دهد؛ این ها رویداد های ویژه ای هستند که خودتان هم می خواهید از آن لذت ببرید.

اما من قبلا او را تنبیه کرده ام، چگونه می توانم آن را بدون از دست دادن اقتدارم تغییر دهم

اکنون، اما اگر قبلا تصمیم گرفته اید که نوروز را لغو کنید یا اگر قبلا پسرتان را از استفاده از ماشین تا سال دیگر منع کرده اید چه؟ چگونه می توانید بدون از دست دادن اقتدارتان تغییر موضع دهید؟

در نظر داشته باشید، اقتدارتان به عنوان پدر و مادر در چسبیدن به تفکری غلط ریشه ندارد. اقتدارتان به عنوان پدر و مادر سرمایه گذاری ای بلند مدت است، شما با آرام، شفاف و استوار ماندن اقتدار خود را می سازید و حفظ می کنید. اگر می خواهید منصرف شوید و پیامدی را تغییر دهید، این روش ها را امتحان کنید:

می دانم به تو گفته بودم که بخاطررفتارت تا ۶ ماه نمی توانی از ماشین استفاده کنی. این کاری است که می خواهم بجای آن انجام دهم. می خواهم اجازه دهم که از ماشین استفاده کنی، اگر تا ۷ روز پیاپی در زمان مقرر خانه باشی، آخر هفته ها ۳ ساعت ماشین را به تو خواهم داد. زمانی که نشان دهی به اندازه ی کافی قابل اعتماد هستی که سر همان ۳ ساعت ماشین را برگردانی، بعد از آن می توانیم در مورد تمدید زمانش صحبت کنیم.

در این مثال، والد از هر سه بخش پیامد موثر استفاده کرده اند: به رفتار اصلی مرتبط است (عدم رعایت زمان حضور در خانه)، و همینطور وظیفه و زمان خاص دارد. توجه به این مهم است که پدر و مادر مقتدر درمورد خواسته ها و پیامد ها مشاجره یا جر و بحث نمی کند.

ایجاد اهداف کوتاه مدت در جهت تغییر رفتار بلند مدت

برای مثال بگویید، فررزندم درگیر رفتار های پرخطر شده است، مانند رانندگی در حال مستی یا مصرف مواد مخدر. نه تنها این باید حل شود، بلکه لازم است برای طولانی مدت دسترسی اش به ماشین محدود شود.

تا زمانی که نبینم به طور مداوم از قوانین خانه به مدت ۶ ماه پیروی می کنی، حق رانندگی به تو نمی دهم. یعنی هیچ مخدر یا نوشیدنی الکلی مصرف نمی کنی و طبق ساعت مقرر به خانه می آیی. پس از ۶ ماه موفقیت آمیز، راجع به اینکه چه کاری باید انجام دهی تا بتوانی دوباره رانندگی کنی صحبت خواهیم کرد.

اما در این مدت زمان طولانی، می توانید اهداف وظیفه محور کوتاه مدت ایجاد کنید (به گام های کوتاه در مسیر درست فکر کنید) بنابر این فرزندتان شانس پایداری برای نشان دادن بهبود خواهد داشت.

اما او متوجه نمی شود

اگر به نظر نرسید که فرزندتان متوجه پیام شده باشد چه؟ نیاز نیست برای اینکه آنها پیامد را جدی بگیرند، خشونت آمیز باشد؟ نه!

به خاطر داشته باشید، این برای تنبیه فرزندتان نیست. این برای تشویق رفتار بهتر است. پیامد های «خشونت آمیز»مشخصا موثر نیستند اما تکالیف و پیامد های زمانبندی شده موثر هستند. به علاوه تنبیه سخت به منظور متوجه کردن فرزند معمولا منجر به کشمکش قدرت، دلخوری و سردرد های بیشتر می شود، قطعا منجر به نتایجی که شما به دنبالش هستید نمی شود.

هدفتان این است که فرزندی پرورش دهید که بتواند از پس محدودیت ها برآید، مسئولیت پذیر باشد و رفتار های درخور سن خود نشان دهد. شما می خواهید به فرزندتان کمک کنید تا مهارت های لازم را یاد بگیرد تا بزرگسالی موفق شود. استفاده از اقتدار پدر و مادریتان و ایجاد پیامد هایی موثر کمک خواهد کرد تا آنها به آنجا برسند.

منبع: کودک و نوجوان