اصول تربیتی کودکان، مخصوص سه تا پنج ساله ها
تواناییهایی مانند نامگذاری رنگها، ابراز محبت و روی یک پا پریدن نقاط عطف رشد نامیده میشوند.
تواناییهایی مانند نامگذاری رنگها، ابراز محبت و روی یک پا پریدن نقاط عطف رشد نامیده میشوند. نقاط عطف رشد چیزهایی هستند که اکثر کودکان در سن خاصی انجام میدهند. کودکان با بازی، یادگیری، حرف زدن، رفتار و حرکت (مانند سینهخیز شدن،راه رفتن و پریدن) به نقاط عطف خود دست مییابند.
زمانیکه نوزادان به دوران کودکی خود وارد میشوند، جهانشان شروع باز شدن میکند. مستقلتر میشوند و بیشتر به بزرگسالان و کودکان خارج از اعضای خانواده تمرکز میکنند. آنها میخواهند درمورد چیزهایی که اطرافشان است بیشتر جستجو کنند و سوال بپرسند. تعامل با خانواده و کسانی که اطرافشان هستند به شکلگیری شخصیت و روش تفکر و عملکرشان کمک میکند. در طول این مرحله، کودک باید بتواند سهچرخه سواری کند، از قیچی به صورت ایمن استفاده کند، فرق بین دختر و پسر را متوجه شود، بتواند لباسهای خود را بپوشد و درآورد، با کودکان دیگر بازی کند، بخشی از یک داستان را بهخاطر آورد و آواز بخواند.
زمانیکه نوزادان به دوران کودکی خود وارد میشوند، جهانشان شروع باز شدن میکند. مستقلتر میشوند و بیشتر به بزرگسالان و کودکان خارج از اعضای خانواده تمرکز میکنند. آنها میخواهند درمورد چیزهایی که اطرافشان است بیشتر جستجو کنند و سوال بپرسند. تعامل با خانواده و کسانی که اطرافشان هستند به شکلگیری شخصیت و روش تفکر و عملکرشان کمک میکند. در طول این مرحله، کودک باید بتواند سهچرخه سواری کند، از قیچی به صورت ایمن استفاده کند، فرق بین دختر و پسر را متوجه شود، بتواند لباسهای خود را بپوشد و درآورد، با کودکان دیگر بازی کند، بخشی از یک داستان را بهخاطر آورد و آواز بخواند.
نکات والدینی مثبت
با انجام بعضی چیزها میتوانید بهعنوان والدین به فرزندتان در طول این مرحله کمک کنید:
خواندن کتاب برای کودکتان را ادامه دهید و با بردن او به کتابخانه ویا کتاب فروشی در او علاقه ایجاد کنید.
اجازه دهید در کارهای ساده کمکتان کند.
کودکتان را تشویق کنید با سایر کودکان بازی کند؛ این به او کمک میکند ارزش تقسیم و اشتراک و دوستی را یاد بگیرد.
هنگام تربیت کودکتان صریح و مستحکم باشید. رفتارهایی را که از او انتظار دارید، توضیح و نشان دهید. هر وقت که درمقابل کاری به او "نه" میگویید، کاری را که به جای آن باید انجام دهد، پیگیری کنید.
با صحبت کردن با او و بکار بردن جملات کامل و کلمات بالغانه، به توسعه خوب زبانش کمک کنید. کمک کنید تا از کلمات و عبارات صحیح استفاده کند.
هنگامیکه ناراحت است، در تمام مراحل به حل مشکلاتش کمک کنید.
انتخابهای سادۀ محدود به او بدهید (مثلا اینکه چه بپوشد، چه زمانی بازی کند ویا چه چیزی بخورد).
مراقبت و ایمنی کودک
زمانیکه کودکتان مستقلتر میشود و زمان بیشتری را در دنیای خارج میگذراند، مهم است که هم او و هم شما از روشهای ایمنی آگاه شوید:
به او بگویید که چرا مهم است که خارج از ترافیک و عبور و مرور باشد. بگویید که در خیابانها بازی نکند و دنبال توپ پرتاپ شده نَدَوَد.
هنگام دوچرخه سواری مراقب او باشید و او را به پیادهرو هدایت کرده و از خیابان دور کنید و همیشه کلاه ایمنی بر سرش بگذارید.
زمینهای بازی در فضای باز را از نظر وجود چاله ویا حاشیههای تیز بررسی کنید.
کودک خود را همیشه زیرنظر داشته باشید، مخصوصا زمانیکه در بیرون بازی میکند.
به او شنا کردن را بیاموزید، ولی همیشه هنگامیکه در آب ویا در اطراف آب است (حتی استخرهای کودک) او را زیرنظر داشته باشید.
به او بیاموزید چگونه در مقابل بیگانهها در امان باشند.
تا زمانیکه کودکتان به قد و وزن مناسب صندلی اتومبیل (البته صندلی عقب) برسد، او را در صندلی مخصوص کودک در اتومبیل قرار دهید.
سلامت کودک
هر زمان که ممکن بود، غذایتان را با کودکتان بخورید. بگذارید شما را هنگامیکه میوهجات، سبزیجات و غلات کامل را در وعدۀ غذایی و میان وعدهها با لذت میخورید، مشاهده کند. مقدار غذاها و نوشیدنیهای حاوی قند، چربی جامد و نمک که کودکتان مصرف میکند، باید محدود باشد.
زمان استفاده از صفحۀ نمایش را به یک الی دو ساعت در روز (چه در خانه، چه در مهدکودک) محدود کنید.
برای کودکتان اسباب بازیهای مناسب سنش تهیه کنید، مانند توپ و عروسکهای پلاستیکی؛ اما اجازه دهید خودش انتخاب کند که چه بازی کند. این سرگرمیهای جذاب و حرکت دهنده برای او ایجاد میکند.
با انجام بعضی چیزها میتوانید بهعنوان والدین به فرزندتان در طول این مرحله کمک کنید:
خواندن کتاب برای کودکتان را ادامه دهید و با بردن او به کتابخانه ویا کتاب فروشی در او علاقه ایجاد کنید.
اجازه دهید در کارهای ساده کمکتان کند.
کودکتان را تشویق کنید با سایر کودکان بازی کند؛ این به او کمک میکند ارزش تقسیم و اشتراک و دوستی را یاد بگیرد.
هنگام تربیت کودکتان صریح و مستحکم باشید. رفتارهایی را که از او انتظار دارید، توضیح و نشان دهید. هر وقت که درمقابل کاری به او "نه" میگویید، کاری را که به جای آن باید انجام دهد، پیگیری کنید.
با صحبت کردن با او و بکار بردن جملات کامل و کلمات بالغانه، به توسعه خوب زبانش کمک کنید. کمک کنید تا از کلمات و عبارات صحیح استفاده کند.
هنگامیکه ناراحت است، در تمام مراحل به حل مشکلاتش کمک کنید.
انتخابهای سادۀ محدود به او بدهید (مثلا اینکه چه بپوشد، چه زمانی بازی کند ویا چه چیزی بخورد).
مراقبت و ایمنی کودک
زمانیکه کودکتان مستقلتر میشود و زمان بیشتری را در دنیای خارج میگذراند، مهم است که هم او و هم شما از روشهای ایمنی آگاه شوید:
به او بگویید که چرا مهم است که خارج از ترافیک و عبور و مرور باشد. بگویید که در خیابانها بازی نکند و دنبال توپ پرتاپ شده نَدَوَد.
هنگام دوچرخه سواری مراقب او باشید و او را به پیادهرو هدایت کرده و از خیابان دور کنید و همیشه کلاه ایمنی بر سرش بگذارید.
زمینهای بازی در فضای باز را از نظر وجود چاله ویا حاشیههای تیز بررسی کنید.
کودک خود را همیشه زیرنظر داشته باشید، مخصوصا زمانیکه در بیرون بازی میکند.
به او شنا کردن را بیاموزید، ولی همیشه هنگامیکه در آب ویا در اطراف آب است (حتی استخرهای کودک) او را زیرنظر داشته باشید.
به او بیاموزید چگونه در مقابل بیگانهها در امان باشند.
تا زمانیکه کودکتان به قد و وزن مناسب صندلی اتومبیل (البته صندلی عقب) برسد، او را در صندلی مخصوص کودک در اتومبیل قرار دهید.
سلامت کودک
هر زمان که ممکن بود، غذایتان را با کودکتان بخورید. بگذارید شما را هنگامیکه میوهجات، سبزیجات و غلات کامل را در وعدۀ غذایی و میان وعدهها با لذت میخورید، مشاهده کند. مقدار غذاها و نوشیدنیهای حاوی قند، چربی جامد و نمک که کودکتان مصرف میکند، باید محدود باشد.
زمان استفاده از صفحۀ نمایش را به یک الی دو ساعت در روز (چه در خانه، چه در مهدکودک) محدود کنید.
برای کودکتان اسباب بازیهای مناسب سنش تهیه کنید، مانند توپ و عروسکهای پلاستیکی؛ اما اجازه دهید خودش انتخاب کند که چه بازی کند. این سرگرمیهای جذاب و حرکت دهنده برای او ایجاد میکند.
منبع:
مجله دکتر مجازی
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼