کودکم دیگران را میزند، چه کنم؟

کودکم دیگران را کتک می زند. چه کنم؟ این سوال بسیار از والدین است.ممکن است فرزندتان بخواهد برادرش یا دوستانش را بزند، هل بدهد، گاز بگیرد یا لگد بزند. تمام کودکان این مرحله را پشت سر می گذارند و چگونگی برخورد شما به او یاد می دهد چطور با دیگر آدم ها برخورد کند. رفتار محبت آمیز با افراد به آن ها یاد می دهد مهربان باشند. کتک زدن کودک برای این که به او یاد بدهند دیگران را کتک نزند، بی معنی است!. این صحنه را مجسم کنید: کودکتان خواهرش را کتک می زند. شما می گویید «نزن!» و خودتان او را می زنید. با این کار چه پیامی به او می دهید؟ رفتارتان چه چیزی به او می آموزد؟ (کودکان همیشه به رفتارتان بیشتر از گفتارتان توجه می کنند.) اگر شما او را بزنید در حالی که به او می گویید نباید کسی را بزند، او می آموزد که آدم بزرگ ها عصبانی می شوند و کتک می زنند. او قبول نمی کند که کتک زدن غیر قابل قبول است. او می آموزد اگر پدر و مادر کتک بزنند اشکالی ندارد. وقتی او بزرگ شود احتمال دارد بچه هایش را کتک بزند.
کتک زدن یک کودک هرگز درست نیست. هرگز . این روش های تربیت کودک غیر قابل قبول هستند. اگر کاملا قانع نشده اید از این منظر به آن فکر کنید : چگونه می توان پذیرفت یک آدم بزرگسال ۸۰ کیلویی یک کودک ۱۳ کیلویی را کتک بزند. نمی توان قبل کرد. هرگز در هیچ شرایطی نمی توان این کار را قبول کرد.
پس بگذارید درباره ی آن چه می توانید برای تربیتش انجام دهید صحبت کنیم. موثرترین رویکرد تربیتی برای کودکی در این سن (یک و نیم تا دو سال)، پرت کردن حواس او از رفتار نادرستش به منظور پرهیز از دردسر است. اگر دیدید دستش را بلند کرده است تا کسی را بزند، قبل از آن که بتواند دستش را بگیرید و با صدایی ملایم به او یاد آوری کنید آدم ها را به آرامی لمس کند و توجهش را به چیز دیگری جلب کنید. بگذارید بداند چه کاری می تواند بکند و آن را با لحنی مثبت بگویید («به آرامی لمس کن. با آدم ها مهربان باش») و هم زمان گونه هایش را با ملایمت لمس کنید تا رفتار درست را به او نشان داده باشید.
خانه را به مکانی «مثبت» تبدیل کنید تا خاطر جمع شوید چیزی وجود ندارد که او با دست زدن به آن به دردسر بیافتد. اگر او اجازه ندارد به آن دست بزند ان را بردارید. اگر او از روی صندلی ها بروی میز می رود صندلی ها را بردارید تا او نتواند روی میز برود. یا یک ورودی نصب کنید تا او نتواند وارد اتاق شود و روی میز یا پیشخوان برود. و به یاد داشته باشید که جملات را به شکل مثبت بیان کنید. به جای آن که چه نمی تواند بکند به او بگویید چه می تواند بکند. به او تصویری از رفتارهای قابل قبولی که می تواند انجام دهد را ارائه کنید : «می خوای بالا بری؟ بیا بریم بیرون تا از زمین بازیت باز بری.»

امروزه محروم کردن (time out) به یک روش تربیتی محبوب در بین والدین تبدیل شده است، ولی احساس ما درباره ی آن متفاوت است. روش محروم کردن خیلی موثر نیست و در واقع به کودک یاد نمی دهند دفعه ی بعد چطور بهتر رفتار کند. (بگذارید به این نکته اشاره کنیم که استفاده از روش محروم کردن کودک، تا دو سالگی اثربخش نیست) اما گاهی لازم است جلوی فرزندتان را بگیرید، به ویژه وقتی که می خواهد به آدم های دیگر کتک یا آسیب بزند. بهتر است رویکرد مداخله ی به موقع را در پیش بگیرید. در این رویکرد شما و فرزندتان با هم به جای دیگری می روید، آرام می نشینید و دربارهی روش بهتر کنترل اوضاع در دفعه ی بعد صحبت می کنید. در این رویکرد شما به کودکتان می آموزید کجای کارش اشتباه بوده است و در آینده چطور رفتار کند.