اختلال پردازش حسی در کودکان، چرا رخ میدهد؟

حس طلبی یکی از زیر مجموعه های اختلال پردازش حسی (SPD : Sensory Processing Disorder) می باشد و زمانی رخ می دهد که کودک تحریکات حسی بیشتری نسبت به حد معمول منطبق بر گروه سنی اش میطلبد، و میتواند خودش را در غالب رفتارهای متعددی نشان دهد، که به نوع حس مورد مطالبه کودک بستگی دارد.
اغلب رفتارهای حس طلبانه زمانی رخ میدهند که کودک در تعدیل اطلاعات حسی دچار مشکل است. تعدیل حسی شامل فیلتر کردن حواس، توجه به آنهایی که متناسب با محرک هستند و عادت کردن به آنهایی که مستلزم توجه مداوم ما نیست.
توانایی تعدیل حسی کارآمد منجر به کسب و حفظ یک سطح بهینه از هشیاری میشود و به ما کمک میکند تا در فعالیتهای روزمره مشارکت و تمرکز کنیم. وقتی کودک در تعدیل حسی مشکل دارد، ممکن است آستانه پایینی برای اطلاعات حسی داشته باشد، بدین معنا که او نیاز به محرکهای زیادی برای احساس بیش تحریکی ندارد، یا از سوی دیگر ممکن است آستانه بالایی برای اطلاعات حسی داشته باشد که به معنای نیاز به تحریکات زیادی برای ثبت آنها یا ارضای نیاز خود دارد.
هر دوی این سناریوها میتواند باعث شود تا کودک سطوح بالا و اضافه ای از اطلاعات حسی بطلبد. آنهایی که آستانه تحریک بالایی دارند به سادگی برای دریافت اضافه ی حواس به جستجو میپردازند تا بتوانند بطور کارآمد حواس را ثبت و پردازش کنند؛ و آنهایی که آستانه تحریک پایینی دارند اغلب انواع مشخصی از حس را جستجو میکنند ( بویژه حس عمقی)، تا به آرام سازی سیستم حسی بیش فعالشان کمک کند و به خود تنظیمی دست یابند.
کودکان حس طلب اغلب بعنوان بچه های بیش فعال، خطرپذیر و همیشه در حال جنب و جوش توصیف میشوند. بازی های انتخابی آنها معمولا بی پروا، خشن، سازمان نیافته و با هرج و مرج است. با آنالیز رفتارهای حس طلبانه آنها میتوان پی برد که کدام حس آنها بطور مشخص درگیر است. این مطلب نگاهی به طیف عمومی رفتارهای حس طلبانه می پردازد.