آموزش موسیقی به کودکان، مناسب ترین زمان شروع

موسیقی و آموزش آن به کودکان باعث تقویت و هماهنگی اندام‌ها با مغز و تقویت هوش کودکان می‌گردد به همین علت امروزه بسیاری از والدین دوست دارند کودکشان را از سنین پایین در کلاس‌های موسیقی ثبت‌نام کنند.
برای آن‌ها این سؤال پیش می‌آید که از چه زمانی و چه سازی را برای شروع آموزش کودک در نظر بگیرند. برخی از استادان موسیقی اعتقاد دارند که کودکان زود به کلاس‌های موسیقی فرستاده شوند ممکن است آن‌ها به دلیل دشواری‌های اولیه فراگیری موسیقی برای همیشه استعدادشان کور شود.
بسیاری از کودکانی که در سنین زیر ۸ سال به کلاس‌های آموزش موسیقی جدی فرستاده می‌شوند دچار چنین مشکلاتی خواهند بود. اگر از زیر ۸ سال می‌خواهید موسیقی را وارد زندگی فرزند خود بکنید، فلوت ریکوردر بهترین انتخاب است. تجربه نشان داده است از برای زمانی که حرکت انگشتان کودک به اختیار خودش درمی‌آید می‌تواند فلوت یاد بگیرد.
برای آموزش پیانو زمانی مناسب است که کودک در حالت ایستاده می‌تواند به کلاویه‌دارها تسلط داشته باشد.
سازهای زهی را معمولاً زودتر از شش سالگی نباید شروع کرد و زمان شروع نیز باید با سازهایی در ابعاد کوچک‌تر مثل یک هشتم یا یک چهارم آموزش را آغاز کرد.
در مورد سازهای بادی بایستی تمام دندان‌های کودک درآمده باشد و کودک بتواند تسلط کافی برای دمیدن در ساز داشته باشد. همچنین چون این سازها کمتر در ابعاد کوچک‌تر موجود هستند باید دقت کرد که آیا وضعیت فیزیکی کودک توانایی اجرای ساز را دارد یا خیر.سازهای مضرابی مانند سه‌تار، گیتار و ... که در ابعاد کوچک‌تر هم وجود دارند برای کودکان زیر 8 سال توصیه نمی‌شوند.
نکته بسیار مهم آنکه فراگیری مهارت‌های آوازی برای کودکان و نوجوانان به‌صورت جدی برای سنین پایین ۱۵ سال توصیه نمی‌شود. اما کلاس‌های آوازخوانی دست جمعی از سن سه سالگی باعث رشد علاقه آن‌ها به موسیقی خواهد شد.
برای دریافت نتیجه بهتر، کودک خود را در کلاس‌های عمومی ثبت‌نام کنید. می‌توانید ابتدا از ارف برای یادگیری ریتم و موسیقی در کودکان کوچک‌تر استفاده کنید.آن زمانی که به شش ماهگی میرسد توانایی تقلید برخی از صداها و یا درآوردن صدایی از خودش را دارد. وقتی که به نه ماهگی می رسد کاملاً علائمی را نشان می دهد و صداهای آشنا را از غیر آشنا تشخیص می دهد و بین آنها تفکیک و تفاوتی قائل می شود.
وقتی به ۱۲ ماهگی می رسد نه تنها از خودش صداهایی درمی آورد و با زدن اشیاء به هم به طوریکه مورد علاقه و توجه اوست صداهایی را موجب می شود.
بنابراین موضوع صدا و آنچه که به عنوان صوت و اصوات می شنویم و بعداً به خواندن تبدیل می شود، شاید یکی از مهم ترین و اولین واکنش های کودک در ارتباط با محیط اطراف خودش می باشد.
اما بچه ها بین ۲ تا ۳ سالگی نه تنها به موسیقی علاقه مند می شوند و مایل به شنیدن و نواختنش هستند بلکه آن را با حرکات بدنی خودشان همراه می کنند و هم ذهنشان و بدنشان هم با موسیقی به حرکت درمی آید و نشان دهندۀ این است که موسیقی و صدا توانایی این را دارد که کل وجود ما را چه بدن، چه ضمیر و ذهن تحت تاثیر قرار دهد.
یکی از اجزای بسیار مهم هوش انسانی، توانایی و قابلیت و استعداد موسیقی در کودک و ارتباط او با صدا و بقیه فعالیت های هنری است. به همین علت است که هرگونه اقدامی در جهت آموزش موسیقی و بهره برداری و لذت از آن به رشد فرزند ما کمک می کند.
مطالعات بعدی کنترل شده نشان می دهد که در حالی که موسیقی در دوران شیرخوارگی و دوران نونهالی برای بچه ها موجبات شادی و لذت را فراهم می کند و آنها را با خوشان و دیگران آشتی می دهد.
با وجود آنکه موجبات رشد و توانایی ها و قابلیت های بهتری را چند دقیقه بعد از شنیدن موسیقی به جهت انجام کارها پیدا می کنند و با وجود اینکه بین 5 تا 7 سالگی تاثیر موسیقی بر روی بچه ها تا حدود زیادی اثبات شده اما شدت آن به اندازه ای نیست که معمولاً ادعا می شود و بعد از 7 سالگی تاثیرات آن محدودتر می شود و عامل رشد هوش و عقل که به آن مرتبط شده گرچه همچنان وجود دارد ولی به شدت و وسعت نیست که برخی از اوقات مطالعات سطحی آن را مطرح کرده اند.
وقتی که خواندن به صورت دست جمعی است نه تنها در بچه ها توانایی تشخیص، تفکیک و شنوایی را بیشتر می کند بلکه توجه و تمرکز آنها را افزایش می دهد. همچنین به خاطر آهنگین بودن کلمات، زمینه ای را فراهم می کند که آنها با اشتیاق و شور و شوق بیشتری زبان را بیاموزند.
پس اگر علاقه مند هستیم که فرزندمان زبان فارسی و انگلیسی را یاد بگیرد آشنا کردن او با آهنگ ها و ترانه و اشعار فارسی یا انگلیسی در بسیاری از موارد یکی از بهترین راه ها به جهت آموزش زبان است و بسیارند بچه هایی که حجم لغات و یا توانایی های خودشان را از طریق شنیدن آهنگ ها و خواندن آنها که موجب شادی و لذت بسیاری هم برای آنها و دیگران است افزایش داده اند.
مهم این است که فرزند ما از حدود ۷ سالگی به بعد آلتی از آلات موسیقی را بنوازد. گرچه برخی از بچه ها از حدود ۴ یا ۵ سالگی چنین توانایی و استعدادی را دارند و هماهنگی و هارمونی میان چشم، مغز و دست آنها به وجود آمده و پایین و بالا و چپ و راست را اشتباه نمی کنند. بنابراین می توانند به راحتی آلت موسیقی را بنوازند.
اما برای برخی از بچه ها باید تا سن 7 یا 8 سالگی صبر کرد تا توان لازم را به جهت نواختن آلت موسیقی پیدا کنند. مهم در اینجا انتخاب معلم است. معلمی که به تجربه موسیقی به لذت موسیقی به محیط و رابطه مناسب توجه داشته باشد تا به نواختن آهنگی درست و دقیق.
شاید بعضی اوقات با تمرین ها و انتظار و تکرارهای آزاردهنده و اذیت کننده فرزندمان را برای نواختن قطعه ای آماده کند اما اشتیاق و میل او را از بین ببرد. به همین علت انتخاب معلمی که موسیقی را با فرزند من و شما احساس کند و با قدم های کوچک و کوتاه او پیش برود نه با انتظارات قدم های خودش یا ما، می تواند میل به آموختن موسیقی و ادامه این کار را در او به وجود بیاورد.
باید بدانیم تقریباً همه بچه ها چند بار در دوران دبستان و دبیرستان با رفتن به کلاس موسیقی مخالفت می کنند و از تمرین خودداری می کنند.
مهم این است که ما آنها را تشویق کنیم که همچنان این کار را ادامه دهند و برخی از اوقات به آنها فرصتی یک یا چند هفته بدهیم شاید دوباره چنین کاری را نکنند ولی اگر اشتیاقی را در آنها به وجود آورده باشیم و شرایطی را فراهم کرده باشیم دوباره به موسیقی روی می آورند.