ورزش برای کودکان، عواقب بد دارد؟

ایرنا: آمارها نشان می دهد، کودکان و نوجوانان ورزشکار در مقایسه با ورزشکاران بزرگتر بیشتر در معرض خطر آسیب مغزی قرار دارند.

مشاهده کودکی که هنگام ورزش دچار آسیب مغزی شده، بدترین کابوس هر والدین است. آسیب مغزی در نوجوانان ورزشکار علاوه بر آنکه آنها را تا مدتی از فعالیت ورزشی دور نگه می دارد، باعث غیبت در کلاسهای درس و مراجعات بسیار زیاد به پزشکان می شود که در این میان توان بخشی را نیز نمی توان از نظر دور داشت.

اگر آسیب مغزی جدی باشد احتمال فلج و ایجاد مشکل دایمی وجود دارد. علاوه برآن اگر به دنبال آسیب مغزی، صدمه مغزی دیگری قبل از بهبود آسیب اولیه اتفاق بیفتد، پیامدهای ویرانگری در انتظار بیمار خواهد بود.

اگرچه والدین ممکن است گمان کنند آسیب های مغزی مرتبط با ورزش نسبتا نادر است، اما نتایج یک مطالعه که در شماره ۲۰۱۰ مجله پدیاتریکس منتشر شده نشان می دهد ضربه مغزی مرتبط با ورزش در کودکان و نوجوانان روبه افزایش است.

به گفته محققان، ورزشکاران نوجوان بخاطر اینکه مغز آنها هنوز در حال رشد و نمو است و در برابر آثار ضربه آسیب پذیرتر است، با چالش های منحصربه فردی روبرو هستند.

نوعی سندرم مغزی خطرناک وجود دارد که هنگامی که یک ورزشکار دچار آسیب از ناحیه سر شده و قبل از بهبودی علایم مجددا دچار همین آسیب می شود، بروز می کند. به گفته محققان این سندرم تنها در مواردی که ورزشکار کمتر از ۲۰ سال داشته گزارش شده است.

این سندرم می تواند باعث تورم مغزی شده و به مرگ بینجامد.

علاوه برآن از سال ۱۹۴۵ بیش از ۹۰ درصد مرگهای مرتبط با آسیب سر هنگام ورزش، در ورزشکاران سنین دبیرستانی یا پایین تر اتفاق افتاده است. دانش آموزان دبیرستانی که فوتبال بازی می کنند سه برابر بازیکنان دانشگاهی احتمال دارد دچار آسیب خطرناک سر شوند.

این داده ها محققان را به این نتیجه گیری هدایت کرد که ضربه مغزی مرتبط با ورزش در ورزشهای دبیرستانی و نوجوانان شایع است.

مطالعه دیگری که در شماره سپتامبر ۲۰۱۰ مجله پدیاتریکس منتشر شد نشان می دهد طی سالهای ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۵ در آمریکا، کودکان و نوجوانان ۸ تا ۱۹ ساله حدود ۵۰۲ هزار مراجعه به بخش اور‍ژانس بیمارستانها به علت ضربه مغزی داشته اند.

البته ۳۵ درصد این افراد هشت تا ۱۳ سال سن داشته اند. حدود نیمی از مراجعات به بخش های اورژانس در این مطالعه شامل ضربه مغزی مرتبط با ورزش بوده است.

محققان همچنین خاطر نشان کردند که تعداد ضربه های مغزی مرتبط با ورزش در ورزشهای تیمی سازمان یافته در یک دوره ۱۰ ساله افزایش چشمگیری نشان می دهد. این افزایش به علت افزایش رقابت جویی در ورزشهای نوجوانان، شدت بیشتر بازی ها و دفعات تمرین و افزایش آگاهی و گزارش دهی ضربه های مغزی بوده است.

برخی معتقدند که برای محافظت از دانش آموزان ورزشکار باید اقدامات بیشتری انجام شود. یک مطالعه که در مرکز سیاست و تحقیقات آسیب انجام شده نشان داد،۴۰ درصد ورزشکاران دبیرستانی که طی سالهای ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۸ دچار ضربه مغزی شده اند قبل از بهبودی کامل دوباره فعالیت ورزشی را از سرگرفته اند که همین موضوع احتمال بروز آسیب جدی بعدی را افزایش می دهد.