نحوه برخورد با کودکان بد غذا، وقتشناس باشید
ماجرای غذاخوردن بچهها آنقدر پیچیده است که هر مادری میتواند درباره غذاخوردن فرزندش یک کتاب بنویسد! شما چطور؟ نمیخواهید یک کتاب از تجربههایتان بنویسید؟
تبیان: غذاخوردن بچهها دغدغه اصلی بیشتر مادران است و همه مادران دوست دارند به فرزندشان کمک کنند تا خوب غذا بخورد و تغذیه سالمی داشته باشد. حالا این کار چطوری و چه اندازه عملی میشود، خودش داستانی است! شاید اگر اصولی را در این باره بدانیم، بتوانیم راهکاری پیدا کنیم و البته در این مورد باید به سلیقه، سن و شرایط کودک هم توجه داشته باشیم.
وقتشناس باشید
تا حد ممکن سعی کنید هر وعده غذایی (صبحانه، ناهار، شام) را تمام اعضای خانواده با هم صرف کنند. ما از قدیم شنیدهایم «بهتر است کودک بر سر سفره پدر و مادر بزرگ شود».
وجود زمان مشخص برای صرف غذا، به خصوص اگر این ساعات ثابت و منظم باشد، به شما و خانواده، مجال صحبت کردن با همدیگر را میدهد و در نتیجه غذا باعث میشود میان اعضای خانواده و فرزندان ارتباطی مثبت برقرار شود. بهتر است در این اوقات از بحث بر سر مشکلات زندگی یا موارد ناراحت کننده پرهیز کنید و این کار را به مکان و زمانی دیگر موکول کنید.
در حین صرف غذا، مواردی که حواس افراد را پرت میکند باید حذف شود مانند مطالعه روزنامه، اسباب بازی، تماشای تلویزیون، صحبت با تلفن و مواردی از این قبیل که باید به زمان و مکانی دیگر موکول شود.
درضمن خود پدر و مادر باید روش و سبک غذا خوردن مناسب را رعایت کرده، تمیز و مرتب غذا خورده و احترام سفره غذا را حفظ کنند تا فرزندان هم برای سفره و زمان غذا احترام و دیدگاهی مثبت قایل شوند.
دعوا نکنید
اگر در زمان صرف غذا، پدر و مادر با کودک دعوا و ستیز نداشته باشند و جنگ غذاخوردن راه نیفتد، در بیشتر کودکان خود به خود کم خوردن، پرخوری و مشکلاتی از این قبیل برطرف میشود.
متاسفانه حذف باید و نبایدهای پدر و مادر درباره غذای فرزندان برای بیشتر آنها کار سختی به حساب میآید و دایم این موارد را میشنویم: «حداقل مقداری سبزی بخور! زیادی نان میخوری! غذایت را تمام کن، اینقدر کش نده!» سعی کنید از اظهارنظر و باید و نباید پرهیز کنید.
خودتان را اصلاح کنید
اگر فرزندتان بعضی غذاها را نمیخورد، کم میخورد یا پرخوری میکند، خودتان را بررسی کنید. یادتان باشد گرسنگی و کنترل غذاخوردن، تابع سیستم درونی فرزندتان است.
اگر شما زیاده از حد در این مورد نظریه و سیگنال بفرستید، کودک نمیتواند خودش را با سیستم کنترل تغذیه طبیعی بدنش تطبیق دهد. اجازه دهید خود فرزندتان تصمیم بگیرد که چه موقع سیر شده است.
شما فقط زمان بعدی غذا یا میان وعده را به او یادآوری کنید: «ما بعد از اینکه از کلاس شنا برگشتیم، میان وعده میخوریم پس الان به حد کافی غذا بخور تا بتوانی تا آن زمان انرژی داشته باشی». به این ترتیب کودکتان درباره اینکه چه بخورد و چگونه بخورد، تصمیم درستی خواهد گرفت.
سخت نگیرید
منتظر بعضی نظرهای غذایی خلاف خودتان در کودک باشید. شاید در ابتدا کودک فقط یک نوع غذا بخورد، هر چه میبیند بخورد یا از خوردن همه چیز خودداری کند.
خوشبختانه اگر کودک هر از گاهی از یک نوع ماده غذایی زیاده ازحد بخورد و یا برعکس یک ماده غذایی را به کل حذف کند، هیچ ضرری به او نمیرسد. اگر دایم درباره غذاخوردن به کودک دستور داده و باید و نباید نشان دهید، او هم در نهایت ترجیح میدهد فقط نظریات خودش را اعمال کرده و اصلا به صحبتهای شما توجه نکند.
به تدریج کودک شما عادات غذایی سالم پیدا میکند و همه چیز متعادل میشود. شما باید هر چه بیشتر موادمغذی گوناگون و متنوع را برای او فراهم کنید.
میبینید که هر هفته میزان و نوع تغذیه فرزندتان بهتر و سالمتر میشود، به شرطی که پافشاری نکنید. سعی کنید انتخاب را به عهده او گذاشته و آرام برخورد کنید. میبینید که او هم با آرامش بیشتری با مساله برخورد کرده و بهتر غذا میخورد. پافشاری و جنگ و دعوا فقط نتیجه عکس میدهد.
صبور باشید
بعد از تولد، نوزاد از سیستم گرسنگی و سیری مطلق برای تغذیه پیروی میکند. وقتی گرسنه است، میخورد و وقتی سیر است، دست میکشد. متخصصان توصیه میکنند فقط باید بر طبق تقاضای نوزاد به او شیر داد.
اما وقتی غذاهای جدید را به رژیم غذایی کودک اضافه میکنید، به او یاد میدهید تنوع، طعم و انواع غذاها را چشیده و علایق خودش را بشناسد و به غذا به عنوان موضوعی دلچسب و دوست داشتنی نگاه کند.
این نکته کلیدی است چون هر چه کودک در مورد غذا احساسی متنوع و کنجکاوانه داشته باشد، میزان دریافت موادغذایی در او متعادلتر و بهتر میشود. یادتان باشد شاید مجبور شوید ۱۵ بار یک ماده غذایی جدید را به کودک معرفی کنید تا او قبول کند آن را میل کند.
این مساله کاملا طبیعی است. کلید اصلی موفقیت آن است که ماده غذایی جدید را در کمال آرامش و بدون فشار در اختیار کودک قرار دهید.
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼