این غذاها را به کودکتان ندهید(۳)
حساسیت غذایی به سیستم ایمنی بدن مربوط نمیشود. اگر كودك شما به حساسیت غذایی دچار شده باشد، بدین معناست كه در هضم نوع خاصی از غذا مشكل دارد.
نی نی سایت : متخصص آلرژی سؤالات مفصلی راجع به نشانههایی كه كودك از خود بروز میدهد خواهد پرسید. سپس ممكن است آزمایش آلرژی پوستی یا آزمایش خون را انجام دهد تا مشخص شود كه این نشانهها مربوط به واكنش سیستم ایمنی بدن (آلرژی) هستند یا خیر.
اگر آزمایش پوست موجب ایجاد كهیر بر روی پوست شود یا آزمایش خون نشان دهد كه كودك شما آنتیبادیهای IgE را برای غذا دارد، آنگاه احتمال آن وجود دارد كه كودك نسبت به آن غذای خاص آلرژی داشته باشد. اگر نتیجه آزمایشها منفی باشد، نشانههای كودك شما احتمالا مربوط به آلرژی غذایی نیستند، هرچند ممكن است ناشی از حساسیت غذایی باشند.
در این مرحله، ممكن است شما را به یك متخصص بیماریهای گوارشی معرفی كنند تا علت حساسیت غذایی را مشخص نماید یا دلیلهای دیگری كه ممكن است برای نشانههای كودك شما وجود داشته باشند را بررسی كند.
آیا میتوان آلرژیهای غذایی را درمان كرد؟
دارویی وجود ندارد كه مانع از واكنشهای آلرژیك نسبت به غذا شده یا آنها را درمان كند و واكسنهای آلرژی كه برای تب بهاره استفاده میشوند نیز برای آلرژیهای غذایی جواب نمیدهند. كلید پیشگیری از بروز واكنش آلرژیك، اجتناب شدید از آن غذای خاص است.
اما اجتناب از یك غذای خاص، غالبا به آن سادگی كه تصور میشود نیست. غذاها ممكن است در جاهایی كه احتمال نمیرود وجود داشته باشند و حتی اندكی از یك ماده ممكن است برای بروز یك واكنش حاد كافی باشد. اكثر كسانی كه واكنش حاد داشتهاند، غذایی را خوردهاند كه فكر میكردهاند ایمن و بیخطر است. شما باید به دقت برچسبهای مواد غذایی را بخوانید، بدانید كه باید از كدام مواد غذایی اجتناب كنید و در منوی رستورانها نیز در مورد مواد موجود در هر غذا سوال كنید.
اگر مشخص شد كه كودك شما به آلرژی غذایی مبتلاست، باید در مورد همه كارهایی كه میتوانید برایش انجام دهید، اطلاعاتی كسب كنید؛ از جمله اینكه دقیقا باید از چه غذاهایی اجتناب كند، چگونه برچسبهای مواد غذایی را بخواند و چگونه علامتهای اولیه یك واكنش آلرژیك را شناسایی نماید. با راهنمایی و همكاری پزشك كودك، یك برنامه مشخص برای زمانی كه كودك به واكنش آلرژیك دچار میشود طراحی نمایید. اپی نفرین را در دسترس خود داشته باشید و نحوه استفاده از آن را یاد بگیرید.
اطمینان حاصل كنید كه همه كسانی كه مسؤول نگهداری و مراقبت از كودك هستند (پرستار كودك، اقوام، مربی و معلمان مهد و مدرسه )، درباره آلرژی كودك و اینكه چه خوراكیهایی را نباید به او بدهند، اطلاع دارند.
حساسیت غذایی چیست و چه تفاوتی با آلرژی غذایی دارد؟
اكثر این واكنشها ماهیت آلرژیك ندارند. معمولترین نوعِ واكنش غذایی منفی، حساسیت غذایی است.
حساسیت غذایی به سیستم ایمنی بدن مربوط نمیشود. اگر كودك شما به حساسیت غذایی دچار شده باشد، بدین معناست كه در هضم نوع خاصی از غذا مشكل دارد. شما ممكن است متوجه شوید كه او هر بار كه آن غذای خاص را میخورد یا مینوشد، نشانههای سوءهاضمه غذا (مانند باد شكم، نفخ یا اسهال) او را به زحمت میاندازند.
مرسومترین نوع حساسیت غذایی، حساسیت به لاكتوز است. كسانی كه به این حساسیت دچار باشند، آنزیم لازم جهت هضم شكر موجود در شیر گاو و سایر فرآوردههای لبنی را ندارند.
اگر آزمایش پوست موجب ایجاد كهیر بر روی پوست شود یا آزمایش خون نشان دهد كه كودك شما آنتیبادیهای IgE را برای غذا دارد، آنگاه احتمال آن وجود دارد كه كودك نسبت به آن غذای خاص آلرژی داشته باشد. اگر نتیجه آزمایشها منفی باشد، نشانههای كودك شما احتمالا مربوط به آلرژی غذایی نیستند، هرچند ممكن است ناشی از حساسیت غذایی باشند.
در این مرحله، ممكن است شما را به یك متخصص بیماریهای گوارشی معرفی كنند تا علت حساسیت غذایی را مشخص نماید یا دلیلهای دیگری كه ممكن است برای نشانههای كودك شما وجود داشته باشند را بررسی كند.
آیا میتوان آلرژیهای غذایی را درمان كرد؟
دارویی وجود ندارد كه مانع از واكنشهای آلرژیك نسبت به غذا شده یا آنها را درمان كند و واكسنهای آلرژی كه برای تب بهاره استفاده میشوند نیز برای آلرژیهای غذایی جواب نمیدهند. كلید پیشگیری از بروز واكنش آلرژیك، اجتناب شدید از آن غذای خاص است.
اما اجتناب از یك غذای خاص، غالبا به آن سادگی كه تصور میشود نیست. غذاها ممكن است در جاهایی كه احتمال نمیرود وجود داشته باشند و حتی اندكی از یك ماده ممكن است برای بروز یك واكنش حاد كافی باشد. اكثر كسانی كه واكنش حاد داشتهاند، غذایی را خوردهاند كه فكر میكردهاند ایمن و بیخطر است. شما باید به دقت برچسبهای مواد غذایی را بخوانید، بدانید كه باید از كدام مواد غذایی اجتناب كنید و در منوی رستورانها نیز در مورد مواد موجود در هر غذا سوال كنید.
اگر مشخص شد كه كودك شما به آلرژی غذایی مبتلاست، باید در مورد همه كارهایی كه میتوانید برایش انجام دهید، اطلاعاتی كسب كنید؛ از جمله اینكه دقیقا باید از چه غذاهایی اجتناب كند، چگونه برچسبهای مواد غذایی را بخواند و چگونه علامتهای اولیه یك واكنش آلرژیك را شناسایی نماید. با راهنمایی و همكاری پزشك كودك، یك برنامه مشخص برای زمانی كه كودك به واكنش آلرژیك دچار میشود طراحی نمایید. اپی نفرین را در دسترس خود داشته باشید و نحوه استفاده از آن را یاد بگیرید.
اطمینان حاصل كنید كه همه كسانی كه مسؤول نگهداری و مراقبت از كودك هستند (پرستار كودك، اقوام، مربی و معلمان مهد و مدرسه )، درباره آلرژی كودك و اینكه چه خوراكیهایی را نباید به او بدهند، اطلاع دارند.
حساسیت غذایی چیست و چه تفاوتی با آلرژی غذایی دارد؟
اكثر این واكنشها ماهیت آلرژیك ندارند. معمولترین نوعِ واكنش غذایی منفی، حساسیت غذایی است.
حساسیت غذایی به سیستم ایمنی بدن مربوط نمیشود. اگر كودك شما به حساسیت غذایی دچار شده باشد، بدین معناست كه در هضم نوع خاصی از غذا مشكل دارد. شما ممكن است متوجه شوید كه او هر بار كه آن غذای خاص را میخورد یا مینوشد، نشانههای سوءهاضمه غذا (مانند باد شكم، نفخ یا اسهال) او را به زحمت میاندازند.
مرسومترین نوع حساسیت غذایی، حساسیت به لاكتوز است. كسانی كه به این حساسیت دچار باشند، آنزیم لازم جهت هضم شكر موجود در شیر گاو و سایر فرآوردههای لبنی را ندارند.
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼