دعوای بین فرزندان، چرا باهم می‌جنگند؟

سوال مخاطب نی‌نی‌بان: من دو دختر ۲.۵ ساله و ۹ ماهه دارم. دختر بزرگم پر شور و پرتحرکه و انرژی زیادی دارد. از وقتی بارداری دومم اتفاق افتاد خودم عصبی و کم حوصله شدم . حالا بیشتر مواقع دخترم در حال داد و بیداد کردن است. به طور کل لجباز شده، می دونم مقصر اصلی خودم بودم، اما خیلی هم تلاش کردم تا آرومش کنم ولی واقعا از ظرفیتم خارجه، در طول روز دایم مجبورم امر و نهی کنم. با این که خواهر کوچیکش و دوست داره. اما با هم کنار نمی آیند و دختر بزرگم با جیغ و گاز و وشگون گرفتن خواهرش سعی می کنه در حال بازی از خودش دور نگهش داره. از طرفی وقتی عصبی می شه دستاش انگار میلرزه و دندوناش بهم فشار می دهد تا مثلا یه حرکت دفاعی بکنه(گاز بگیره) . مواقعی هم سواره یه بالشت می شه و بدنش بالا و پایین می کنه(چیزی شبیه خودارضایی) و ترجیح می ده کسی هم نبینه. خیلی نگرانشم لطفا بگید چی کار کنم؟

پاسخ از دکتر سارا منصفی، روانشناس:

مادر عزیز اولین توصیه من به شما این است این موضوع را بپذیرید که بچه اول چون تا زمانی مورد توجه بوده استف با حضور بچه دوم این توجه کم تر شده و او این موضوع را به یک صورتی بیان خواهد کرد.به همین دلیل حسادت در ایت مواقع بین کودکان طبیعی است و جای نگرانی ندارد. همچنین بهتر است عذاب وجدان نداشته باشید زیرا طبیعی است که با وجود دو فرزند و یکی شیرخوار، زمان کمتری داشته باشید و توانتان کم تر شده باشد. توصیه می کنم اگر می بینید که توانایی ندارید، بهتر است برای مدتی از فردی کمک بگیریدف اگر توان مالی دارید از یک پرستار و در غیر این صورت از مادرتان یا خواهرتان کمک بگیرید. همچنین توصیه می شود وقت کافی به خود اختصاص بدهید و استراحت داشته باشید. در این موقع نقش پدر هم بسیار مهم است و پدر بهتر است زمان بیشتری را با فرزند اول سپری کند تا شما بتوانید با به فرزند دوم رسیدگی کنید. اما توصیه می کنم حتما به خود آرامش دهید و روزهایی را به خود اختصاص دهید زیرا ارتباط مادر با فرزندان بسیار مهم است و روی خلق بچه ها تاثیر می گذارد. همچنین باید قبل از تولد فرزند دومف فرزند اول را آماده این موضوع می کردید. با این حال الان هم دیر نیست، به او مسئولیت هایی بدهید و بگویید که او باید مراقب خواهر کوچک ترش باشد. مثلا موقع درست کردن شیرخشک از او کمک بخواهید یا در کارهایی که مربوط به فرزند دوم است به خواهید که در کنار شما باشد. با این روش حس حسادت را در او کمتر کرده و حس مسئولیت پذیری را بیشتر می کنید. همچنین توصیه می شود برای بررسی بیشتر به یک مشاور مراجعه کنید یا حتی کتاب هایی در این زمینه وجود دارد و می توانید از آن ها کمک بگیرید. اما اگر با این روند پرخاشگری کودک دوم کمتر نشد، باید به یک مشاور مراجعه شود. در مورد حرکت فرزند دوم با بالش باید بگویم که این کار او از روی کنجکاوی است زیرا احساس لذت می کند، اما به نشانه خود ارضایی نیست. برای همین توصیه می کنم در مقابل این حرکت او عکس العمل شدیدی نشان ندهید و سعی کنید حواسش را پرت کنید. مثلا دست او را بگیرید و بگویید بیا این عکس را ببین یا بیا این بازی را کنیم. این کار دوره ای بوده و از بین می رود. اما اگر دیدید از بین نرفت بهتر استف بازهم در این زمینه با یک مشاور مشورت داشته باشید.