روانشناسی رابطه پدر و دختر، تاثیر ارتباط مثبت

محققان معتقدند که بین موفقیت زنان در سطوح مختلف زندگی و ارتباط مثبت آن‌ها با پدران‌شان، ارتباط مستقیم وجود دارد. بسیاری از زنان موفق در دوره کودکی و نوجوانی، پدرانی داشته‌اند که استعداد و احساسات مربوط به جذابیت و دوست‌داشتنی بودن را در آن‌ها پرورش داده‌اند. در واقع، این زنان در طول زمان شکل‌گیری شخصیت، به طور مستمر از جانب پدران‌شان مورد احترام بوده و هیچ‌گاه به خاطر زن بودن، ضعیف شمرده نشده‌اند.
زنان موفق در خانواده‌های خود این‌طور می‌آموزند که پرورش استعداد در آن‌ها نه تنها باعث به خطر افتادن زنانگی نمی‌شود، بلکه زمینه رشد شخصیت، اعتمادبه‌نفس و دست‌یابی به اهداف را فراهم می‌کند. از این‌رو، می‌توان به صراحت گفت زنانی که در مواقع بحرانی و سنین بلوغ، تایید و پذیرش پدر را دریافت کرده‌اند، بسیار راحت‌تر از اطرافیان‌شان با کاینات ارتباط برقرار می‌کنند.
برخلاف تصور عام، قبل از مادر، پدر وظیفه دارد که نقش زنانگی را در فرزند دختر تعریف و تبیین کند؛ چراکه تثبیت این نقش در توانایی ارتباط موثر با دنیای بیرون از خانه و قابلیت موفق شدن اثر می‌گذارد. این در حالی است که ایجاد رابطه صمیمی و نزدیک پدر با دخترش در دوران بلوغ نیز نقش تعیین‌کننده‌ای در کاهش مشکلات رفتاری و روانی دختران نوجوان دارد و هر چه این ارتباط در دوران بلوغ عمیق‌تر باشد، گرایش به سمت اشتباه نیز کمرنگ‌تر می‌شود.
دخترانی که در سن بلوغ رابطه بهتری با پدران‌شان دارند، بدون شک در تحصیل و دوست‌یابی موفق‌تر بوده و متعاقب آن، رابطه زناشویی بهتری نیز با همسران‌شان خواهند داشت. به عبارتی، حاکمیت بهداشت روان در خانواده می‌تواند دخترانی نیرومند را تربیت کند که همگام با قوانین خانه، شرایط اجتماعی و چارچوب‌های آن را درک کرده و بدون این‌که تسلیم هیجانات عاطفی شوند، مسیر موفقیت را طی می‌کنند. از این‌رو، پدر نقش بسزایی در شکل‌گیری شخصیت زنی دارد که خود و اطرافیانش او را موفق می‌دانند.